Dikke lul, 3 bier
​
Nee, dit verhaal heeft niets te maken met seks of het mannelijk geslachtsdeel… Voor zo’n zaken moet je op andere sites zijn. Dit verhaal gaat over één van mijn eerste ontdekkingen van bier in blik en niet geheel toevallig van één van mijn lievelingsbrouwerijen namelijk ’t Uiltje van onze noorderburen in Haarlem.
​
(Her)ken je de “bloed”smaak nog van vroeger als je een biertje uit blik dronk? Ik denk dat iedereen deze smaak van metaal levendig kan herinneren terwijl we dit absoluut niet willen proeven. Een blik was (!) een restproduct maar is de laatste jaren enorm aan het opkomen. Het ontstaan van blikken dateert al van eind de 18e eeuw maar pas vanaf 1930 werd dit voor dranken gebruikt en vijf jaar later pas voor bier. De laatste jaren is de kwaliteit sterk verbeterd en heeft het talloze voordelen die u al dan niet heeft “moeten” aanhoren door mij tijdens de zomerbar of tijdens één van onze bierproefavonden.

Waarom de titel van dit verhaal? Eén van mijn eerste kennismakingen met kwalitatief bier uit blik was van ’t Uiltje. De naam is vernoemd naar een Nederlands uitspraak die zijn oorsprong haalt uit Haarlem zelf (dit hebben ze zelf pas ontdekt nadat ze het bier hadden gemaakt). Het bier zelf is een hoppige pale ale. Vier verschillende hopsoorten die een mooi geheel vormen maar vooral een heerlijke, verfrissende dorstlesser van maar 5,6 % ABV! De betekenis is, na wat opzoekwerk, netjes geformuleerd als: het kan me niet veel schelen. 

Dat gevoel hebben ze bij ’t Uiltje wel meer als je hun probeersels bekijkt en de hoeveelheid aan bieren die zij hebben gecreëerd. Ik kan en mag wel zeggen dat ik al heel wat van hun creaties op heb namelijk al 88 verschillende. Het uitnodigende en aantrekkelijke design doet nog net dat tikkeltje meer aan de smaakbeleving. Enkele van hun bieren springen er voor mij persoonlijk echt wel uit namelijk de ‘Sequence Series #008’ een red ale van 11,1%, de Monster IIIPA van maar liefst 18% en de ‘Black & Tan’ in samenwerking met brouwerij van Moll uit Eindhoven.

In mijn  vriendenkring heeft het imago van bier uit blik ook al heel wat evolutie meegemaakt maar de meeste meningen zijn reeds gekeerd én ze zijn nu zelf vragende partij. Bier uit blik heeft/had (mag u zelf kiezen) een marginale en goedkope uitstraling. Ik moet toegeven dat ik enkele jaren geleden ook geen fan was tenzij je niet anders kon zoals bijvoorbeeld naast de snelweg een sixpack BVO (Bier Voor Onderweg voor de leken onder ons) kopen voor naar de match van ‘den Brugge’.
Sinds maart 2019 zijn wij ook met enkele vrienden lid van een prachtig concept namelijk ‘fresh and fast’. Even kort uitgelegd: elke twee weken 12 knetterverse blikken van 440ml in je “brievenbus” en dat voor een jaar lang! Doet dit concept je ook watertanden? Twijfel niet en bestel met enkele vrienden de fresh & fast XXL! Wil je niet vasthangen aan een abonnement, kan je ook elke week opteren voor een waanzinnige ‘webshopdeal’ van de week! 

​Ondertussen is ’t Uiltje volledig overgeschakeld naar alleen maar blikken en dat ‘can’ ik alleen maar toejuichen! Tijdens de bierproefavondjes van BAR-N probeer ik af en toe al wat blikken te lanceren maar nog een voldoende mix van flessen en blikwerk. In januari, rekening houdend met de maatregelen voor de horeca, gaan we vier vrijdagen open met een nieuw concept: CAN-UARI. Een gezellige vrijdagavond om te genieten van heerlijke bieren met ‘can’ als rode draad. ’t Uiltje zal standaard vertegenwoordigd zijn in de koelkast en hopelijk mogen we samen met jou nog heerlijke bieren uit blik ontdekken!

#omdathetcan

​https://www.uiltjecraftbeer.com/ 

Cheers, Sam 

Woensdag 11 november is niet alleen een vrije dag voor veel mensen maar het is ook de officiële feestdag ter nagedachtenis van de eerste Wereldoorlog. Café Hoek-City had een mooi bierpakket samengesteld in dit thema en gelukkig had ik het tijdig gespot want er waren maar een beperkt aantal pakketjes beschikbaar. Ik zocht een vrijwilliger om samen te degusteren.. Een tweede opinie is altijd welkom en het is deste fijner om over smaken te discuteren in goed gezelschap (coronaproef aan het kampvuur weliswaar). Jeroen bood zich snel aan als kandidaat en hij was de gelukkige. Voor diegenen die hem kennen: jullie weten allemaal dat hij een uitgesproken mening heeft en deze ook durft formuleren 😉. Er is niets belangrijker dan een eerlijke proever, toch?

Passchendaele Blond – 4,8%
​We startten met een blond biertje van de brouwerij ‘Vanhonsebrouck’ (deze kwam eerder uitvoerig in blog “kèrrekiwère” aan bod). De eerste twee bieren van de line-up had ik ooit al eens gedronken maar al de rest was nieuw voor me. Het was al een tijdje geleden dat ik deze Passchendaele had gedegusteerd. Dit bier wordt trouwens gebrouwen ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Slag bij Passendaele in 1917. Het was een grote veldslag met jammer genoeg veel gesneuvelde mensen.
In de neus een uitnodigend en kruidig aroma maar in smaak erg licht en een vrij zoete afdronk. Volgens de uitleg zou het bier een typische smaak moeten hebben van een sterk blond bier van hoge gisting maar qua alcoholpercentage sluit deze meer aan bij een pils van lage gisting. Jeroen en ik hadden beide niet het gevoel dat we een stevig blondje aan het drinken waren. We werden niet echt bepaald warm (ondanks het kampvuur) van dit bier. Naast de blonde variant heb je ook nog een Porter (5,7 %) en een Ginger White (4,5%) van de Passchendaele, maar deze hebben we nog niet gedronken. 

​Enkele  jaren geleden ben ik op mannenweekend geweest in de Westhoek en we hebben daar enkele musea bezocht, waaronder dat van Passendaele. Het is een interactief en pakkend museum met een “mooie” weergave van de gruwelijke gebeurtenissen. Op het einde van de tour ontdek je een waarheidsgetrouwe reconstructie van loopgraven. Aanrader dus als je van een beetje geschiedenis houdt. 
​

Merci Maman #2 – 4,5%
​Dit bier proefde ik voor het eerst tijdens een virtuele proeverij van brouwerij ‘De Leite’ die O.B.E.R. had georganiseerd in de eerste lockdown. Ook Jeroen heeft toen al kennis gemaakt met ‘Merci Maman #2’.  Het iseen licht gerookte saison en werd gemaakt ter nagedachtenis van alle vrouwen die tijdens WOI aan hun lot werden overgelaten. Het bier was me tijdens de proeverij van O.B.E.R. niet echt bijgebleven omdat ik die avond zo verrast was door ‘Cuvéé Jeun’homme’ en ‘Cuvée Soeur’ise’. Nu we ‘Merci Maman #2’ voor de tweede keer proefden, vonden we het bier amper “smokey”. Vooral het hoppig karakter viel ons op. Deze smaakbeleving overheerste het rokerige. Persoonlijk had ik er meer verwacht aangezien ik al heel wat lekkers op heb van ‘De Leite’. Gerookte bieren vind ik altijd een spannende gegeven maar bij deze vond ik het jammer genoeg te oppervlakkig. Wat wél enorm leuk is aan dit bier, is het verhaal dat er achter schuilt. Tien procent van de omzet van dit bier wordt gedurende een periode van drie jaar aan een sociaal project geschonken. Sinds 2018 gaat de bijdrage naar het Project KINDIA: een project dat kinderen in India helpt om waardig onderwijs te genieten.

Wipers Times 14 – 6,2%
We zijn aangekomen aan het derde bier: een blond bier gebrouwen met vier granen, vier kruiden en uitsluitend met streekeigen hop. Het bier is afkomstig van de Stadsbrouwerij de Kazematten in Ieper. Een kazemat werd historisch gezien als opslagplaats voor munitie en legermateriaal. Daarnaast deed het ook dienst als slaap- en schuilplaats. ‘Wipers Times 14’ heeft ons beiden aangenaam verrast. Het uitzicht in het glas was al erg fraai en uitnodigend. Naar onze mening geen speciaal, maar wel een goed, lekker, vlot drinkbaar biertje. We hadden gerust nog een tweede gedronken, moest de avond dat toelaten. Achteraf lazen we dat één van de kruiden het zaad is van de geneeskrachtige ‘Maria distel’. Deze bloem konden we terug vinden op het etiket van het bier en is ook aanwezig aan de ingang van de brouwerij. 

Oudstrijder Dobbel Tripel – 7,8%
​Naarmate de avond vorderde, begon het af te koelen buiten maar het vuur hield ons warm en we trokken nummer vier open. Het was deze keer een biologisch bier gerijpt op cognacvaten. In het glas had het een erg mooie kleur. In de neus was een vineus en winters aroma sterk aanwezig, wat uitnodigde om snel een eerste slok te nemen. De barrel kon ik maar erg subtiel waarnemen. Het was vooral de karamelafdronk die opviel. Een nadeel van het bier was dat het enorm schuimde, je moest het bier heel voorzichtig in het glas gieten. ‘Oudstrijder Dobbel Trippel’ brengt eer aan de jongens die gestreden hebben voor onze vrijheid in zowel WOI als in WOII. Brouwerij Strubbe, de makers, zijn gelegen in Ichtegem nabij Diksmuide waar de Ijzertoren staat. Het bier rijpt in ondergrondse gewelven van de nieuwe brug over het kanaal in Vroenhoven, daar waar 78 jaar geleden WOII is ontstaan. 

​

Remembrance 14-18 – 9 %
We naderden het stevigere werk en begonnen aan het volgend flesje met een mooi etiket. Het recept werd ontwikkeld als herdenking van de Grote Oorlog. Dit bier kwam tot stand dankzij brouwerij Eutropius in Menen en werd samen met twee Amerikaanse hobbybrouwers ontwikkeld. We ervaarden een erg fris aroma met weinig complexiteit. Qua smaak heel vol en intens, maar toch erg ‘doordrinkbaar’ voor zijn 9% alcohol. Het bier had op het einde ook een droge, bittere afdronk die ik erg kan waarderen. Conclusie: een lekker biertje en paste prima in de opbouwende lijn. 

JJ Crowe Bruin – 10%
​We hebben afgerond met een ‘Belgian strong dark ale’ van brouwerij ‘De Graal’ in Brakel. Het bier werd in opdracht gemaakt ter herinnering van de slag om Nieuwekerke eind april 1918.
J.J. Crowe was een Britse soldaat, die dankzij een geslaagde en gedurfde operatie, het leven van tientallen Britse soldaten redde. Hij kreeg voor zijn heldendaad, naast het ‘Victoria Cross’ en het ‘Crois de Guerre’, een bier dat naar hem vernoemd werd. We hebben het bier jammer genoeg te koud ingeschonken maar we roken wel een mooie complexiteit in het glas. ‘JJ Crowe Bruin’ ging erg smooth binnen maar kreeg snel een scherp kantje. Er was zelfs een klein zuurtje aanwezig wat ik totaal niet had verwacht bij deze stijl. Dit was een mooie, stevige afzakker om de avond mee af te sluiten.
​
Wederom hebben we genoten van een gezellige avond aan het kampvuur met heel wat nieuwigheden. Het waren stuk voor stuk leuke bieren met een bijzonder mooie achtergrond. Het zijn niet de bieren die ik spontaan zelf uit het rek zou kiezen maar het ze pasten erg mooi in het thema ‘beers to remember’.

​Weet je soms niet wat kiezen en wil je eens iets anders? Café Hoek City zorgt vaak voor bierpakketjes in thema. Een ideale manier om nieuwe dingen uit te proberen en de lokale horeca een hart onder de riem te steken.
​
Facebook: 
https://www.facebook.com/biercafehoekcity
Instagram: 
https://www.instagram.com/biercafehoekcity 



Cheers, Sam 

Beer Butt Chicken
​
Een nieuwe dag, een nieuw probeersel. Ik ga namelijk kip bereiden maar niet op de traditionele wijze. Vandaag maken we ‘Beer Butt Chicken’ of ‘Beer Can Chicken’ (‘Bierblikkip’ letterlijk vertaald). Het is een BBQ-klassieker maar dit recept kan je ook perfect klaarmaken in de oven. In mijn eerste werkjaar als leerkracht heb ik het ooit eens gegeten op een ‘mannenbarbecue’. Nu is het mijn beurt..


Ik leg het recept in enkele duidelijke stappen uit zodat je het thuis zelf eens kan klaarmaken:

1. Verwarm de oven op 175 graden Celcius.
2. Neem een blikje bier (pils of een Radler) en open het bovenstuk met een blikopener.
3. Drink de helft op en vul het overige halfvolle blik met kruiden naar hartenlust. Ik gebruikte zelf verse tijm, rozemarijn, een groot teentje look, limoensap en wat sambal.
4. Maak in een kommetje een mengsel om de kip te lakken. Ik koos voor onder andere: olijfolie, ketjap, paprikapoeder, limoensap, sojasaus, currypoeder, …
5. Zet/trek de kip over het blik en lak de buitenkant met het mengsel dat je hebt gemaakt
   (Zelf heb ik ook een beetje van dit mengsel in de kip gegoten).
   noot: onze kip viel telkens om toen hij al een tijdje in de oven stond. Er bestaan tegenwoordig ‘gadgets’ die je kan gebruiken om de kip recht te houden.
6. Doe de kip in de voorverwarmde oven en wacht ongeveer 75 minuten tot de kip gaar is.
7. Smakelijk!

Het blik zorgt er eigenlijk alleen voor dat je kip blijft staan. Het bier in het blik verdampt tijdens de bereiding amper tot niet maar zal wel leiden tot een enorm malse en aromatische kip door de inhoud van het blik. Kortom weeral een geslaagd probeersel maar ik zal volgende keer misschien toch eens een hulpmiddel moeten aanschaffen zodat de kip wat stabieler staat.
​
Voor de liefhebbers van foodpairing koos ik voor een dubbele IPA van de Poolse brouwerij Pinta (kwam al eerder aan bod bij het blogverhaal ‘Say cheese’). Achteraf gezien schrok ik van het hoge percentage (9.8%) want dat proef je absoluut niet. Heerlijk bitter, romig, vers en paste goed bij de erg malse kip.
​
Cheers, Sam ​

Beercocktails!
Vandaag neem ik een sprong in het onbekende: biercocktails! Er zijn weinig plaatsen waar je dit kan verkrijgen en ik kan me persoonlijk ook niet herinneren dat ik er ooit al eens eentje (bewust) heb gedronken (tenzij je een sneeuwwitje of een mazout meerekent als vijftienjarige? 😉 ).

Een hele poos geleden was er een sessie met O.B.ER. (Objectieve Bierproevers Essense Regio) waarin zij het hadden over biercocktails. Jammer genoeg kon ik er toen niet bijzijn maar de presentatie is achteraf doorgestuurd naar de leden. Een PowerPoint die al een tijdje aan het rijpen was in mijn inbox en het werd eens tijd om enkele cocktails hiervan uit te proberen. Ik koos voor enkele creaties die mij interessant leken: smaakvolle en haalbare ingrediënten, makkelijk te maken én niet onbelangrijk: smaken die mijn persoonlijke voorkeur hadden. De meerderheid van de recepten kwamen van het boek ‘Doe het eens met bier’ van Jef Van den Steen. Hieronder mijn bevindingen… 

Moine Fou (Zotte Monnik)
​Eentje die me meteen in het oog sprong was de combinatie van Orval en tonic en tevens één van Jef zijn favoriete combinatie. De verhouding is 50-50 maar uiteraard kan je iets meer Orval schenken in je glas afhankelijk van je voorkeur. Ik heb gekozen voor een rood wijnglas wegens de grootte ervan en het mooie uitzicht. Als eerste schonk ik de tonic in en vervolgens de Orval om toch een mooie schuimkraag te krijgen. De JQ’s tonic is nog niet zo lang op de markt maar ik heb deze leren kennen dankzij een bezoek aan onze bar van twee broers uit Nederland. Naast hun eigen tonic hebben zij ook erg lekkere spirits (drie soorten gin, rums, …). De tonic vind ik bijzonder puur, lekker, droog en er is een klein bittertje aanwezig. Ik dacht dat deze tonic erg mooi zou samengaan met het trappistenbier. De cocktail heeft een zeer verfrissend en uitnodigend aroma. Je ruikt zowel het bier als het verfrissende van de tonic. Het nodigt meteen uit om te proeven. Wat geven deze twee samen in je glas? Een zeer geslaagde combinatie tussen bitter, een zuurtje en wat koolzuur met als gevolg een erg frisse, lange afdronk. Hij is niet alleen dorstlessend maar je verlangt gewoon naar een volgende slok. Kortom een zeer verrassende, aangename start van de dag!

Geuze en Cognac
Een derde (gewaagde) combinatie is die van een Lindemans Geuze en een Cognac. Ik heb de gekende Courvoisier V.S. hiervoor gebruikt aangezien het ook mijn enige Cognac is die ik heb staan thuis. Deze biercocktail heb ik gepresenteerd in een wit wijnglas waarbij van elke drank 12,5cl wordt afgemeten. Ik las dat je absoluut geen oude Geuze mocht gebruiken dus heb ik het advies maar gevolgd. Het bier ziet er eerder saai en ‘doods’ uit maar bij het waarnemen van de aroma’s krijg je een heerlijk en krachtige geur waarbij de Cognac enorm aanwezig is. Bij de eerste slok had ik totaal geen branderige keel maar wel een zeer warm, intens en winters gevoel. De afdronk is ook erg aangenaam warm en lang nazinderend. Dit is een complex smaakbommetje waarbij je allerlei zaken kan waarnemen zoals fruitigheid, druiven en zelfs wat florale toetsen. De Geuze proef je zeer subtiel en zorgt voor de lange, aangename afdronk. Het zoetzure en de droogte van de Geuze is mooi aanwezig. Wederom een geslaagde combinatie die ik zeker zou aanraden bij “de stoof” of op een winterse namiddag of avond voor “den televies”.
​
Dark Knock Out
Voor de volgende cocktail (en tevens afsluiter) gebruik ik de volgende verhouding: 2 cl Grand Marnier, 2 cl rode Porto, 2 cl Cognac en de trappist Rochefort 10.  In het glas zie je een enorm donkerrood tot donkerbruin cocktail met een zoet, winters aroma van zoethout, chocolade en wat fruitigheden.  De eerste slok geeft een ‘wow-gevoel’: wat een smaken bijeen zeg … Enorm ‘boozy’ met vooral de appelsien van de Grand Marnier als afdronk die erg aanwezig is (en voor mij persoonlijk net iets té aanwezig). De naam van deze cocktail is absoluut niet verkeerd gekozen want hij komt inderdaad erg stevig binnen. De warmte van de alcohol blijft ook erg lang hangen bij de afdronk. Persoonlijk vond ik dit wel eens leuk om te proberen maar de smaak van het bier is jammer genoeg op de achtergrond verdwenen terwijl dit bij vorige combinaties niet zo was. Jammer dat ik de krachtige smaak van de Rochefort niet voldoende kon terugvinden. 

Negroni IPA
​Deze cocktail dronk ik enkele dagen voordat ik deze blog maakte. Onlangs kwam ik dit recept tegen op sociale media en aangezien ik een grote fan ben van de negroni-cocktail wou ik deze absoluut zelf eens maken. De verhouding die ik gebruikte: 2,5cl gin, 2,5cl rode vermouth, 2,5cl campari en 5cl van een IPA biertje. Ik had zojuist een bestelling ontvangen van het Uiltje en ‘The Big Fat 5 Double IPA’ was één van de bieren die gelukkig al gekoeld stond. Dit is een superverse en een bangelijke goede (double) IPA. Het uitzicht was iets lichter bij de biercocktail en oogde wat “waterig” maar qua smaakbeleving was het wel enorm interessant. Voor de mensen die bitter weten te waarderen, probeer het thuis zeker eens zelf! Een zeer mooi samenhangend geheel met een stevige en krachtige smaak maar vooral een aangenaam bittertje.

Dit was bijzonder leuk om eens te doen en uit te proberen. Zoals ik al zei was dit een grote sprong in het onbekende voor mij. Tijdens mijn “proefsessie” deed ik nog een oproep op de facebookpagina ‘Beer Geeks’ en heb ik bijzonder veel respons gekregen. Ik ga ongetwijfeld nog eens een dagje moeten vrijmaken voor ‘biercocktails deel 2’.  Enkele tips die ik verzamelde via ‘Beer Geeks’: een bolletje ijs met een stout, een Rodenbach negroni, een Liefmans Goudenband met een ijsblokje van koffie en citroentijm, …

​Wordt ongetwijfeld vervolgd… én misschien zien we er wel eentje op de kaart in onze zomerbar?!

Cheers, Sam 

Say Cheese
Ondanks de geannuleerde bakfietstocht doorheen de Kempen zal ik toch enkele blogverhalen schrijven. Ik ben op zoek gegaan naar verschillende alternatieven en we zijn de week gestart met enkele bevriende collega's..

We hebben een virtuele proeverij gepland met enkele mannelijke collega’s die lekkere bieren weten te waarderen. Last minute kreeg ik de leuke ingeving om deze te ‘pairen’ met kaas. Ik reed met de bakfiets naar Roosendaal om daar in de Passage langs te gaan bij het ‘Kaashuis’. Daar heb ik uitgelegd welke bieren we zouden proeven en wat de meest uitgesproken smaken daarvan zijn. De kaasmeester heeft me toen geholpen om bij elk bier een bijpassende kaas te kiezen. De kazen zijn dus gekozen door het ‘Kaashuis’ puur op basis van mijn beperkte beschrijving van het bier. Ik liet me graag verrassen. De kazen een half uurtje voor ‘proeftijd’ laten rusten op kamertemperatuur en klaar is kees. Mijn ‘gepimpte’ bierproefavond kon beginnen.. ​

​De bieren die we gingen drinken, kende ik vooraf zelf niet. Ze zijn wel bewust geselecteerd voor een mooie en opbouwende lijn en stijlen die iedereen kan waarderen van ons groepje (behalve de laatste is wat gewaagd voor sommigen). Ik heb al verschillende biertjes geproefd van deze brouwerijen en heb het vertrouwen dat ze me niet teleur zullen stellen 😉. Hieronder een korte beschrijving hoe ik de bieren, de kazen en de combinaties heb ervaren. Misschien zit er wel iets voor u tussen?
​
Pairing 1: ‘Scandinavisch getint
’Bier: More Mojo – Brussels Beer Project & Mikkeller (Denemarken) – 4,3%
Dit bier is tot stand gekomen tussen ‘BBP’ en de Deense sterren van Mikkeller. Een verfrissende mojito-sour met bloedappelsienen om de mooie zomerdagen op te halen (wat zeker wel het geval was op zo een druilerige dag als vandaag). Deze beschrijving klopt exact want iedereen had meteen een zomers gevoel in zijn glas. Een zeer fris citrusaroma met wat hopbitters in de neus. In smaak wat te vergelijken met een dorstlessende agrum met een zeer klein, scherp zuurtje. De toets van bloedappelsien is aanwezig maar eerder in de achtergrond. Een geslaagd experiment en volgens mij ideaal in de zomer na het gras maaien, een sportprestatie of als frisse apero!

Kaas: Dor Blu (Denemarken)
Dor Blu is een zachte kaasspecialiteit, gekenmerkt door de pittige smaak van blauwculturen en een bepaald zoutgehalte. Ze hadden deze kaas aanbevolen omdat deze uit Scandinavië kwam (link met Mikkeller) en de enige was uit die streek. Het zoete zou het zure wat moeten counteren… én ja dat deed deze kaas mooi met het bier! Eerlijk gezegd stonk deze kaas heel erg maar de smaak (zoals bij vele kazen) is beter dan het aroma. De kaas heeft een zeer zachte textuur met wat zilterige en zoete tonen. Een verrassend effect en erg blij met deze eerste geslaagde combinatie.

Pairing 2: op zijn as-best!
Bier: Bulldog (2020) – Frontaal (Nederland, Breda) – 6%
Een zwaar gehopte Amerikaanse IPA waar bakken hop in zijn gedumpt. Daarnaast is dit bier ook nog eens gedryhopt met vier verschillende Amerikaanse hopsoorten. Wederom een beschrijving die erg aansluit bij mijn bevindingen. Heerlijk bitter - en floraal aroma. In de smaak heel fris, citrus en erg doordrinkbaar. Deze werd door allen meteen erg goed bevonden. Wat heb ik toch al lekkere bieren op van deze brouwerij! Ze hebben ook een leuk, industrieel proeflokaal met vele tapkranen en niet zo ver van ons… ideaal dus!

Bier: PINTA Collab PL: Łańcut – Pinta (Polen) – 6,2%
PINTA en een ander bevriende Poolse brouwerij namelijk Łańcut maakten een collab. Samen nodigen zij je uit voor een troebele, drinkbare en aangenaam fruitige DDH IPA (Double Dry Hopped). Bij het uitschenken van het blik kwamen al meteen tropische aroma’s naar voor: ananas, mango, … vielen meteen op. In de mond een romige citrussmaak met een lichtharsige afdronk. Ik had misschien iets meer body verwacht omdat ik al heel wat leuke experimentjes van PINTA had ontdekt en gedronken maar gewoon een goed biertje en passend in de lijn van deze avond.

Kaas: Chèvre Parthenay (met (eetbaar) as laagje)
Deze kaas combineerde ik voor zowel het tweede- als het derde bier. Ik liet me verrassen door te zeggen dat beide bieren IPA’s waren, erg gehopt en wellicht met de nodige bitters. De chèvre Parthenay is een kaas gemaakt van rauwe geitenmelk. De kaas is zacht van structuur met een licht gezouten eetbare askorst die de kaas wat meer karakter geeft. Hij blijft fris vanwege de natuurlijke hoge zuren in de geitenmelk. Ik ervaarde een volle, krachtige smaak met een zachte textuur. Ik proefde ook iets nootachtig. De as vond ik niet meteen een meerwaarde maar dat is ook vooral omdat ik geen fan ben van korsten… Mijn excuses hiervoor, ik ben nog in een prille fase van het eten van erg speciale kazen. Vroeger at ik enkel maar jonge en zachte kazen maar dan zit je altijd ‘in hetzelfde straatje’ en met hetzelfde smakenpallet.

​Pairing 3: Noord-Oost biertje met Spaans getinte combinatie
​Bier: Singing Sands – Põhjala (Estland) – 8%
Het aroma springt uit de fles: veel ananas, sinaasappel en mango. Een prachtige geur die ik enorm kan waarderen. Ik ben grote fan van deze stijl én van deze brouwerij. Ik proef veel bitterheid (zeker op het einde) en erg veel smaak. De afdronk blijft lang aanwezig en vind ik erg aangenaam. Sommigen van het “panel” vonden de afdronk iets te bitter maar smaken verschillen uiteraard en gelukkig maar!

Kaas: Joris Piri Piri
Ik had het bier beschreven als wellicht erg tropisch en de te verwachten fruitsoorten. Hij vroeg of ik pikant lustte en daar zei ik uiteraard geen neen tegen. Hij vertelde me ook dat het een ideale kaas is bij bier: een pittige kaas met stukjes Spaanse peper. Ik kan er niet meteen uitleg over vinden of ook geen beschrijving van de herkomst. Ik moet wel zeggen dat deze kaas helemaal mijne ‘meug’ is zowel puur als in combinatie. Het is een vrij harde kaas die smelt in je mond. Wat ik enorm leuk vond, was dat pas na enkele tellen de warmte van de peper tot explosie komt tegen je gehemelte. 

Pairing 4: “Boeren”molen
Bier: Mooi & meedogenloos – De Molen (Nederland) – 10,2%
We sloten de avond af met eentje van onze noorderburen van ‘De Molen’ en met de beschrijving ‘stout-isch’. Het bier genaamd ‘Mooi & meedogenloos’ is een combinatie van een quadrupel en een imperial stout. Bij het uitschenken zag je meteen een mooie donkere, zwarte kleur en een dikkere textuur. Chocolade en karamel waren meteen mijn eerste waarnemingen wat betreft geur. In smaak een aangename zachte zoetigheid. Geen ‘geplak’ in de mond maar gewoon een aangenaam “dessertje”.

Kaas: Boeren Oude Kaas
Een stevig biertje als afsluiter vraagt om een stevige kaas. Ik kreeg een ‘Boeren Oude Kaas’ voorgeschoteld: handgemaakt op de boerderij uit volle, rauwe melk. Puur Hollandse ambacht met een robuust karakter en een pikante, krachtige smaak. De kaas stonk weer heel erg en had een korrelige textuur. Hij was erg hard om te snijden. Eenmaal in je mond, smolt deze kaas erg mooi weg. Mijn eerste reactie was meteen: ‘dit is de smaak van umami’. Een erg geslaagde combo waarbij beide smaken hun sterkte blijven behouden. 

​Ondanks de tweede lockdown toch een fijne, gezellige avond gehad aangevuld met enkele virtuele quizrondes. Ik heb leuke en lekkere kazen en biertjes ontdekt. Zeker voor herhaling vatbaar! Wat ik ongetwijfeld opnieuw ga kopen zijn de twee laatste kazen. Maar als je zou vragen welke ‘pairing’ de beste was, moet ik toch kiezen voor de eerste (More Mojo – Dor Blu). De smaken van het friszure van het bier en het zilterige, zoete van de kaas waren een geslaagd huwelijk.
Wat is uw lievelingscombinatie met kaas en bier? Tips zijn welkom voor mijn volgende bier/kaas avontuur 😉.
 
Cheers, Sam 

Oh what a night!
Dit verhaal is er ééntje voor de gin- en cocktailliefhebbers. Het verhaal is eigenlijk opgesplitst in twee delen. Het ene deel gaat over het onvergetelijke ginfestival in Amsterdam met mijn vriend Bas en het andere deel over een weekendje met Marie in de hoofdstad van Nederland.

Ginfestival
We gaan eventjes terug in de tijd en hebben het over 19 mei 2018. Al jarenlang gepassioneerd bezig met gin: het ontdekken van nieuwe soorten, degusteren van nieuwe smaken en combinaties, het verzamelen ervan, … Maar een ginfestival had ik nog niet gedaan (vreemd genoeg). Aangezien Marie die dag niet kon, vroeg ik Bas of hij graag mee ging en die aarzelde natuurlijk geen seconde. Samen reden we met de auto naar Amsterdam en onderweg namen we even een lokale hap en drankje: een ‘bakkie pleur’ met een broodje kroket. De start van ons uitje naar Amsterdam was gemaakt..

Aangezien het maar voor één nacht was en wellicht maar voor enkele uren slaap, stelden we ons tentje op bij camping ‘Vliegenbos’ (trouwens een echte aanrader voor mensen die een tentje niet schuwen). De camping heeft een unieke ligging op ongeveer 15 minuten wandelen (+ overzetboot) van het bruisende centrum. Het festival ging voor de derde editie door bij ‘Undercurrent’: een unieke, multifunctionele plaats aan de rivier ‘het IJ’ met een uitzicht over de skyline van de hoofdstad én gelukkig op wandelafstand van de camping.
​
Het festival duurde slechts enkele uren en het doel was uiteraard ons amuseren en heel wat lekkers proeven. Maar daarnaast had ik ook een persoonlijk doel voor BAR-N: het ontdekken van nieuwe gins voor onze zomerbar! Met deze openingszin, kreeg je al snel een proevertje in je degustatieglas met de deskundige en gepassioneerde uitleg erbij. Er waren die dag maar liefst 120 gins te proeven, heel wat soorten tonic en ook enkele opkomende spirits . Gelukkig kende ik al heel wat gins dus hoefde ik ze niet allemaal te proeven. Tegen het einde van de avond ben ik eerlijk gezegd de tel kwijt geraakt van wat we allemaal hebben mogen proeven (Bas, kan jij een gokje doen? 😉).

We maakten onder andere kennis met Duivelskral Gin en 1689 Gin. Beiden waren toen net op de markt dus we hadden het geluk dat we ze daar konden proeven. Deze gins zijn nu nog steeds te verkrijgen in onze zomerbar of bij een gintasting à la carte. Ook enkele Nederlandse klassiekers zoals Bobby’s en Boomsma stonden op het ginfestival met hun proevertjes. Wat ik zeker heb onthouden is dat je eigenlijk veel gins puur kan drinken. We zijn gewend om gin te mengen met tonic, maar op het festival proef je de gin eerst zo puur mogelijk. Op deze manier kan je de smaken en botanicals beter analyseren. Achteraf kan je er ijs bij doen en zelf verkies ik slechts een half flesje tonic zodat de smaak van de gin niet verloren gaat, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Die dag leerden we ook Dirk Schram kennen. Hij is de man achter ‘unieke flessen’ en na heel wat jaren in de horeca en de gemeenschappelijke passie voor ‘eten en drinken’ wilde hij craft distillery, small batches en artisanale producten aan de man brengen. Ben je dus op zoek naar een unieke fles gin, champagne, rum, sherry, … Neem dan zeker eens een kijkje op zijn site (zie hieronder). Mijn voorkeur gaat absoluut uit naar de ‘Gin Piùcinque’ uit Italië die we via hem hebben leren kennen. Je proeft de vakantie en de zomer in je glas dankzij de combinatie van citroen en salie… Heerlijk!

Verder waren we onder de indruk dat ook jenever en tequila terug populair zijn en te proeven waren bij verschillende standhouders. Op dat moment probeerden ze jenever en tequila terug op de markt te krijgen maar nu twee jaar later zien we dat de klassiekers zoals de gekende gin tonic, een mojito, … toch de voorkeur blijven hebben bij de consument. Wie weet wat de toekomst brengt.. We zullen denk ik ongetwijfeld blijven horen van jenever en tequila en andere (nieuwe?) spirits.

Op deze dag op een prachtige locatie in mooi gezelschap hebben we genoten van heel wat pure gins, kennis gemaakt met gepassioneerde mensen, hebben we gesprekken en kaartjes uitgewisseld, …
Maar voor ons kon hier geen einde aan komen. We besloten toch nog om de laatste overzetboot te nemen naar de binnenstad voor een afzakkertje (klinkt inderdaad niet slim van ons maar op dat moment leek ons dat toen de beste, of gezelligste?, keuze). Het was tenslotte nog niet zo laat en we hadden de smaak duidelijk te pakken. Waar we toen terecht zijn gekomen, leek wel op een film. Een gekende Amsterdamse hoge trap aan de voordeur met security waarbij er binnenin één groot feest was. Je moest de koelkast maar openen voor een biertje. Overal waren mensen aanwezig en iedereen beleefde het feest op zijn manier… Het klinkt even ‘wazig’ als de avond zelf.. I know. Verder dan dit geraak ik ook niet. We waren blij dat we heelhuids thuis zijn geraakt, laten we het daar op houden. Oh what a night.. ​

​Jammer genoeg hebben we slechts één foto van deze memorabele dag. Het lied ‘Oh what a night’ zal altijd een speciale betekenis hebben en een automatische link aan een dagje Amsterdam. We gaan niet in detail treden maar enkele herinneringen waren een verloren gsm, kwijtgespeelde autosleutels, een spoorloze tas vol met proevertjes en onze twee soloterugritjes richting de slaapplaats, .. natuurlijk met als grootste herinnering het geweldige ginfestival met al zijn gepassioneerde mensen: puur genot.

Op naar deel twee.. 
​Cheers, Sam

We zijn gaan aperitieven in de hoog aangeschreven cocktailbar ‘Flying Dutchmen’. Het is de cocktailbar van Tess Posthumus en Timo Janse in hartje Amsterdam. De focus ligt op (neo-) klassieke cocktails en beschikt over de grootste “backbar” van Nederland met meer dan 800 unieke spirits. Deze wall springt meteen in het oog en eigenlijk merk je niet hoe klein en knus de ruimte is.

Razmataz
Diezelfde avond bezochten we nog een andere gekende bar genaamd ‘Razmataz’. Wat ons opviel, naast het erg uitgebreide gamma, was de prachtige menukaart! Alle cocktails werden visueel ondersteund met de flessen die in het klein heel nauwkeurig waren nagetekend. De gins waren allemaal per categorie (onder een leuke allitererende noemer) gesorteerd. Het was moeilijk om een keuze te maken, dus de sympathieke barman lichtte ons graag enkele gins toe. Qua ginkaart een echte aanrader en een bezoekje waard maar ondertussen is Razmataz in febrauri 2020 overgenomen door brouwerij ‘Two Chefs Brewing’ met de naamsverandering ‘Two Chefs Bar’ als gevolg. Weer een goede reden om nog eens terug te keren naar Amsterdam en deze nieuwe Bar te leren kennen. 

Talrijke redenen dus om eens af te zakken naar Amsterdam en wat deze stad te bieden heeft:  
https://ginfestival.nl/
https://www.amsterdam.nl/vliegenbos/
https://dirkschram.com/ (voor unieke flessen)
https://www.flyingdutchmencocktails.shop/
https://bols.com/nl/experience  (bezoekje, workshops, …)
https://bar.twochefsbrewing.com/nl/locations/two-chefs-bar-amsterdam/

Cheers, Sam

Belgium Beer Week
 
Welkom bij mijn tweede blogverhaal en eigenlijk meteen een verlenging van het vorige 'kèrrekiwère'. Na een dagje Izegem stond er een uitstap naar Antwerpen op de planning samen met mijn neef Steven. Dit in het teken van ‘het wat opvrolijken’ van een toch wel "vreemde" zomervakantie én het mooie initiatief 'Belgium Beer Week' steunen. Deze uitstap focust zich in de eerste plaats op de Belgische biercultuur waar wij toch enorm fier op kunnen én mogen zijn!  Soo.. let’s go!

Eerste halte: Station 1280!
's Ochtends op tijd de trein op richting Antwerpen om te starten bij Station 1280. Station 1280 wordt uitgebaat door Richard en serveert heerlijke speciaalbieren. We stonden al voor de deur toen Station 1280 net openging. Richard stelde ons een mooi biertje ‘Four Seasons 2019’ van ‘Bofkont’ voor. We hadden nog niet eerder over dit bier gehoord. Ik had het al wel vaker gespot via sociale media, maar nu had ik dus de kans om dit pareltje te mogen proeven. En jawel.. inderdaad een pareltje zeg ik! Four Seasons 2019 is een mooi roodrozig gekleurd bier met een erg fraaie, witte schuimkraag. Ik nam enkele fruitzurige aroma’s waar van kersen en frambozen. Qua smaak was het bier een lichtje ‘smoelentrekker’ (en zeker na onze stevige dag Izegem gisteren 😉 ). De smaak werd met de slok beter en intenser: een echte binnenkomer als aperitief die mijn aandacht trok. Na wat opzoekwerk ben ik ook te weten gekomen dat Sam, de brouwer van het bier, in 2019 zijn productievolume heeft kunnen bijstellen. Ze gingen van ‘homeblender’ naar een ‘microblenderij’. Tot slot dus een aangenaam biertje waar ik ongetwijfeld nog van ga horen/proeven in de toekomst.

Next one please..
Steven heeft tijdens de lockdown goed zijn best gedaan om de lokale horeca (en dan vooral craftbier en nieuwe brouwerijen) te steunen en maakte toen kennis met enkele topbieren van onder andere DEYA. De volgende parel was er dus eentje waar ik al heel wat positiefs van gehoord had via Steven: een Double NE IPA van DEYA, genaamd ‘Saturated In Strata’ (New England India Pale Ale, voor de leken). Dit bier heeft een prachtige ‘hazy’ kleur. Bij het uitschenken van het blik, kwamen de aroma’s al goed naar boven. Wat me opviel was de mandarijngeur en een kleine citrustoets op de achtergrond. In de afdronk een erg mooie, volle, romige smaak die lang en aangenaam blijft nazinderen. Wederom een topbier om te proeven.
Station 1280 begon aan het station van Antwerpen maar is ondertussen verhuisd naar een mooie locatie in de Oudaen. Een gezellige stek waar je terecht kan voor prachtige bieren en een lekker hammetje of bijpassende kaas. Allen daarheen dus !
​
Beer VS?
Na het bezoek aan station1280 reden we met de fiets door naar Dylan van de Siris pop-up bar. We hadden over dit initiatief gelezen op de facebookpagina van ABC (Antwerps Bier College). Tijdens deze proeverij stelt Dylan, de uitbater, zes dranken op een rij voor (3 bieren en 3 bijpassende andere dranken). Het bier en hun respectievelijke bijpassende drank, delen enkele kenmerken en vormen zo hemelse combinaties. Deze uitleg kon ons wel pruimen en we waren maar al te benieuwd naar wat we gingen krijgen.
Zelden heb ik zo een man gezien met passie en drankenkennis. Dylan wist ons keer op keer te verrassen met leuke keuzes en combo’s. We gaan uiteraard niet verklappen wat we hebben gekregen maar het was bijzonder interessant én lekker! Aan jullie zelf om dit te ontdekken 😉
Dankjewel, Dylan, voor de tip om 'SpontanBasil' te gebruiken bij een traditionele spaghetti bolognese. Dit hebben we uiteraard geprobeerd en hier volgt later nog een blogstory over. 

Toen we na deze proeverij wilden vertrekken, begon het gigantisch hard te regenen. Noodgedwongen moesten we terug naar binnen om te schuilen...én om er nog ééntje te proeven. We maakten kennis met een nieuwe stijl namelijk 'Lichtenhainer' van Galea. Normaal gezien ben ik absoluut geen fan van gerookte bieren. Ik moet dan altijd denken aan de geur van een pakje 'filet de sax' dat opengaat.. en dit heb ik liever op mijnen boterham dan in mijn glas. Tot mijn verbazing was de combo tussen het gerookte en lichtzure enorm geslaagd. Giovanni, brouwer van Galea, heeft toch topwerk geleverd met zijn bieren! Hij had me al kunnen verleiden toen hij voor onze zomerbar enkele flessen gin (Bier Gin Blend I) kwam leveren. Als je die ergens nog kan scoren (voor de gin- en bierliefhebbers), zeker inslaan! Het was een “mislukte” hazelnoot porter maar gelukkig heeft hij de alcohol uit het bier kunnen recupereren en er een gin van gedestilleerd. Eentje waarbij de Szechuan peper, mandarijn en koffie een mooi, smaakvol geheel vormen (ideaal in combo met een half flesje Premium Indian tonic).
Al een geluk begon het te regenen, want dit was zeker een leuke kennismaking met de pop-up bar en de zeer gepassioneerde eigenaar.
​
‘BBW’ nemen we uiteraard Ernst(ig)!
We springen de fiets terug op en zakken af naar café Ernst. Deze plaats bestond dat weekend net één jaar en het was me nog steeds niet gelukt om hier een biertje te drinken. Tijdens de lockdown had Steven een pakketje van Ernst kunnen bemachtigen met heel wat lekkers, dus dat was een reden te meer om werk te maken van een bezoek. Het café zelf is een leuke, knusse zaak met een uitnodigende taplijst. Naast craft bier, bieden zij ook heel wat wijnen aan. Voor de wijn zijn we niet gekomen die dag maar dat nodigt toch ook weer uit om nog eens terug te gaan..

We dronken eerst een Deense session IPA met de naam ‘Talents & Legends: Flying Couch’ van brouwerij ‘Amager Bryghus’ en daarna een fruitig zuurtje uit België: de ‘Petrus Sour Framboise (Nitro)’ van ‘De Brabandere’. Beide bieren waren zeer mooi getapt met een leuk, bijhorend glas. Ondanks de kleine 4% ABV had het Scandinavisch bier een enorm krachtig aroma en smaak. Hij miste misschien wat body maar het was een zeer ‘juicy’ biertje dat erg mooi naar binnen liep. De sour kozen we bewust om onze smaakpapillen even te neutraliseren. Er was niets overheersend qua smaak maar wel een erg geslaagde combinatie van zoet, zuur en fruitig met logischerwijs de framboos in de hoofdrol.
Zoals eerder gezegd komen we ongetwijfeld eens terug voor de selectie wijnen en naar horen zeggen ook voor de befaamde ‘spaghetti bolognese’!
​

Hops & Cheese
Brouwerij 'De Koninck' was ook één van de deelnemers van het concept 'Belgium Beer Week’. We hadden vooraf de formule 'hops & cheese' geboekt aangezien we beiden deze twee weten te waarderen. We moesten wel eventjes wachten maar dit werd ruimschoots goedgemaakt door de man die ons kwam bedienen. Met een zeer uitgebreide en smakelijke uitleg wist hij de bieren en de kaas van 'Van Tricht' goed te brengen. De drie bieren kende ik reeds maar de combinaties met de kazen waren bijzonder fijn en smaakvol. De eerste pairing was Duvel Trip Hop Cashmere met een Gentse kaas namelijk ‘Cabriolait’. Een kaas op basis van rauwe geitenmelk die erg toegankelijk en romig is. De tweede combinatie was Tank 7 met een Italiaanse ‘Taleggio’: wederom romig met enkele scherpe toetsen, eentje die wij beiden erg konden smaken.
​Het derde en laatste duo was enorm gewaagd: ’t IJ van de Duvel met een ‘Bleu Auvergne Fermier’. Deze kaas is familie van de gekende Roquefort maar dan van rauwe koemelk. Een pittige keuze die ik in het verleden nooit zou gemaakt hebben maar sinds enkele jaren (en met de komst van Marie) proberen we toch steeds vaker onbekende smaken. Wederom een leuke ervaring om kaas en bier te combineren. ​

Beerlovers
Bij Beerlovers is het altijd goed om af te sluiten omdat het vlakbij het station gelegen is: ongeveer 600 meter wandelen.  Elke keer als ik hier kom, ontdek ik weer nieuwe bieren maar ook vaak mensen. Jammer genoeg mogen we nu geen plaats nemen aan den toog, waar je gemakkelijk aan den babbel geraakt met de andere tooghangers. Vaak leidde dit tot het delen van een exclusieve fles, met de nodige smakelijke (bier)verhalen. Deze keer namen we plaats aan tafel en hadden we het geluk dat er nog wat Engelse bieren over waren van de dag ervoor. Het was die vrijdagavond ‘British Invasion’ waarbij tien Engelse bieren uit de tapkranen stroomden. We maakten kennis met enkele bieren van ‘Vocation Brewery’, een brouwerij uit West Yorkshire. We sloten deze dag af met een Belgisch bier van brouwerij ‘Alvinne’ genaamd ‘Vaccin 2.0’. Deze komt uit een experimentele reeks met de naam ‘Various Ales Creative Challenging Innovative New’. Het basisbier Omega, een blonde sour, werd geïnfused met wilde bloemen. Dit leidde tot een lichtzurig en mild aroma met een lekkere stalsmaak. Of we deze nog zo bewust hebben kunnen degusteren? Neen, daarom dat ik nog een andere Vaccin kocht om mee te nemen en te proeven op een ander (en nuchter) moment. Bij de bieren van Alvinne start ik vaak met hoge verwachtingen die steeds worden ingelost. Deze Belgische brouwerij maakt zure bieren van wereldklasse. Ze zijn ook echt authentiek dankzij de Morpheus gist. Alle bieren worden gebrouwen met hun eigen, unieke gist afkomstig uit de wilde natuur. 

​Het was al laat en we hadden onze dag optimaal benut. Na het missen van de trein moest ik noodgedwongen blijven slapen op de zetel. Steven, bedankt voor de mooie tour en de schitterende dag! Binnenkort gaan we ongetwijfeld weer op pad in Antwerpen of een dagje Brussel. Maar daar wachten we helaas de maatregelen nog voor af…  

Dit verhaal is geschreven over een dag eind augustus 2020. Momenteel is er een tweede lockdown voor de horeca. Gelukkig zijn de ondernemers creatief en organiseren zij take aways. Steun de lokale horeca, de brouwer, de brouwerijen, … Bestel en haal pakketjes af en geniet thuis, in je bubbel, van al dat lekkers…

#steundehoreca
https://www.station1280.com/  :shop is open en levering in Antwerpen
https://www.facebook.com/pages/category/Bar/Siris-Pop-Up-Bar-105085564484108/
nu een online verkooplijst zie: https://sirisofficial.com/menu/
https://www.cafeernstantwerp.be/home  : levering én take-out
https://www.dekoninck.be/nl
https://specialebelgetaproom.be/   : speciale take away
http://www.beerlovers.be/   :een bar en nu ook een shop voor take away

Kèrrekiwère
Das zekes da!
Terugkeren naar Izegem ga ik ongetwijfeld nog eens doen. Eind augustus ben ik mijn vriend Dennis gaan bezoeken. Wat er die dag op het programma stond?
Naast een dagje bijkletsen en de buurt verkennen, hadden we twee brouwerijbezoeken gepland, namelijk brouwerij ‘Vanhonsebrouck’ en huisbrouwerij ‘d’Oude Maalderij’.
 
Vanhonsebrouck
Bij de eerste halte ben ik twee jaar geleden reeds op bezoek geweest met Marie. We schenken namelijk enkele lekkere bieren van deze brouwerij in onze zomerbar, dus een rondleiding kon niet ontbreken! Toen onze zomerbar startte vier jaar geleden, was ‘Filou’ in onze streek nog quasi onbekend. Ondertussen is de ‘Filou’ een huisbegrip geworden in de bar en weten vele mensen deze “gevaarlijke” dorstlesser (8,5 % ABV) te waarderen. Door zijn Belgische en Tsjechische aromahoppen biedt deze een milde fruitigheid en subtiele hopbitterheid maar vooral een opvallende doordrinkbaarheidsfactor.

​Als afsluiter namen we de ‘Lorelei’, een krachtige Barley Wine van 14 % ABV: een bier dat 8 maanden heeft gerijpt op whiskyvaten van Gouden Carolus (waar ik binnenkort ook zeker een bezoek wil brengen!). Van een Barley Wine verwachtte ik een dikke, stropige textuur met amper tot geen schuimkraag, maar dat verraste op het eerste zicht al. Dit biertje is eerder amber gekleurd met een mooie witte schuimkraag. De textuur klopte naar mijn gevoel wel. Ook dit bier is lekker stroperig van structuur en glijdt ‘smooth’ naar binnen zoals een echte Barley Wine hoort te zijn. Kortom een echte ‘slowdrinker’ waar ik heel erg van heb genoten: een volle, krachtige smaak en een intens aroma.. Heerlijk! Dit was voor mij persoonlijk het lekkerste biertje uit het assortiment. Het was bovendien ook het meest recente bier.
​

le·vens·ge·nie·ter (de; m,v; meervoud: levensgenieters)
Iemand die geniet van de goede dingen van het leven.

Yep, that's me!
Geboren om te leven, om de dag te plukken, om nieuwe dingen uit te proberen: in goed gezelschap, waar dan ook ter wereld... BORN TO BE ALIVE.

Al jarenlang ben ik (on)bewust bezig met het ontdekken van  smaken, nieuwigheden en het verwennen van mijn smaakpapillen. Naast eten en drinken, zijn activiteiten en uitstapjes plannen één van mijn favoriete bezigheden. Een vrije avond of weekend?... Dat is zeldzaam ten huize Leemans. Gelukkig heb ik een partner en heel wat vrienden met dezelfde interesse, dus laat die gezellige Bourgondische dagen maar komen!

In mijn blogverhalen BAR-N to be ALIVE neem ik jullie graag mee in ons Bourgondisch leven, laat ik je kennismaken met lekkere biertjes,gins,.. en plekken om deze te kunnen proeven! Twijfel niet om me te overspoelen met jullie tips en aanbevelingen.... laten we samen op zoek gaan naar al dat lekkers!

Volgen jullie me mee?
Cheers, Sam