Op vierde kerstdag (of lees beter als 28 december) kwam Marie thuis met een laat kerstcadeau. Ik had dit jaar niet echts iets specifieks nodig maar wou graag een ervaring én daar heeft ze helemaal voor gezorgd. Na enkele verplichtingen in de voormiddag passeerde ze bij een kaaswinkel in Zundert op de weg terug naar huis. Ze werd zeer gastvrij en warm ontvangen, liet ik me vertellen. Marie gaf de man de opdracht om wat speciale kazen te selecteren. De man van kaaswinkel ‘D’n Oude Sigoar’ deed zijn uiterste best en had een mooie selectie gemaakt in samenspraak- en met goedkeuring van Marie. Ze kwam nadien thuis met een leuke verrassing en ik zocht meteen wat lekkers uit om te combineren diezelfde avond.
Dit was meteen ook het ideale moment om ons gepersonaliseerd bierplankje van studentendrukwerk.nl uit te proberen. Een plankje van 12 op 22cm: perfect om als proefplankje te gebruiken. Hierop een mooi gepresenteerd kaasje, dat maakt mijn proefbeleving compleet!
Van links naar rechts :
– Gorgonzola gemengd met Prosecco (in het potje): Deze had hij zelf “gemengd” en raadde hij echt aan om uit te proberen. Hij gaf crackers met zeezout mee om erbij te dippen. Ik werd eerlijk gezegd niet echt gelukkig van de geur bij het openen van het potje maar het tegendeel werd bewezen! Wat een verrassende smaaksensatie zeg! In het begin had je een gistig aroma met een duidelijke touch van Prosecco dat snel werd gevolgd door de straffe geur van blauwe kaas. Deze dip ging heerlijk in combinatie met uienchutney en wat breekbrood (opgepast want deze combo werkt erg verslavend!) Het zout van de crackers neutraliseerde trouwens de intense smaak van blauwe kaas.
– Taleggio: Deze Italiaanse kaas had ik al vaker op en krijg je ook bijvoorbeeld bij een proeverij bij de brouwerij ‘De Koninck’. Deze kwam trouwens ook aan bod tijdens één van de eerste blogverhalen (Belgium Beer Week) met de Tank 7. Deze kaas is een echt allemansvriendje met een zacht, romig karakter. Deze eigenschap maakt de kaas zeer toegankelijk voor een breed publiek maar ook voor de “startende” kaaseter. Deze smaakte bijzonder goed met de Orval!
– Black Lemon: Met deze kaas kan je uitpakken op een borrelplank. Je kan hier mensen echt mee verrassen/choqueren. Ja je ziet het goed, de kaas heeft een pikzwarte kleur! Deze kaas is afkomstig uit Bodegraven (NL) en het bedrijf voegt een actieve kool aan de kaas toe waardoor je een zwarte kleur krijgt. Daarnaast is er nog een vleugje citroen aan toegevoegd maar ook vitamine D. Wat mij vooral opviel was het citrusaroma met een zoete aanzet qua smaak dat evolueert naar een smaak van zoete citroenen. De nasmaak linkte ik aan citroenthee (terwijl ik dit zelden tot nooit drink) en neppe ice tea (misschien wat lelijk verwoord maar zo had ik het genoteerd op mijn kladnotities). Volgens mij is deze kaas ideaal geraspt over gerookte zalm. Niet alleen voor de harmonieuze smaakbeleving maar ook voor de toffe kleurschakering. Qua uitzicht ziet de kaas eruit als een gom maar het mondgevoel is wel mals en zacht! Deze ging mooi samen met de ‘Double Dry Hopped New England IPA’ van ‘Galea’.
– Basiron Tricolore: Net zoals zijn “buurman” op de plank, viel ook deze meteen op qua uitzicht. Het ziet er misschien wat chemisch uit maar het heeft inderdaad drie opvallende kleuren: wit (geitenkaas), groen (paprika’s) en rood (chili pepers). Wow wat een pittig aroma van rode peper zeg ( maar ook geroosterde/gebrande paprika die rechtstreeks contact heeft gehad met het vuur?). Het “camouflage”kaasje, volgens de eigenaar van de winkel, heeft een erg mooie smaakevolutie. Het start met veel paprika maar gaat subtiel over naar een warme smaak. Het is allesbehalve een saaie kaas! .
– Ouwe Amelander: De winnaar van de avond voor mij (maar ook voor Marie). Deze kaas heeft 3 jaar gerijpt maar smelt op de tong. Het heeft een lange en aangename nasmaak in de mond. Waar is de tijd dat ik dergelijke kazen niet wist te waarderen? Ik ben zeer blij dat mijn smaakpapillen verruimd zijn (en nog steeds aan het evolueren zijn).
Dit alles werd geproefd en gecombineerd met een Prosecco, een ‘Aumakua Pueo’ (DDH NEIPA) van Galea, een klassieke maar o zo lekkere Orval (uit juli ’22) en een Bush de Noël om toch een beetje in thema te blijven tijdens de kerstvakantie.
Bovenstaande foto’s waren twee weken geleden nog genomen toen de rapporten net waren geschreven. Op de linkse foto zie je de ‘New Zealand Dry Hopped Pilsner’ van één van mijn favoriete brouwerijen uit Kroatië. Deze was een leuke en lekkere pils. Het is erg mooi dat deze stijl veel meer kan zijn dan de meesten kennen. Het bier heeft echt een hoppig – en fruitig kantje en (vreemd genoeg) een afdronk van ice tea green. De twee kazen waren supermarktkazen met beiden geen uitgesproken karakter maar ideaal om voor de tv te nuttigen.
Op de rechtse foto zie je de ‘Jaguar Warrior’ van Galea. Deze stevige Barleywine van 14% had een zeer geslaagde balans van mout en zoetheid. Qua uitzicht zag het er uit als een Ice Tea maar aroma en de smaak zijn (gelukkig) wel een pak beter! In de neus vielen hints op van gedroogd fruit en ook veel warmte. Het mondgevoel was opvallend dun ondanks zijn alcoholpercentage. Het bier had veel smaak en een winters karakter. Ik at bij deze Barleywine nog twee verse, eigengemaakte Madeleine koekjes met een twist. De olijf zorgde voor een mediterraanse smaakbeleving maar vooral in de nasmaak heerste er een zilterig karakter. Deze waren gemaakt door Karl van restaurant Maurice (dat eerder aan bod kwam tijdens een enthousiast blogverhaal).
Via studentendrukwerk.nl mochten we ook een gepersonaliseerd glas ontvangen. Deze zag je ongetwijfeld al passeren in het vorig blogverhaal op de foto’s van de gedronken bieren tijdens de adventskalender. Niet meteen de ideale grootte voor een proefglaasje, maar wel helemaal oké als je een biertje met dessertkaasje of snack wil combineren voor een avondje tv of gezellig met vrienden. Ik zou dan aanraden om meerdere plankjes te gebruiken zodat iedereen zijn eigen borrelplank heeft.
Cheers
