Bier & desserts
Samen met mijn neef Steven, volgens mij de persoon die de meeste blogverhalen live heeft meegemaakt, hielden we nog eens een midweeksessie. Net zoals vorige keren was de vraag wat we erbij gingen eten. Vaak starten we met ‘een goede, stevige bodem’ en eten we tussendoor nog wat lekkere, simpele knabbeltjes. Deze keer hielden we het echter zeer eenvoudig door vooraf een smoske kaas (komt trouwens sowieso aan bod tijdens onze tweede battle van de ondergewaardeerde zaken) te eten en onze avond te verrijken met het sharen van desserts.
Steven is grote fan van nagerechtjes en kan een pastry stout op zijn tijd ook meer dan waarderen. Ik ben meer de fan van het hartige. Ik houd van zoute-, krachtige- en pittige smaken maar ik stel me graag open om nieuwe zaken en combinaties uit te proberen. Vooraf selecteerden we enkele leuke bieren uit onze voorraad. We kozen bewust voor verschillende bierstijlen. Eenmaal een mooie line-up gemaakt, probeerden we vervolgens een match te zoeken/maken in het online assortiment van de bakker. Het was dus tot de avond zelf gewoon afwachten en hopen dat we kozen voor lekkere combinaties!
Na het smoske gevolgd door een lekkere koffie, gingen we van start met het eerste bier en dessert. We kozen voor ‘De Cam – Mirabel Lambiek (2021)’. Deze is een fruit lambiek van 6%. We aten hierbij een citroentartellete.
Eigenlijk weet je bij de bieren van ‘De Cam’ dat je een prima, veilige én kwaliteitsvolle start neemt. Wij zijn grote fan van zijn bieren maar ook van Karel zelf. Hij is enorm gastvrij, gepassioneerd en erg fier op zijn beroep en op het Pajottenland. Deze start was fenomenaal goed! Het bier had geen schuimkraag. In de neus was een floraal en friszurig aroma met iets “groenig” in de smaakbeleving. Dit allemaal werd gevolgd door een frisse zurigheid in de afdronk. Het bijhorend taartje zag er zeer chique en smakelijk uit. Het had iets van groene, frisse citroenzeste in de neus. De smaak was wat zoetzuur en vooral in de nasmaak. De eerste combinatie was een zeer geslaagde pairing! De toon was gezet en we gingen verder met onze volgende duo.
Combinatie twee was een Amerikaans bier van ‘Evil Twin Brewing’ uit New York. De naam was ‘Fruit for thought 5 (cranberry, plum, cinnamon, vanilla and brown sugar). Het was een pastry sour van 6.6% en we aten hier een klassiek pruimenvlaaike bij. Het bier had een mooie kleur en was zeer fruitig in de neus. Het had een bessenaroma en iets van frisdrank/cassis? Bij de eerste slok kreeg je een zoete vanille aanval nadien ging dit wel wennen. Het bier had een kleverige afdronk. De vernoemde kaneel was echter afwezig in tegenstelling tot de grote aanwezigheid van vanille. De pruimenvlaai maakte het bier zelfs nog beter. De smaak van het gebak was vrij neutraal maar gewoon erg kwaliteitsvol. Deze combo viel meer dan te “pruimen”. Dit had natuurlijk misschien ook te maken met het wauw-effect van onze start…
Het derde duo schepte vooraf hoge verwachtingen bij ons. Het was een samenwerking van ‘Pühaste’ (Estland) en Basqueland (Spanje). Zij hadden het bier ‘Fruits of Endor’ op de markt gebracht. Dit was een ‘Imperial Gose van 8%. Hierbij aten we een mooi gepresenteerd dessertje in een glazen potje. Het had de naam ‘Colorado’ gekregen en was eigenlijk een combinatie van lichte- en donkere chocomousse met daarop een cremeux van passievrucht. Het bier leek qua uitzicht op een sapje in het glas. Daarnaast had het ook nog eens een ‘Looza Ace’ geur met vreemd genoeg hints van wortel. Het bier had een dunne body en was fris, fruitig en zurig. Het fruitgehalte en zilterigheid zit zeer goed en mooi in balans in de afdronk. Het was allemaal mooi verweven in plaats van een gelaagde Gose. Dit was een zeer geslaagde collab. De combinatie met het dessert daarentegen was minder geslaagd. Ik vond de chocolade wat zwaar vallen zo “vroeg” in de line-up. De cremeux is zeer goed en ook nodig om de chocolade wat te counteren met de nodige frisheid. Het bier en het dessert zijn beiden wel erg lekker op zichzelf!
We deelden al drie leuke combinaties waarbij de ene al “beter” was dan de andere. Maar op onze planning stonden er nog drie duo’s te popelen om gedegusteerd en geanalyseerd te worden. Wederom kozen we voor een bier van ‘Pühaste’. Deze keer was het de beurt aan ‘Momentum: blackcurrant’. Het percentage ging meteen de lucht in naar 12%. Deze double Baltic Porter koppelden we met een tarte maison (bladerdeegbodem met daarop een soes gevuld met slagroom, pudding en krieken).
Het schuim verdween meteen bij dit bier. Het bier had een zoet, zwoel en boozy aroma. In de smaak merk je meteen een zwaarder percentage. Daarnaast zat er een mooie fruitigheid in deze Baltic Porter! Het dessert rook erg lekker en ik had op mijn notities genoteerd dat ik deze geur associeer met een echte, verse bakkerij. De smaak was romig, fruitig en erg vers. Deze combo kwam stevig binnen en zorgde even voor een voldaan gevoel.
Na een tijdje waarbij we even een korte pauze namen, begonnen we aan onze laatste twee. De voorlaatste was opnieuw een collab. Deze keer was het aan ‘Pohjala’ (Estland) en aan ‘Sofia Electric Brewing’ (Bulgarije) met hun ‘Baba Tonka’. De toon van het zwaarder werk was eerder gezet en we trokken deze lijn gewoon door. Dit resulteerde in een stout van een alcoholpercentage van 12%. We brachten dit bier samen met een klassieke ‘javanais’. Voor diegenen die dit niet kennen even kort samengevat: dunne laagjes amandelbiscuit met mokka crème au beurre.
Het bier had een zoete en alcoholische aanzet. Wat mij erg triggerde was het geroosterde aroma. Ondanks die 12% had ook dit bier een dunnere body maar was het wel eentje met veel smaak zeg! Eigenlijk was dit niet al te complex maar gewoon erg lekker! Er zit een smaakevolutie in maar dat kon ik die avond moeilijk beschrijven in juiste termen. Het bijhorende dessert was erg lang geleden dat ik dit nog eens had gegeten. Dit klassieke dessert is eigenlijk zeer mooi in balans: chocolade, karamel en de koffie. Dit ging opvallend goed samen met het bier, dit was echt genieten van elke slok en bijhorende hap.
We sloten onze avond af met een stevige nightcap uit Noorwegen gemaakt door Lervig. ‘Stoutella by Rackhouse’ was de naam en kon gecategoriseerd worden onder de bierstijl Stout met 13% ABV. We konden niet anders dan af te ronden met een bijhorende chocolademousse.
Wat een gruwelijk lekker aroma en smaak zeg! Het had een erg gelaagd hazelnootaroma met verschillende niveaus! In de smaak was het logischerwijs zeer zoet maar ook de Bourbon was lekker aanwezig in de afdronk. Prijs/kwaliteit gezien was deze wat aan de dure kant en eigenlijk was de voorlaatste combinatie net een tikkeltje beter (én wel bijna 5 (!) keer goedkoper) Maar het is en blijft wel een dikke chocoladeklepper en eentje voor de echte beer geeks! De conclusie die ik had bij de chocomousse was dat ik liever pure chocolade eet maar dat de crunchy toets die erin zat op de bodem een absolute meerwaarde was! Het geheel had een aangenaam mondgevoel en hierdoor meer smaaksensatie. Dit ging goed samen met de hazelnootbom van een bier.
Na een geslaagde, gezellige avond met de nodige suikers waren we het unaniem eens over onze top 3:
- Mirabel – Lambiek met de citroentartellete
- Baba Tonka stout met Javanais
- Stoutella by Rackhouse met de chocolademousse
Misschien heeft u ook wel zin of inspiratie gekregen in bier met een passend dessertje? Twijfel niet en probeer het maar gewoon lekker uit! Geniet ervan en laat het smaken!
Cheers!