Na een geslaagde virtuele proeverij met o.a. Frontaal, Amundsen, De Moersleutel, Bakunin,... was het nog eens tijd voor iets lokaal. Dankzij Steven, mijn neef, die al enkele jaren in de stad Antwerpen woont, had ik het geluk om via hem een vers, afgevulde crowler ‘Bolleke Hop’ te scoren van brouwerij De Koninck.

Een Bolleke, het Antwerpse icoon, maar deze keer met extra hop aan toegevoegd. Ik ging langs bij ‘Only Cheese’ van de gekende kaasaffineurs  ‘Van Tricht’. Ik gaf hen vrij spel en het vertrouwen om twee kazen aan te bevelen die bij het bier zouden passen. Ze kozen voor ‘kaasterkaas’ en ‘Alpencheddar’. Hieronder wat meer uitleg over de kazen, mijn bevindingen van aroma en smaak en de combinatie met het bier.

Kaasterkaas
'Deze kaas wordt gemaakt door kaasmakerij ’t Groendal in Rumbeke bij Roeselare. Hij wordt gemaakt uit gepasteuriseerde koemelk. Tijdens zijn rijping (gedurende drie à vier weken) wordt de kaas gewassen met een pekel (een roodbacterie), dit geeft de kaas zijn licht uitgesproken kaas. Qua smaak en structuur ligt hij tussen een Munster en een Reblochon.'

De kaas valt binnen de categorie onder de roodschimmelkazen. De korst is eetbaar zeiden ze maar hier kies je uiteraard zelf voor.

Aroma: de korst ruikt naar een stapel vodden die aan het wachten is in een volgepropte wasmand om op 90 graden gewassen te worden, eerder een muf en indringend aroma. Persoonlijk niet echt uitnodigend vond ik in tegenstelling tot de kern van de kaas die eerder zacht rook en wél toegankelijk.
Smaak: enorm zacht mondgevoel, lichtromige smaak, korst geeft naast het minder aantrekkelijk aroma ook een sterke bijsmaak die me persoonlijk minder stoort dan de geur, de kaas groeit naargelang de tijd dat je erover doet
Combinatie met bier: het bier neemt de overhand maar gaan erg mooi samen

Alpencheddar
'Deze kaas is ontstaan uit een unieke samenwerking van 2 kaasmakers: kaasmakerij Kraus uit de Allgau in zuid Duitsland en Quickes in Engeland. Albert voegt bij de wrongel van zijn bergkaas gemalen cheddar farmhouse. Zo krijg je een aardse cheddarsmaak.'
 
Aroma: umami, champignons,
Smaak: hartig, zilterig, volle smaak
Combinatie met het bier: zeer mooi, het hoppige van het bier op de voorgrond en nadien de kaas die overstijgt en lang én erg aangenaam blijft hangen

Bolleke Hop
Voor dit Antwerps icoon hebben ze extra hop gebruikt. Na de gisting, wanneer het bier koud is, voegden ze extra hop toe met de zogenaamde ‘hop gun’. Het bier heeft een erg mooie amberkleur met een witte/lichtbeige, volle schuimkraag. In tegenstelling tot het klassiek Bolleke waarbij de moutige smaak met karameltoets overheerst, proeft deze versie gewoon erg vers, fris en bitterder dan de gewone. De karamel is lichtjes aanwezig in de smaak.

Ik vind het een mooie aanwinst voor 't stad en zijn ruime, lekkere bierassortiment! Voorlopig is het een tijdelijk brouwsel van 'De Koninck'. Het concept van crowlers van één liter is trouwens ideaal om te delen met je gezelschap.   Ik verlang al naar deze doordrinker op een zonnig terrasje… Dat die horeca maar snel terug open kan en mag want wat missen wij het toch!

Weeral een erg fijn bier leren kennen en twee lekkere, bijhorende kazen. 

Cheers, Sam

uitleg kazen: http://www.kaasaffineurs-vantricht.be/ 
meer info over het bier/brouwerij en de crowlers: https://www.dekoninck.be/nl 

In vuur en vlam
Het is alweer krokusvakantie en traditiegetrouw ga ik jaarlijks op reis  met een maat deze tijd van het jaar. Deze keer jammer genoeg niet maar we willen onze routine niet verbreken. We houden dan maar een tweedaagse waarbij we de focus leggen op het verkennen van heerlijke bieren en wat ontspanning. Na al enkele verhalen rond foodpairing gaan we bier deze keer eens met iets helemaal anders combineren… Voor dit verhaal verlaat ik mijn comfortzone en ga ik bier combineren met een bijhorende sigaar.
​
“Sam en een sigaar?” Ik heb me een beetje laten (ver)leiden door de combo die ik de laatste tijd meermaals zag passeren op bierforums. Het toeval wil dat een nieuwe collega, Jochen genaamd, gepassioneerd bezig is met sigaren in zijn vrije tijd. Ik ken er helemaal niets van maar ik ben onder de indruk van zijn uitleg, combinaties (zie zijn Instagramkanaal) en het bijhorende genot. Voor mijn omgeving die mij goed kennen, weten dat ik gevoelig ben voor mensen met een uitgesproken passie en zeker voor diegenen het dan nog eens smakelijk kunnen brengen. Tijdens de zomerbar heb ik ook al enkele levensgenieters mogen ontmoeten die de combinatie prijzen (maar dan wel vaak met whisky). 

#VAT33
Mijn maat ontdekte dit opvallende bier op de webshop van Mr. Hop en hij stuurde meteen de link door. Volgend tekstje triggerde ons om deze aan te schaffen en om uit te proberen:

“Uit betrouwbare bronnen weet ik dat deze whisky niet bij naam genoemd mocht worden door juridische kwesties. Dat dit een briljant staaltje inkoop is bij Berghoeve staat buiten kijf. Een vat uit 1952 vind je niet vaak. Verwacht een rokerige smaak.”

Het bier is afkomstig van onze noorderburen van de ‘Berghoeve Brouwerij’. Deze is gelegen in Den Ham (Overijssel moest je dit meer visuele betekenis geven om te kunnen situeren op de kaart). De ‘Zwarte Snorre Barrel Aged Very Rare Old Islay Whisky’ is trouwens ook mijn eerste bier van deze brouwerij.
Het flesje is bijzonder sober en zou totaal niet opvallen bij ‘den brouwer’. Visueel springt het er allesbehalve uit maar het achtergrondverhaal compenseert volledig de nieuwsgierigheid. Dit bier zou ik graag willen combineren met een sigaar. Ik gaf deze informatie door aan Jochen en gaf hem vrij spel. Ik vertrouwde op zijn voorkennis en ik keek uit naar wat hij ging presenteren.

Vegafina Magnificos Benelux
Wat sigaren betreft ben ik een echte leek maar ik zet graag wat productinformatie, voor de liefhebbers, hieronder. Ik heb nog wat achtergrond meegekregen via Jochen en het internet.

“De VegaFina Exclusivo Benelux is een sigaar die exclusief verkocht zal worden in de landen België, Nederland en Luxemburg, vandaar de naam BeNeLux. Het maakt gebruik van een Mexicaanse criollo-wikkel over een Dominicaanse olor bindmiddel en vulstoffen uit de Dominicaanse Republiek - olor en piloto - en Connecticut.”

​Productinformatie:
Ringmaat: 56
Lengte: 152mm
Dekblad: Criollo Mejicano
Binnengoed en omblad: Dominicaanse Repubiek en Connecticut
Herkomst: Dominicaanse Republiek
Productiewijze: Volledig met de hand gemaakte longfiller.

Pairen maar!
Na het inschenken van het bier verdwijnt ook bijzonder snel de schuimkraag zoals je wel kan zien op de foto. Een bijzonder donkerzwart bier maar met een dunne, lichte body. Voor zijn 11% ABV had ik wat meer dikte in de textuur verwacht. Wat meteen opvalt bij het aroma is de typische geur van Islay. Niet dat ik zoveel van whisky ken maar heb enkele jaren geleden eens de 'Whisky Experience Tour' gevolgd in Edinburgh wat een bijzonder aangename en interactieve rondleiding was. Als je terug kan en mag reizen, zeker eens de moeite waard om deze tour te doen!

Even terug naar de smaakbeleving van deze combinatie. Het bier was bijzonder zacht in de mond en zorgde voor een rokerige, warme smaak. De samenwerking tussen bier en sigaar versterkten elkaar. Volgens ons was het een zeer toegankelijke sigaar. Geen poespas maar gewoon inzetten op kwaliteit. Het is erg moeilijk om een sigaar te analyseren als je totaal niet bekend bent in dat wereldje. We hebben wel uitgebreid de tijd genomen om van dit harmonieus duo buiten te genieten  met een vleugje achtergrondmuziek. Dankjewel Jochen voor de geslaagde keuze!

PS: Als niet-roker moet ik achteraf wel toegeven dat ik de volgende dag bij het drinken van mijn ochtendkoffie toch nog de sigaar proefde. ... Wat me ook opviel was de schrikwekkende boodschap op de verpakking 'roken is dodelijk' zowel op het gesloten zakje als de sigarenhoes. Het doet toch wat met je! 

www.misterhop.com (heerlijke webshop met een tof dynamisch aanbod!)
https://halfwheel.com/vegafina-exclusivo-benelux-released/287270/ (achtergrondinformatie over de sigaar)
https://www.instagram.com/connossieurj/ (om de combinaties van Jochen te kunnen volgen)

Sours for the win!
Het werd nog eens tijd voor een nieuw blogverhaal want het was al een hele poos geleden. Nochtans stonden deze drie toppers van bieren al een tijdje veelbelovend in de koelkast wachtende op het juiste moment. Met een verlengd weekend in zicht in combinatie met het balende gevoel dat de horeca nog steeds verplicht gesloten is, leek het ons een juiste moment om deze flesjes open te trekken. Deze keer geen solo ervaring maar Marie degusteerde mee aangezien dit normaal gezien in haar straatje ging passen.
​
Voor diegenen die Marie kennen, zullen zich misschien afvragen: “Huh? Marie en bier?!” Ze heeft recentelijk ontdekt dat ze wel eens kan genieten van een Geuze of van een Lambicbier. Eigenlijk hoe zuurder hoe beter voor haar net zoals haar voorkeur voor zure cocktails met vaak veel vers limoensap als gevolg. De “typische biersmaak” zoals zij altijd beschrijft, overheerst vaak bij de meeste bieren die ze (al dan niet “verplicht”) nipt van mijn glas. Ik had voor ons drie bieren geselecteerd die een hoge zuurtegraad aangaven maar waarbij ik ook telkens een goed gevoel bij heb bij de brouwer als ik zijn bieren aanschaf. 

​Mijn keuze viel voor brouwerij ‘Alvinne’ met de gekende leuze ‘dare to go wild’. De brouwerij is gelegen in Moen, bij Zwevegem, vlakbij de Waalse taalgrens en op een 15 kilometer van Kortrijk. Ze brouwen (zure) bieren van wereldniveau en zijn vooral gekend dankzij hun eigen huisgist genaamd ‘de Morpheusgist’. Zij pakken uit met de stijl ‘Flemish Sour Ale’ waardoor ze de Vlaamse bierstijlen nieuw leven ingeblazen hebben. Ze maken bieren van blond tot bruin, regelmatig met vers fruit en ik heb al heel wat aangename zuurtjes van hen op. Hopelijk heb ik de juiste gekozen en kan ik Marie aangenaam verrassen.

​De eerste twee bieren waren gebaseerd op het basisbier ‘Berliner Ryesse’. Dit is een blond, zuur en dorstlessend bier met een licht alcoholgehalte (4%). Bij de ‘raspberry’ hebben ze uiteraard verse frambozen aan toegevoegd aan de basis. Bij het uitschenken zag je al dat mooie, rosé tot amberkleur in je glas verschijnen. Een zeer fruitig maar vooral een uitnodigend aroma. Het bier had zeer kleine, fijne koolzuurpareltjes en een erg kleine schuimkraag die snel verdween. De framboos was erg mooi aanwezig in zowel de geur als smaak dat aangevuld werd met een lekker, scherp zuurtje die heel het gehemelte deed tintelen van ‘contentement’. Het bier eindigde met een lichtzoetige toets die mooi aansloot bij de andere smaaknotities. Wat een geslaagd begin van de avond!

​Deze keer geen verse frambozen maar werd er gebruik gemaakt van bosbessen. Omdat fruit uiteraard seizoensgebonden is, zijn de bieren beperkt verkrijgbaar. Gelukkig had ik nog een flesje kunnen bemachtigen via de webshop ‘Gedeelde Vreugde’. Qua uitzicht wat donkerder en net zoals daarjuist een zeer beperkte schuimkraag die meteen verdwijnt. In tegenstelling tot het vorige aroma is het een stuk minder fruitig in de neus. In de smaak ook minder complex en fruitiger maar is de bosbes eerder op de achtergrond aanwezig en wat subtieler dan de framboos. Wat ons weer opviel, was dat het heerlijk, scherp zuurtje weer van de partij was! Oeeh wat maakt Alvinne toch lekkere bieren zeg! 

​Bij dit bier had ik gemengde verwachtingen… Op aanraden van mijn neef, Steven ook een grote bierliefhebber, wou ik deze zeker eens proberen maar ik kon ze nergens bemachtigen. Hij zei me dat dit écht een zeer zuur bier was tegen het azijnachtige aan. Als hij dit al zegt, moet het dan ook echt zuur geweest zijn. Hij is namelijk een grote liefhebber van sours. Dit triggerde natuurlijk nog meer mijn nieuwsgierigheid (hoewel ik dit kleine duwtje meestal niet nodig heb). Gelukkig heb ik deze nog kunnen scoren bij de bierwinkel ‘BorgerBottles’, het was daar toen ook het laatste flesje. Op het etiket staat inderdaad aangegeven bij de zuurtegraad een 5 op 5, dat moest iets voor Marie zijn! Bij de beschrijving op Untappd stond er: 'aangezien we niet kon kiezen over de blend, maakten we er een megablend van verschillende bieren'. Dit staat ook op het etiket ‘couldn’t decide on the  blend’. Een spottende verwijzing naar de langdurige, politieke heisa.
Maar naast deze (rand)informatie over het bier werden we wel omver geblazen van het heftig zuurtje. Een erg mooie, heldere kleur weeral zonder schuimkraag. In de neus valt meteen het fris, scherpe zuur op. De smaak blijft bijzonder lang hangen en prikkelt zowel de tong als heel het gehemelte. Al onze smaakpapillen moesten er aan geloven maar we konden het wel handelen. De opbouw naar dit bier was erg mooi en het bier scoorde boven mijn verwachtingen! Uiteraard is dit geen alledaags bier wat je spontaan zou drinken maar zo eens een smaakbeleving op een vrijdagavond: heerlijk!

​https://www.alvinne.com/
https://www.gedeeldevreugde.be/
http://borgerbottles.be/


​Cheers!
​

Voor het tweede jaar op rij deed ik mee met de bier adventskalender van ‘HOPT’. Aangezien deze vorig jaar erg in de smaak viel, twijfelde ik niet om deze opnieuw te bestellen. Ondanks het enorme aanbod van andere brouwers en slijterijen zoals de kalenders van ‘De Moersleutel’, ‘BrewDog’, ‘Beer Geeks’, … Als bierliefhebber kom je dezer dagen echt niets te kort met de ruime keuze.
​
HOPT beloofde vooraf alvast 24 ambachtelijke bieren die exclusief voor de Beery Christmas zijn gebrouwen. Bieren uit 14 verschillende landen en gemaakt door 28 brouwerijen. Er werd nog één kleine tip gegeven dat er een bier van ‘Founders Brewing Company’ bij ging zitten. Deze brouwerij is gelegen in Michigan (Amerika) en is enorm bekend voor zijn heerlijke KBS (Kentucky Breakfast Stout). 

Elke ochtend opende ik erg enthousiast (als een klein kind) het juiste luikje en zette ik het vervolgens in de koelkast of op ’t schap afhankelijk welke stijl die dag gepresenteerd werd. Het is ongelooflijk om te zien wie er allemaal aan mee doet als je Untappd en enkele bierfora volgt. Verspreid over gans Europa proeven bierliefhebbers hetzelfde bier als jou op dezelfde dag.

Tijdens de maand december maakte ik, onder andere dankzij deze kalender, kennis met bieren uit Portugal, Frankrijk, Engeland, Spanje, Nederland, België, … Van de brouwerijen Mikkeler, Kees, Magic Rock Brewing, … kende ik al heel wat uit hun assortiment wegens het aanbod hier in de buurt of online. Sommige  brouwerijen kende ik totaal niet maar waren wel een leuke ontdekking zoals ‘Brique House Brewery’ net over de grens in Lille. Wat ik persoonlijk ook erg leuk vind aan de kalender is dat je eens een stijl drinkt die je spontaan zelf niet zou kiezen zoals bijvoorbeeld een ‘brown ale’. Je leert meer smaken kennen en verruimt je smakenpallet.
​
Natuurlijk kan er wel eens een biertje bijzitten dat niet helemaal je ding is maar ik moet zeggen dat er in de kalender nu niets bij zat dat ik “walgelijk” vond. Wat me wel opviel, was dat heel wat bieren zo net aan de iets te zoete kant waren. Ik vermoed dat dit vooral aan mij zal liggen maar dat maakt het voor vele mensen juist toegankelijker. Natuurlijk sprongen er enkele bieren juist dat tikkeltje boven de anderen uit en daarom heb ik een top drie gemaakt.

Mijn top 3:

1. The Wild Beer Company – Ibimi (fruited gose van 5%)
2. Lervig – Pineapple Slice (Imperial IPA van 7,6%)
3. Pohjala – Cinnabun (Porter van 7%)

Wil je de analyses van elk bier apart lezen? Check dan even mijn Untappdaccount ‘SamLeemans’.

Of heb je interesse in de biertjes? De meesten van de kalender zijn nu los te verkrijgen op:
https://www.hopt.nl/655-beery-christmas?utm_campaign=End_of_Beery_20_NL&utm_content=touchpoint_1_hopt_nl&utm_medium=email&utm_source=zaius 

Cheers, Sam

Bieramisu
​Vandaag een kort blogverhaal over foodpairing dat je wellicht zal doen watertanden. Soms probeer ik te experimenteren met eten en aangepaste dranken (vandaag bier in het geval). Het voor- en nagerecht komen uit het boek ‘BAPAS’ (Belgische biertapas). Auteur en voedingsexpert Karl Van Malderen brengt Belgische kwaliteitsbieren en lekker eten dichter bij elkaar. Het hoofdgerecht was een eigen probeersel. Ik nodigde graag mijn goede vriend Bas (die reeds deel uitmaakte van de blog ‘Oh what a night deel 1)uit en zijn vriendin Melissa. O ja, deze avond dateert van de pre-COVID-periode.

Bij een etentje in goed gezelschap hoort uiteraard een 'goei aperitiefke'. We startten met een verfrissende klassieke mojito maar dan met een extra (bier)twist. Naast de gekende ingrediënten: rum, limoen, rietsuiker, munt en bruiswater voegde ik er 50 ml St-Louis Kriek bij. Dit was een probeersel voor de zomerbar en bleek een frisse verrassende twist aan de mojito. De mensen die deze Kriek kennen, weten dat deze vrij zoet is met een lichtzuurtje. De St-Louis Premium Kriek wordt gebrouwen op basis van lambiekbier aangevuld met St-Louis Kriek Fond Tradition en Oblacinska krieken (dit zijn zure kersen na het nodige opzoekwerk) die zes maanden lang op geuze lageren. Een geslaagde start van de avond, de sfeer zat goed maar we keken allemaal al uit naar het voorgerecht.

​​Moest je het boek hebben of willen aankopen, kan je dit recept vinden op bladzijde 179. Een zeer eenvoudig recept om te maken. Je moet niet te veel tijd spenderen in de keuken en dat zorgt natuurlijk voor meer tijd om bij je gasten te zitten. Je kan de mayonaise vooraf maken, de zalm al op bordjes leggen zodat je enkel de asperges nog moet koken en het bordje afwerken. Een zeer verfrissend voorgerecht dat naar meer smaakte! De IPA paste er ook erg goed bij. Het vet (van de zalm) en het bitter (van het bier) werkten neutraliserend en zuiverend. Het hoppige bier met wat citrus in de neus in combo met wat gerookte zalm… heerlijk toch?

​Voor het hoofdgerecht deed ik een kleine gok omdat ik wist dat niet iedereen stout weet te waarderen. Maar een kleine toevoeging aan de ajuin en het gehakt zelf kan toch niet storend zijn, dacht ik bij mezelf. Als voorbereiding had ik de ajuin al gekarameliseerd met een beetje goede boter, bruine suiker en 75 ml stoutbier. De hamburgers kan je ook perfect vooraf zelf maken. Bij het gehaktmengsel deed ik ongeveer 50 ml bier en een heleboel kruiden en paneermeel. Het enige wat ik nog moest doen: de frietjes afbakken, de hamburger in de pan bakken, ajuin terug opwarmen en afwerken maar! Dit was een stevig bommetje zeg! De stout kwam niet echt terug in de smaak bij de hamburger maar was wel héérlijk aanwezig in de ajuin. Het kan ook aan mij liggen dat ik te subjectief hierover ben wegens een zeer grote fan van ui. Het gesmolten lapje cheddarkaas maakt ook altijd net dat tikkeltje verschil bij een 'hambi'. Bij het hoofdgerecht deelden Bas en ik een flesje ‘Dark Master’ om ervoor te zorgen dat we niet te snel verzadigd waren. Het bier zelf had een stevig koffiebittertje en een kleine, zoete chocoladetoets. 

Voor het nagerecht (in het boek op bladzijde 127) had ik persoonlijk zelf wat schrik maar omdat ik wist dat de anderen zoetekauwen zijn, kon er eigenlijk weinig misgaan. Het was een tiramisu maar dan met een frambozenbier in de plaats van Amaretto en met een toevoeging van witte chocolade (wat ik eigenlijk zelf nooit eet). Het dessert was wat groot uitgevallen in het kommetje en was een “aanslag” op onze maag. Ik moest toegeven dat de chocolade zoet was maar niet te en zeker niet door de frisse, zoetzurige combinatie met de frambozencoulis. Bij deze combinatie tussen het dessert en het bier is er een duidelijk verband en allesbehalve een contrast. Het was kortom een geslaagde pairing! Het bier zelf is echt zoet maar heeft wel een zeer lage ABV. Ideaal voor in de zomer. op een terras!

Een erg gezellige avond, goed gegeten en gedronken… Wat wil je nog meer op een donderdagavond? Ik heb leuke combinaties geprobeerd en ontdekt. Iets waar ik ongetwijfeld nog meer mee ga experimenteren in de toekomst. . Bier-ami-su, de titel van dit verhaal, is een verwijzing naar bier en vriendschap. En de ‘su’? .. dat weet niemand..
 
https://www.standaardboekhandel.be/p/bapas-9789022331033
https://www.bol.com/nl/p/bapas/9200000036200120/?country=BE
https://www.bapas.be/?lang=nl
​
Cheers, Sam

Dikke lul, 3 bier
​
Nee, dit verhaal heeft niets te maken met seks of het mannelijk geslachtsdeel… Voor zo’n zaken moet je op andere sites zijn. Dit verhaal gaat over één van mijn eerste ontdekkingen van bier in blik en niet geheel toevallig van één van mijn lievelingsbrouwerijen namelijk ’t Uiltje van onze noorderburen in Haarlem.
​
(Her)ken je de “bloed”smaak nog van vroeger als je een biertje uit blik dronk? Ik denk dat iedereen deze smaak van metaal levendig kan herinneren terwijl we dit absoluut niet willen proeven. Een blik was (!) een restproduct maar is de laatste jaren enorm aan het opkomen. Het ontstaan van blikken dateert al van eind de 18e eeuw maar pas vanaf 1930 werd dit voor dranken gebruikt en vijf jaar later pas voor bier. De laatste jaren is de kwaliteit sterk verbeterd en heeft het talloze voordelen die u al dan niet heeft “moeten” aanhoren door mij tijdens de zomerbar of tijdens één van onze bierproefavonden.

Waarom de titel van dit verhaal? Eén van mijn eerste kennismakingen met kwalitatief bier uit blik was van ’t Uiltje. De naam is vernoemd naar een Nederlands uitspraak die zijn oorsprong haalt uit Haarlem zelf (dit hebben ze zelf pas ontdekt nadat ze het bier hadden gemaakt). Het bier zelf is een hoppige pale ale. Vier verschillende hopsoorten die een mooi geheel vormen maar vooral een heerlijke, verfrissende dorstlesser van maar 5,6 % ABV! De betekenis is, na wat opzoekwerk, netjes geformuleerd als: het kan me niet veel schelen. 

Dat gevoel hebben ze bij ’t Uiltje wel meer als je hun probeersels bekijkt en de hoeveelheid aan bieren die zij hebben gecreëerd. Ik kan en mag wel zeggen dat ik al heel wat van hun creaties op heb namelijk al 88 verschillende. Het uitnodigende en aantrekkelijke design doet nog net dat tikkeltje meer aan de smaakbeleving. Enkele van hun bieren springen er voor mij persoonlijk echt wel uit namelijk de ‘Sequence Series #008’ een red ale van 11,1%, de Monster IIIPA van maar liefst 18% en de ‘Black & Tan’ in samenwerking met brouwerij van Moll uit Eindhoven.

In mijn  vriendenkring heeft het imago van bier uit blik ook al heel wat evolutie meegemaakt maar de meeste meningen zijn reeds gekeerd én ze zijn nu zelf vragende partij. Bier uit blik heeft/had (mag u zelf kiezen) een marginale en goedkope uitstraling. Ik moet toegeven dat ik enkele jaren geleden ook geen fan was tenzij je niet anders kon zoals bijvoorbeeld naast de snelweg een sixpack BVO (Bier Voor Onderweg voor de leken onder ons) kopen voor naar de match van ‘den Brugge’.
Sinds maart 2019 zijn wij ook met enkele vrienden lid van een prachtig concept namelijk ‘fresh and fast’. Even kort uitgelegd: elke twee weken 12 knetterverse blikken van 440ml in je “brievenbus” en dat voor een jaar lang! Doet dit concept je ook watertanden? Twijfel niet en bestel met enkele vrienden de fresh & fast XXL! Wil je niet vasthangen aan een abonnement, kan je ook elke week opteren voor een waanzinnige ‘webshopdeal’ van de week! 

​Ondertussen is ’t Uiltje volledig overgeschakeld naar alleen maar blikken en dat ‘can’ ik alleen maar toejuichen! Tijdens de bierproefavondjes van BAR-N probeer ik af en toe al wat blikken te lanceren maar nog een voldoende mix van flessen en blikwerk. In januari, rekening houdend met de maatregelen voor de horeca, gaan we vier vrijdagen open met een nieuw concept: CAN-UARI. Een gezellige vrijdagavond om te genieten van heerlijke bieren met ‘can’ als rode draad. ’t Uiltje zal standaard vertegenwoordigd zijn in de koelkast en hopelijk mogen we samen met jou nog heerlijke bieren uit blik ontdekken!

#omdathetcan

​https://www.uiltjecraftbeer.com/ 

Cheers, Sam 

Woensdag 11 november is niet alleen een vrije dag voor veel mensen maar het is ook de officiële feestdag ter nagedachtenis van de eerste Wereldoorlog. Café Hoek-City had een mooi bierpakket samengesteld in dit thema en gelukkig had ik het tijdig gespot want er waren maar een beperkt aantal pakketjes beschikbaar. Ik zocht een vrijwilliger om samen te degusteren.. Een tweede opinie is altijd welkom en het is deste fijner om over smaken te discuteren in goed gezelschap (coronaproef aan het kampvuur weliswaar). Jeroen bood zich snel aan als kandidaat en hij was de gelukkige. Voor diegenen die hem kennen: jullie weten allemaal dat hij een uitgesproken mening heeft en deze ook durft formuleren 😉. Er is niets belangrijker dan een eerlijke proever, toch?

Passchendaele Blond – 4,8%
​We startten met een blond biertje van de brouwerij ‘Vanhonsebrouck’ (deze kwam eerder uitvoerig in blog “kèrrekiwère” aan bod). De eerste twee bieren van de line-up had ik ooit al eens gedronken maar al de rest was nieuw voor me. Het was al een tijdje geleden dat ik deze Passchendaele had gedegusteerd. Dit bier wordt trouwens gebrouwen ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Slag bij Passendaele in 1917. Het was een grote veldslag met jammer genoeg veel gesneuvelde mensen.
In de neus een uitnodigend en kruidig aroma maar in smaak erg licht en een vrij zoete afdronk. Volgens de uitleg zou het bier een typische smaak moeten hebben van een sterk blond bier van hoge gisting maar qua alcoholpercentage sluit deze meer aan bij een pils van lage gisting. Jeroen en ik hadden beide niet het gevoel dat we een stevig blondje aan het drinken waren. We werden niet echt bepaald warm (ondanks het kampvuur) van dit bier. Naast de blonde variant heb je ook nog een Porter (5,7 %) en een Ginger White (4,5%) van de Passchendaele, maar deze hebben we nog niet gedronken. 

​Enkele  jaren geleden ben ik op mannenweekend geweest in de Westhoek en we hebben daar enkele musea bezocht, waaronder dat van Passendaele. Het is een interactief en pakkend museum met een “mooie” weergave van de gruwelijke gebeurtenissen. Op het einde van de tour ontdek je een waarheidsgetrouwe reconstructie van loopgraven. Aanrader dus als je van een beetje geschiedenis houdt. 
​

Merci Maman #2 – 4,5%
​Dit bier proefde ik voor het eerst tijdens een virtuele proeverij van brouwerij ‘De Leite’ die O.B.E.R. had georganiseerd in de eerste lockdown. Ook Jeroen heeft toen al kennis gemaakt met ‘Merci Maman #2’.  Het iseen licht gerookte saison en werd gemaakt ter nagedachtenis van alle vrouwen die tijdens WOI aan hun lot werden overgelaten. Het bier was me tijdens de proeverij van O.B.E.R. niet echt bijgebleven omdat ik die avond zo verrast was door ‘Cuvéé Jeun’homme’ en ‘Cuvée Soeur’ise’. Nu we ‘Merci Maman #2’ voor de tweede keer proefden, vonden we het bier amper “smokey”. Vooral het hoppig karakter viel ons op. Deze smaakbeleving overheerste het rokerige. Persoonlijk had ik er meer verwacht aangezien ik al heel wat lekkers op heb van ‘De Leite’. Gerookte bieren vind ik altijd een spannende gegeven maar bij deze vond ik het jammer genoeg te oppervlakkig. Wat wél enorm leuk is aan dit bier, is het verhaal dat er achter schuilt. Tien procent van de omzet van dit bier wordt gedurende een periode van drie jaar aan een sociaal project geschonken. Sinds 2018 gaat de bijdrage naar het Project KINDIA: een project dat kinderen in India helpt om waardig onderwijs te genieten.

Wipers Times 14 – 6,2%
We zijn aangekomen aan het derde bier: een blond bier gebrouwen met vier granen, vier kruiden en uitsluitend met streekeigen hop. Het bier is afkomstig van de Stadsbrouwerij de Kazematten in Ieper. Een kazemat werd historisch gezien als opslagplaats voor munitie en legermateriaal. Daarnaast deed het ook dienst als slaap- en schuilplaats. ‘Wipers Times 14’ heeft ons beiden aangenaam verrast. Het uitzicht in het glas was al erg fraai en uitnodigend. Naar onze mening geen speciaal, maar wel een goed, lekker, vlot drinkbaar biertje. We hadden gerust nog een tweede gedronken, moest de avond dat toelaten. Achteraf lazen we dat één van de kruiden het zaad is van de geneeskrachtige ‘Maria distel’. Deze bloem konden we terug vinden op het etiket van het bier en is ook aanwezig aan de ingang van de brouwerij. 

Oudstrijder Dobbel Tripel – 7,8%
​Naarmate de avond vorderde, begon het af te koelen buiten maar het vuur hield ons warm en we trokken nummer vier open. Het was deze keer een biologisch bier gerijpt op cognacvaten. In het glas had het een erg mooie kleur. In de neus was een vineus en winters aroma sterk aanwezig, wat uitnodigde om snel een eerste slok te nemen. De barrel kon ik maar erg subtiel waarnemen. Het was vooral de karamelafdronk die opviel. Een nadeel van het bier was dat het enorm schuimde, je moest het bier heel voorzichtig in het glas gieten. ‘Oudstrijder Dobbel Trippel’ brengt eer aan de jongens die gestreden hebben voor onze vrijheid in zowel WOI als in WOII. Brouwerij Strubbe, de makers, zijn gelegen in Ichtegem nabij Diksmuide waar de Ijzertoren staat. Het bier rijpt in ondergrondse gewelven van de nieuwe brug over het kanaal in Vroenhoven, daar waar 78 jaar geleden WOII is ontstaan. 

​

Remembrance 14-18 – 9 %
We naderden het stevigere werk en begonnen aan het volgend flesje met een mooi etiket. Het recept werd ontwikkeld als herdenking van de Grote Oorlog. Dit bier kwam tot stand dankzij brouwerij Eutropius in Menen en werd samen met twee Amerikaanse hobbybrouwers ontwikkeld. We ervaarden een erg fris aroma met weinig complexiteit. Qua smaak heel vol en intens, maar toch erg ‘doordrinkbaar’ voor zijn 9% alcohol. Het bier had op het einde ook een droge, bittere afdronk die ik erg kan waarderen. Conclusie: een lekker biertje en paste prima in de opbouwende lijn. 

JJ Crowe Bruin – 10%
​We hebben afgerond met een ‘Belgian strong dark ale’ van brouwerij ‘De Graal’ in Brakel. Het bier werd in opdracht gemaakt ter herinnering van de slag om Nieuwekerke eind april 1918.
J.J. Crowe was een Britse soldaat, die dankzij een geslaagde en gedurfde operatie, het leven van tientallen Britse soldaten redde. Hij kreeg voor zijn heldendaad, naast het ‘Victoria Cross’ en het ‘Crois de Guerre’, een bier dat naar hem vernoemd werd. We hebben het bier jammer genoeg te koud ingeschonken maar we roken wel een mooie complexiteit in het glas. ‘JJ Crowe Bruin’ ging erg smooth binnen maar kreeg snel een scherp kantje. Er was zelfs een klein zuurtje aanwezig wat ik totaal niet had verwacht bij deze stijl. Dit was een mooie, stevige afzakker om de avond mee af te sluiten.
​
Wederom hebben we genoten van een gezellige avond aan het kampvuur met heel wat nieuwigheden. Het waren stuk voor stuk leuke bieren met een bijzonder mooie achtergrond. Het zijn niet de bieren die ik spontaan zelf uit het rek zou kiezen maar het ze pasten erg mooi in het thema ‘beers to remember’.

​Weet je soms niet wat kiezen en wil je eens iets anders? Café Hoek City zorgt vaak voor bierpakketjes in thema. Een ideale manier om nieuwe dingen uit te proberen en de lokale horeca een hart onder de riem te steken.
​
Facebook: 
https://www.facebook.com/biercafehoekcity
Instagram: 
https://www.instagram.com/biercafehoekcity 



Cheers, Sam 

Beer Butt Chicken
​
Een nieuwe dag, een nieuw probeersel. Ik ga namelijk kip bereiden maar niet op de traditionele wijze. Vandaag maken we ‘Beer Butt Chicken’ of ‘Beer Can Chicken’ (‘Bierblikkip’ letterlijk vertaald). Het is een BBQ-klassieker maar dit recept kan je ook perfect klaarmaken in de oven. In mijn eerste werkjaar als leerkracht heb ik het ooit eens gegeten op een ‘mannenbarbecue’. Nu is het mijn beurt..


Ik leg het recept in enkele duidelijke stappen uit zodat je het thuis zelf eens kan klaarmaken:

1. Verwarm de oven op 175 graden Celcius.
2. Neem een blikje bier (pils of een Radler) en open het bovenstuk met een blikopener.
3. Drink de helft op en vul het overige halfvolle blik met kruiden naar hartenlust. Ik gebruikte zelf verse tijm, rozemarijn, een groot teentje look, limoensap en wat sambal.
4. Maak in een kommetje een mengsel om de kip te lakken. Ik koos voor onder andere: olijfolie, ketjap, paprikapoeder, limoensap, sojasaus, currypoeder, …
5. Zet/trek de kip over het blik en lak de buitenkant met het mengsel dat je hebt gemaakt
   (Zelf heb ik ook een beetje van dit mengsel in de kip gegoten).
   noot: onze kip viel telkens om toen hij al een tijdje in de oven stond. Er bestaan tegenwoordig ‘gadgets’ die je kan gebruiken om de kip recht te houden.
6. Doe de kip in de voorverwarmde oven en wacht ongeveer 75 minuten tot de kip gaar is.
7. Smakelijk!

Het blik zorgt er eigenlijk alleen voor dat je kip blijft staan. Het bier in het blik verdampt tijdens de bereiding amper tot niet maar zal wel leiden tot een enorm malse en aromatische kip door de inhoud van het blik. Kortom weeral een geslaagd probeersel maar ik zal volgende keer misschien toch eens een hulpmiddel moeten aanschaffen zodat de kip wat stabieler staat.
​
Voor de liefhebbers van foodpairing koos ik voor een dubbele IPA van de Poolse brouwerij Pinta (kwam al eerder aan bod bij het blogverhaal ‘Say cheese’). Achteraf gezien schrok ik van het hoge percentage (9.8%) want dat proef je absoluut niet. Heerlijk bitter, romig, vers en paste goed bij de erg malse kip.
​
Cheers, Sam ​

Beercocktails!
Vandaag neem ik een sprong in het onbekende: biercocktails! Er zijn weinig plaatsen waar je dit kan verkrijgen en ik kan me persoonlijk ook niet herinneren dat ik er ooit al eens eentje (bewust) heb gedronken (tenzij je een sneeuwwitje of een mazout meerekent als vijftienjarige? 😉 ).

Een hele poos geleden was er een sessie met O.B.ER. (Objectieve Bierproevers Essense Regio) waarin zij het hadden over biercocktails. Jammer genoeg kon ik er toen niet bijzijn maar de presentatie is achteraf doorgestuurd naar de leden. Een PowerPoint die al een tijdje aan het rijpen was in mijn inbox en het werd eens tijd om enkele cocktails hiervan uit te proberen. Ik koos voor enkele creaties die mij interessant leken: smaakvolle en haalbare ingrediënten, makkelijk te maken én niet onbelangrijk: smaken die mijn persoonlijke voorkeur hadden. De meerderheid van de recepten kwamen van het boek ‘Doe het eens met bier’ van Jef Van den Steen. Hieronder mijn bevindingen… 

Moine Fou (Zotte Monnik)
​Eentje die me meteen in het oog sprong was de combinatie van Orval en tonic en tevens één van Jef zijn favoriete combinatie. De verhouding is 50-50 maar uiteraard kan je iets meer Orval schenken in je glas afhankelijk van je voorkeur. Ik heb gekozen voor een rood wijnglas wegens de grootte ervan en het mooie uitzicht. Als eerste schonk ik de tonic in en vervolgens de Orval om toch een mooie schuimkraag te krijgen. De JQ’s tonic is nog niet zo lang op de markt maar ik heb deze leren kennen dankzij een bezoek aan onze bar van twee broers uit Nederland. Naast hun eigen tonic hebben zij ook erg lekkere spirits (drie soorten gin, rums, …). De tonic vind ik bijzonder puur, lekker, droog en er is een klein bittertje aanwezig. Ik dacht dat deze tonic erg mooi zou samengaan met het trappistenbier. De cocktail heeft een zeer verfrissend en uitnodigend aroma. Je ruikt zowel het bier als het verfrissende van de tonic. Het nodigt meteen uit om te proeven. Wat geven deze twee samen in je glas? Een zeer geslaagde combinatie tussen bitter, een zuurtje en wat koolzuur met als gevolg een erg frisse, lange afdronk. Hij is niet alleen dorstlessend maar je verlangt gewoon naar een volgende slok. Kortom een zeer verrassende, aangename start van de dag!

Geuze en Cognac
Een derde (gewaagde) combinatie is die van een Lindemans Geuze en een Cognac. Ik heb de gekende Courvoisier V.S. hiervoor gebruikt aangezien het ook mijn enige Cognac is die ik heb staan thuis. Deze biercocktail heb ik gepresenteerd in een wit wijnglas waarbij van elke drank 12,5cl wordt afgemeten. Ik las dat je absoluut geen oude Geuze mocht gebruiken dus heb ik het advies maar gevolgd. Het bier ziet er eerder saai en ‘doods’ uit maar bij het waarnemen van de aroma’s krijg je een heerlijk en krachtige geur waarbij de Cognac enorm aanwezig is. Bij de eerste slok had ik totaal geen branderige keel maar wel een zeer warm, intens en winters gevoel. De afdronk is ook erg aangenaam warm en lang nazinderend. Dit is een complex smaakbommetje waarbij je allerlei zaken kan waarnemen zoals fruitigheid, druiven en zelfs wat florale toetsen. De Geuze proef je zeer subtiel en zorgt voor de lange, aangename afdronk. Het zoetzure en de droogte van de Geuze is mooi aanwezig. Wederom een geslaagde combinatie die ik zeker zou aanraden bij “de stoof” of op een winterse namiddag of avond voor “den televies”.
​
Dark Knock Out
Voor de volgende cocktail (en tevens afsluiter) gebruik ik de volgende verhouding: 2 cl Grand Marnier, 2 cl rode Porto, 2 cl Cognac en de trappist Rochefort 10.  In het glas zie je een enorm donkerrood tot donkerbruin cocktail met een zoet, winters aroma van zoethout, chocolade en wat fruitigheden.  De eerste slok geeft een ‘wow-gevoel’: wat een smaken bijeen zeg … Enorm ‘boozy’ met vooral de appelsien van de Grand Marnier als afdronk die erg aanwezig is (en voor mij persoonlijk net iets té aanwezig). De naam van deze cocktail is absoluut niet verkeerd gekozen want hij komt inderdaad erg stevig binnen. De warmte van de alcohol blijft ook erg lang hangen bij de afdronk. Persoonlijk vond ik dit wel eens leuk om te proberen maar de smaak van het bier is jammer genoeg op de achtergrond verdwenen terwijl dit bij vorige combinaties niet zo was. Jammer dat ik de krachtige smaak van de Rochefort niet voldoende kon terugvinden. 

Negroni IPA
​Deze cocktail dronk ik enkele dagen voordat ik deze blog maakte. Onlangs kwam ik dit recept tegen op sociale media en aangezien ik een grote fan ben van de negroni-cocktail wou ik deze absoluut zelf eens maken. De verhouding die ik gebruikte: 2,5cl gin, 2,5cl rode vermouth, 2,5cl campari en 5cl van een IPA biertje. Ik had zojuist een bestelling ontvangen van het Uiltje en ‘The Big Fat 5 Double IPA’ was één van de bieren die gelukkig al gekoeld stond. Dit is een superverse en een bangelijke goede (double) IPA. Het uitzicht was iets lichter bij de biercocktail en oogde wat “waterig” maar qua smaakbeleving was het wel enorm interessant. Voor de mensen die bitter weten te waarderen, probeer het thuis zeker eens zelf! Een zeer mooi samenhangend geheel met een stevige en krachtige smaak maar vooral een aangenaam bittertje.

Dit was bijzonder leuk om eens te doen en uit te proberen. Zoals ik al zei was dit een grote sprong in het onbekende voor mij. Tijdens mijn “proefsessie” deed ik nog een oproep op de facebookpagina ‘Beer Geeks’ en heb ik bijzonder veel respons gekregen. Ik ga ongetwijfeld nog eens een dagje moeten vrijmaken voor ‘biercocktails deel 2’.  Enkele tips die ik verzamelde via ‘Beer Geeks’: een bolletje ijs met een stout, een Rodenbach negroni, een Liefmans Goudenband met een ijsblokje van koffie en citroentijm, …

​Wordt ongetwijfeld vervolgd… én misschien zien we er wel eentje op de kaart in onze zomerbar?!

Cheers, Sam 

Say Cheese
Ondanks de geannuleerde bakfietstocht doorheen de Kempen zal ik toch enkele blogverhalen schrijven. Ik ben op zoek gegaan naar verschillende alternatieven en we zijn de week gestart met enkele bevriende collega's..

We hebben een virtuele proeverij gepland met enkele mannelijke collega’s die lekkere bieren weten te waarderen. Last minute kreeg ik de leuke ingeving om deze te ‘pairen’ met kaas. Ik reed met de bakfiets naar Roosendaal om daar in de Passage langs te gaan bij het ‘Kaashuis’. Daar heb ik uitgelegd welke bieren we zouden proeven en wat de meest uitgesproken smaken daarvan zijn. De kaasmeester heeft me toen geholpen om bij elk bier een bijpassende kaas te kiezen. De kazen zijn dus gekozen door het ‘Kaashuis’ puur op basis van mijn beperkte beschrijving van het bier. Ik liet me graag verrassen. De kazen een half uurtje voor ‘proeftijd’ laten rusten op kamertemperatuur en klaar is kees. Mijn ‘gepimpte’ bierproefavond kon beginnen.. ​

​De bieren die we gingen drinken, kende ik vooraf zelf niet. Ze zijn wel bewust geselecteerd voor een mooie en opbouwende lijn en stijlen die iedereen kan waarderen van ons groepje (behalve de laatste is wat gewaagd voor sommigen). Ik heb al verschillende biertjes geproefd van deze brouwerijen en heb het vertrouwen dat ze me niet teleur zullen stellen 😉. Hieronder een korte beschrijving hoe ik de bieren, de kazen en de combinaties heb ervaren. Misschien zit er wel iets voor u tussen?
​
Pairing 1: ‘Scandinavisch getint
’Bier: More Mojo – Brussels Beer Project & Mikkeller (Denemarken) – 4,3%
Dit bier is tot stand gekomen tussen ‘BBP’ en de Deense sterren van Mikkeller. Een verfrissende mojito-sour met bloedappelsienen om de mooie zomerdagen op te halen (wat zeker wel het geval was op zo een druilerige dag als vandaag). Deze beschrijving klopt exact want iedereen had meteen een zomers gevoel in zijn glas. Een zeer fris citrusaroma met wat hopbitters in de neus. In smaak wat te vergelijken met een dorstlessende agrum met een zeer klein, scherp zuurtje. De toets van bloedappelsien is aanwezig maar eerder in de achtergrond. Een geslaagd experiment en volgens mij ideaal in de zomer na het gras maaien, een sportprestatie of als frisse apero!

Kaas: Dor Blu (Denemarken)
Dor Blu is een zachte kaasspecialiteit, gekenmerkt door de pittige smaak van blauwculturen en een bepaald zoutgehalte. Ze hadden deze kaas aanbevolen omdat deze uit Scandinavië kwam (link met Mikkeller) en de enige was uit die streek. Het zoete zou het zure wat moeten counteren… én ja dat deed deze kaas mooi met het bier! Eerlijk gezegd stonk deze kaas heel erg maar de smaak (zoals bij vele kazen) is beter dan het aroma. De kaas heeft een zeer zachte textuur met wat zilterige en zoete tonen. Een verrassend effect en erg blij met deze eerste geslaagde combinatie.

Pairing 2: op zijn as-best!
Bier: Bulldog (2020) – Frontaal (Nederland, Breda) – 6%
Een zwaar gehopte Amerikaanse IPA waar bakken hop in zijn gedumpt. Daarnaast is dit bier ook nog eens gedryhopt met vier verschillende Amerikaanse hopsoorten. Wederom een beschrijving die erg aansluit bij mijn bevindingen. Heerlijk bitter - en floraal aroma. In de smaak heel fris, citrus en erg doordrinkbaar. Deze werd door allen meteen erg goed bevonden. Wat heb ik toch al lekkere bieren op van deze brouwerij! Ze hebben ook een leuk, industrieel proeflokaal met vele tapkranen en niet zo ver van ons… ideaal dus!

Bier: PINTA Collab PL: Łańcut – Pinta (Polen) – 6,2%
PINTA en een ander bevriende Poolse brouwerij namelijk Łańcut maakten een collab. Samen nodigen zij je uit voor een troebele, drinkbare en aangenaam fruitige DDH IPA (Double Dry Hopped). Bij het uitschenken van het blik kwamen al meteen tropische aroma’s naar voor: ananas, mango, … vielen meteen op. In de mond een romige citrussmaak met een lichtharsige afdronk. Ik had misschien iets meer body verwacht omdat ik al heel wat leuke experimentjes van PINTA had ontdekt en gedronken maar gewoon een goed biertje en passend in de lijn van deze avond.

Kaas: Chèvre Parthenay (met (eetbaar) as laagje)
Deze kaas combineerde ik voor zowel het tweede- als het derde bier. Ik liet me verrassen door te zeggen dat beide bieren IPA’s waren, erg gehopt en wellicht met de nodige bitters. De chèvre Parthenay is een kaas gemaakt van rauwe geitenmelk. De kaas is zacht van structuur met een licht gezouten eetbare askorst die de kaas wat meer karakter geeft. Hij blijft fris vanwege de natuurlijke hoge zuren in de geitenmelk. Ik ervaarde een volle, krachtige smaak met een zachte textuur. Ik proefde ook iets nootachtig. De as vond ik niet meteen een meerwaarde maar dat is ook vooral omdat ik geen fan ben van korsten… Mijn excuses hiervoor, ik ben nog in een prille fase van het eten van erg speciale kazen. Vroeger at ik enkel maar jonge en zachte kazen maar dan zit je altijd ‘in hetzelfde straatje’ en met hetzelfde smakenpallet.

​Pairing 3: Noord-Oost biertje met Spaans getinte combinatie
​Bier: Singing Sands – Põhjala (Estland) – 8%
Het aroma springt uit de fles: veel ananas, sinaasappel en mango. Een prachtige geur die ik enorm kan waarderen. Ik ben grote fan van deze stijl én van deze brouwerij. Ik proef veel bitterheid (zeker op het einde) en erg veel smaak. De afdronk blijft lang aanwezig en vind ik erg aangenaam. Sommigen van het “panel” vonden de afdronk iets te bitter maar smaken verschillen uiteraard en gelukkig maar!

Kaas: Joris Piri Piri
Ik had het bier beschreven als wellicht erg tropisch en de te verwachten fruitsoorten. Hij vroeg of ik pikant lustte en daar zei ik uiteraard geen neen tegen. Hij vertelde me ook dat het een ideale kaas is bij bier: een pittige kaas met stukjes Spaanse peper. Ik kan er niet meteen uitleg over vinden of ook geen beschrijving van de herkomst. Ik moet wel zeggen dat deze kaas helemaal mijne ‘meug’ is zowel puur als in combinatie. Het is een vrij harde kaas die smelt in je mond. Wat ik enorm leuk vond, was dat pas na enkele tellen de warmte van de peper tot explosie komt tegen je gehemelte. 

Pairing 4: “Boeren”molen
Bier: Mooi & meedogenloos – De Molen (Nederland) – 10,2%
We sloten de avond af met eentje van onze noorderburen van ‘De Molen’ en met de beschrijving ‘stout-isch’. Het bier genaamd ‘Mooi & meedogenloos’ is een combinatie van een quadrupel en een imperial stout. Bij het uitschenken zag je meteen een mooie donkere, zwarte kleur en een dikkere textuur. Chocolade en karamel waren meteen mijn eerste waarnemingen wat betreft geur. In smaak een aangename zachte zoetigheid. Geen ‘geplak’ in de mond maar gewoon een aangenaam “dessertje”.

Kaas: Boeren Oude Kaas
Een stevig biertje als afsluiter vraagt om een stevige kaas. Ik kreeg een ‘Boeren Oude Kaas’ voorgeschoteld: handgemaakt op de boerderij uit volle, rauwe melk. Puur Hollandse ambacht met een robuust karakter en een pikante, krachtige smaak. De kaas stonk weer heel erg en had een korrelige textuur. Hij was erg hard om te snijden. Eenmaal in je mond, smolt deze kaas erg mooi weg. Mijn eerste reactie was meteen: ‘dit is de smaak van umami’. Een erg geslaagde combo waarbij beide smaken hun sterkte blijven behouden. 

​Ondanks de tweede lockdown toch een fijne, gezellige avond gehad aangevuld met enkele virtuele quizrondes. Ik heb leuke en lekkere kazen en biertjes ontdekt. Zeker voor herhaling vatbaar! Wat ik ongetwijfeld opnieuw ga kopen zijn de twee laatste kazen. Maar als je zou vragen welke ‘pairing’ de beste was, moet ik toch kiezen voor de eerste (More Mojo – Dor Blu). De smaken van het friszure van het bier en het zilterige, zoete van de kaas waren een geslaagd huwelijk.
Wat is uw lievelingscombinatie met kaas en bier? Tips zijn welkom voor mijn volgende bier/kaas avontuur 😉.
 
Cheers, Sam