Vacaciones en Valencia
Na enkele heerlijke dagen vertoefd te hebben in de hoofdstad van Spanje, gingen we verder naar deel twee van onze reis. We namen deze keer de trein naar Valencia. Ondanks het zeer laattijdig meedelen van het juiste perron was dit wel een zeer rustige – en aangename treinreis. In tegenstelling tot Madrid was ik hier, een dikke tien jaar geleden, al eens eerder geweest. Ik zei al meermaals tegen Marie dat we deze stad zeker ook samen eens moesten bezoeken. We hadden opnieuw gekozen voor een verblijf centraal in de stad zodat veel zaken en activiteiten op wandelafstand waren en dat we zo het maximale uit onze reis konden halen. Op dag één was er niet al te veel om te delen in dit blogverhaal. Het was vooral tijd om even te “acclimatiseren”, het organiseren in een nieuwe ruimte en de buurt wat te verkennen. We verbleven vlakbij ‘Mercat Central de València’. Hier was meteen wat sfeer op te snuiven en de ideale plek om wat lokale producten te scoren.
In het vorige blogverhaal heeft u ongetwijfeld kunnen meegenieten van enkele leuke zaken waar je heerlijk kan tafelen. Deze lijn en verwachtingen hoopten we natuurlijk door te trekken in ons tweede deel van de reis. Bij de eerste avond was het echter al een serieuze zoektocht naar een niet te toeristische – of commerciële plek. Dit was een groot contrast met de horeca in de Chueca wijk in Madrid. Uiteindelijk kwamen we terecht op een terras waar nog plaats was. Ik nam de lokale cocktail ‘Agua de Valencia’. Dit is een drankje op basis van cava, appelsiensap, vodka, gin en suiker. Het zag er zeer zomers en fris uit (zie foto hier rechtsboven) maar eigenlijk was het voor mij veel te zoet en vlakjes. Gelukkig was er veel ijs aan toegevoegd want dat smaakte wel erg verfrissend met dit weer. Marie had jammer genoeg een erg triestige Margarita… Het smaakte wat naar komkommer en had wat weg van een toiletblokje met rozengeur. Gelukkig was het eten meer dan oké maar het was wel even een totaal andere ervaring dan in Madrid.
Fietsen in Valencia
Op onze tweede dag gingen we weer op pad met gehuurde fietsen. Deze keer zonder een gids maar hadden we via Google Maps een route ingesteld met enkele bezienswaardigheden. Er heerste een benauwde warmte maar met de fiets had je voortdurend een fris briesje wat voor een zeer aangename fietstocht zorgde. We reden onder andere langs ‘Porta dels Serrans’, La Lonja de la Seda, Mercat de Colon, Jardi del Turia, … Het was heerlijk vertoeven in het Turia park. Dit is een negen kilometer lang park en eerder een groene strook rondom het stadscentrum. Het is hier zeer toegankelijk gemaakt voor zowel fietsers als voetgangers en is een populaire plek voor toerisme maar ook voor lokale mensen om tot rust te komen of om te sporten.
Tijdens het middagdutje van Onno nam ik nog even de tijd om ‘Las Cervezas Del Mercado’ te bezoeken. Ik wou enkele Spaanse bieren scoren voor op het terras. Het was een kleine – maar ook een vreemd ingedeelde bierwinkel met bijna drie vierde aanbod van Belgische bieren. Dit kan ik echter thuis zelf bemachtigen én niet onbelangrijk ook nog eens goedkoper. Jammer genoeg stond er een verkoopster (of de eigenares?) een beetje met tegenzin bieren te verkopen. Ik miste passie, een babbeltje, … gelukkig kreeg ik wel een zakje erbij om de flessen te vervoeren. Ze geraakte heelhuids in de koelkast en in de namiddag trokken we met de fietsen terug naar het Turia park maar deze keer de andere kant op. We passeerden onder andere het “futuristische” Les Arts, de Hemisfèric en het Museu de les Ciències. Het is een indrukwekkend uitzicht dat veel toerisme lokt. Je waant je even in een nieuwe wereld of in een Sci-Fi movie. We trotseerden de warmte verder en met de wind op kop, reden we naar het strand. Dit was voor onze kleine man een eerste kennismaking met de zee. Hij genoot optimaal en het was een plezier voor ons om hem zo te zien. Jammer genoeg vond mijn bril het nodig om de V-hals van mijn T-shirt vroegtijdig te verlaten. Ik ben al geen grote fan van strand en al dat zanderig gedoe en nu na dit voorval nog minder… Dat werd de laatste dagen van de reis overleven met een zonnebril. Gelukkig was deze op sterkte anders had ik niet meer veel bewust visueel waargenomen.
Op onze tweede avond sloten we af in ons eigen verblijf. We genoten van wat cocktails, lokale kazen en een paella. De Manhattan (Bourbon + rode vermouth en Angostura bitters) en de kazen vielen erg in de smaak. Het hoofdgerecht was jammer genoeg droog, erg zout en proefde allesbehalve vers. We zijn zelfs nog even de stad ingegaan om churros te nemen als dessert. Ook deze was in tegenstelling tot ‘Chocolateria San Gines’ in Madrid een beetje een teleurstelling. Dit adres had het vorig blogverhaal niet gehaald maar kan ik toch zeker aanbevelen om uit te proberen in Madrid! Het is misschien een “typische” to-do maar het zal je niet teleurstellen.
Jardin Botànic & solo op pad
Op dag drie hielden we het kalmpjes en bezochten we in de voormiddag de kassen en botanische tuinen van de universiteit. Dit was slechts een kwartier stappen voor ons. Het is een oase aan rust maar een plaag vol muggen. Onze enkels en benen stonden vol beten na dit bezoek. Jammer want je kon er talloze exotische planten, bloemen, bomen, … vinden. Als je geluk had, kon je ook nog papegaaien spotten. Ons meegenomen speelgoedaapje heeft zich in ieder geval kostelijk geamuseerd en was erg fotogeniek.
In de namiddag ging ik solo de stad verder verkennen. Het was zeer spijtig dat ‘The Market Craft Beer’ gesloten was voor een tijdje. Wellicht was het hun jaarlijks verlof. Dit was slechts 300 meter stappen én had een mooi assortiment kon ik afleiden op de laatste check-ins op die locatie. Maar gelukkig was er niet veel verder ‘Tyris On Tap’. Een brouwerij met proeflokaal los in het centrum van de stad. Het was juist geopend op de middag en er was nog niemand. Ik nam plaats aan de toog en bekeek het aanbod. Mijn keuze viel al snel voor de ‘Amor Amorgo’ dat achteraf ook de beste bleek in hun assortiment naar mijn bescheiden mening. Dit was een double IPA van 7% ABV met een mooi hazy, oranje uitzicht en een witte schuimkraag. Het was erg aromatisch en het had een fruitige – en zeer verse geur. Daarnaast was hij gewoon erg lekker met een bitterdroge afdronk.
De barman sprak eigenlijk geen Engels maar met behulp van gebaren, aanwijzingen en met enkele “craft” termen kwamen we er samen wel uit. Hij liet me enkele zeer kleine proevers degusteren zoals onder meer hun Märzen, Paquita Brown en hun Lager. Van deze laatste kon ik ook erg genieten en nam ik een grote ‘pint’ van. Het was een typisch proeflokaal maar een leuke plek voor beer geeks. Naast enkele bieren van ’t vat, kon je ook nog een beperkt aanbod scoren in de koelkasten. Wederom een koelkast met Belgische bieren en nog één met wat bieren van o.a. Basqueland, …
Ik zette mijn tocht verder en stapte naar ‘Beers & Travels’. Het bescheiden terras was goed gevuld en ook binnen zaten er heel wat mensen tijdens de vroege namiddag. Ik nam plaats met zicht op de tapkranen. Wat me meteen opviel was dat er vele bieren van Brewdog verkrijgbaar waren en talrijke Belgische klassiekers. Toch kon ik een beer flight selecteren met drie van de vier bieren met Spaanse afkomst (waarvan er twee uit Valencia zelf kwamen) en ééntje van Founders. De ‘Una Amarga Con (F)loral’ (IPA, 7.2% ABV) van Sáez & Son was voor mij de lekkerste van de vier. Het had een zeer helder en clean uitzicht. Het aroma was beperkt en wat mysterieus. Verder had het een dunne body met een zacht en floraal karakter. Dit tweede kenmerk bleef lang en aangenaam nazinderen. Dit was echt een lekker terrasbier! Deze pub was echt een plek voor toeristen maar er hing wel een aangename sfeer. Je zal ongetwijfeld een bier vinden waarin je zin hebt. Naast het ruime aanbod met bijna 30 tapkranen, is er ook veel verkrijgbaar op blik en/of fles.
Het middagdutje werd optimaal benut met nog een derde halte schuin over ons verblijf. Deze stopplaats had ik al meermaals gepasseerd en wekte interesse bij me op. ‘Bear Club’ was een soort van Irish pub qua sfeer, inrichting, sport in de achtergrond en de dranken. Ik genoot van een ‘Hop House 13 Lager’. Deze was puur en alleen mout in de neus. Daarnaast was hij nog fris, zoetjes, moutig, complexloos,… Ik had wat meer verwacht van dit bier maar ook van hun drankenkaart. In ieder geval is het er ’s avonds steeds gezellig druk.
'L' Océanografic' en vakantie afronden
Tijdens onze laatste volledige dag gingen we nog op bezoek bij ‘Océanografic’. Het is een onderdeel van het ‘Ciutat de les Arts i les Ciències’ en is het grootste aquariumcomplex van Europa. Volgens de verkregen informatiebronnen leven hier 500 verschillende dieren en ongeveer een 40 000 in totaal. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een zeer mooi en verzorgd park vond. Het is helemaal niet zo groot maar wel goed opgedeeld in verschillende thema’s. Wat vooral erg spectaculair was, waren de haaien, vissen, … die je kon bewonderen in tunnels waar je door kon stappen. Niet alleen Onno keek met grote ogen mee maar ook wij waren als ouder vaak onder de indruk. Of je nu kinderen hebt of niet, dit is een bezoekje waard!
Onze laatste avond eindigde wat chaotisch aangezien het de warmste dag was sinds lange tijd in Valencia. Vele hotels en zaken hadden plotseling problemen met hun airco. Ook wij werden niet gespaard maar dankzij een erg goede en flexibele service, konden we nog snel verhuizen naar een frisse kamer. We sloten af met nog een lokale kaasplank, heerlijke croquetas de Jamon en nog enkele lekkere drankjes.
Zo dat was een korte maar mooie terugblik van enkele dagen in Spanje. Hopelijk heb ik jullie op ideeën gebracht of wat tips mee kunnen geven. We hebben ervan genoten en zijn weer heel wat ervaringen rijker.
