“Peroni, Nastra Azzuro, Heineken, Ichnusa, …“ krijg je (jammer genoeg) steeds als antwoord op de Italiaanse terrasjes op de vraag: Which beer do you have?” Uiteraard staat Italië bekend voor zijn wijnen maar als ik op vakantie ben, zoek ik steeds lokale bieren (en/of andere dranken). Het is trouwens ook niet gezellig om een flesje wijn alleen te kraken met een zwangere vrouw erbij. Hiervoor moeten we ongetwijfeld nog eens terugkeren naar Italië 😉!
​
Onlangs maakte ik kennis met een biertje van ‘CRAK’ brewery uit Italië en deze kon me erg smaken. Verder was het Italiaans craft bier wereldje me nog erg onbekend. Tijd om daar verandering in te brengen maar het zal niet evident zijn, besefte ik na wat opzoekwerk. In Salerno (een 450 meter van onze B&B) zat een bar genaamd ‘BAI’  (Birra Artigianale Italiana) in een klein steegje juist uit het toeristische centrum. Ideaal om te bezoeken op de eerste vrijdag van augustus want dan is het ‘Internationale dag van het bier’. 

Binnenin was de bar erg klein maar buiten had je enkele gezellige tafeltjes en zeker met die heerlijke avondtemperatuur waarbij het niet meer zweten is geblazen. Je had keuze uit zes bieren van de tap of uit het ruime (onbekende) Italiaanse assortiment. Ze hadden een grote koelkast vol met flesjes en een kleinere koelkast vol met kleurrijke, uitnodigende blikjes. Aangezien het al vrij laat was, koos ik een biertje van de tap namelijk ‘Sun Stroke’ (foto links) , een DIPA van ‘Eastside Brewing’ uit Lazio om nadien enkele bieren te kopen als take away. Het biertje ter plaatse was erg aromatisch met veel florale tonen van hop en tropisch fruit. In de smaak was hij erg sappig en enorm zacht voor zijn percentage. Hij ging gevaarlijk vlotjes naar binnen dat zeker door het aanwezige zoetje kwam.

​Bij het kiezen van enkele bieren aan de koelkast, kwamen ze me erg vriendelijk helpen. Ze schakelden steeds terug naar het spreken van het Italiaans maar konden me wel goed helpen in het Engels door te zeggen welke stijl het bier was. Ze waren zelfs zo vriendelijk dat ze me een persoonlijk T-shirt en pet gaven! Ik ging erg tevreden terug naar de B&B om er nog éne open te trekken. Dus moest je eens in Salerno zijn én, bezoek zeker de bar BAI eens en laat je verrassen met onbekende(re) Italiaanse craftbieren OF neem er enkele mee voor het thuisfront :)! 

http://www.birrabai.it/

​Cheers!

Door de afgelopen zomerbar jammer genoeg weinig tijd gehad voor een blogverhaal te schrijven. Maar nu we op vakantie zijn, begon het toch weer te kriebelen. Telkens we op reis vertrekken, zoekt Mariska vooraf altijd enorm veel op (dat doet ze eigenlijk in het dagelijks leven ook hoor). Ze wil weten wat er te doen is, wat er te beleven valt, de bezienswaardigheden, … Kortom ze wil het beste uit elke reis halen! Heerlijk om met haar op vakantie te gaan want jaar na jaar blijft ze me verbazen en heeft ze weer enorm leuke plekjes of uitstapjes gevonden. Ook dit jaar in Italië had ze weer heel wat in petto. Tijdens ons verblijf in Salerno namen we de veerboot naar Maiori voor de wandeling ‘Sentiero dei Limoni’ ofwel vertaald het pad van de citroenen en tegelijkertijd het begin van onze “citroenendag”.

De start was aan de Duomo van Maiori  en de route was voortdurend goed aangegeven met bordjes (zie bovenstaande foto) aan de (rots)zijkanten en pijlen op de grond. Van Maiori stapten we naar Minori met voortdurend zicht op de prachtige Amalfikustlijn. We deden er ongeveer een anderhalf uur over met natuurlijk onderweg enkele haltes om de leuke plekjes vast te leggen. Je kan de wandeling ook in omgekeerde richting doen. Je moet wel rekening houden met een eerste klimgedeelte dat vrij pittig is maar gelukkig is er voldoende schaduw onderweg en bijna voortdurend een heerlijk zeebriesje. Tijdens de wandeling kom je enkele verborgen (en jammer genoeg soms ook vervallen) huisjes tegen, citroengaarden en prachtige wandelpaadjes.
​
Toen we iets verder waren dan de helft van onze wandeling kwamen we een enorm fijne halte tegen. Een kleinschalig familiebedrijfje met zelfgemaakte citroenlimonade, limoncello, … We kregen een verfrissende dorstlesser en een erg speciaal hapje. De lokale man sneed een citroen (met schil!) in kleine stukjes, strooide wat zout hierover, plukte wat blaadjes munt die hij erover verscheurde en goot een scheutje olijfolie over de citroensalade. WAUW, dit had ik niet verwacht zeg! De smaak was erg verfrissend en vooral de schil was bijzonder zacht én smaakvol. Deze onverwachte stop was weer een erg leuke wending!

Toen we in Minori aankwamen, namen we nog even een verkoelende duik in de zee want in de namiddag stond er in Amalfi zelf een citroentour op ons programma. Wederom was de start aan de Duomo (deze keer in Amalfi!) waar je werd opgewacht met een lang golfkarretje met de tekst ‘lemon tour’. We moesten ons aanmelden en 200 meter verder stappen waar het tweede karretje ons naar boven reed. De gids stond ons al op te wachten en met een klein groepje deden we de ‘lemon tour’.
​
Een pittige, steile wandeling doorheen de citroenbomen maar een absolute aanrader als je van citroenen houdt of als je er meer over wil te weten komen. Het uitzicht is er telkens zeer mooi maar vooral de rust die er heerst terwijl de toeristische, drukke binnenstad op enkele minuten stappen verwijderd is. De gids wist ons veel te vertellen over de geschiedenis, het proces, de bomen zelf, het onderhoud, … 

Op het einde van de gidsbeurt, kwamen we uit op een gezellig terras middenin de citroenenbomen met een prachtig panoramazicht. We kregen een verfrissend, zelfgemaakte citroenenlimonade en een lekkere, verse citroenencake. Vervolgens kregen we nog uitleg over het maken van Limoncello en logischerwijs gevolgd met een bijhorend proevertje. Poah…deze was erg lekker zeg! We daalden terug naar beneden en namen nog snel een bezoekje aan het kleine, museum (eigenlijk een opslagplaats van oud (werk)materiaal maar vooral een ode aan de voorgangers uit de familie met vele ingekaderde foto’s). 

Wat interessanter was, bleek de shop ernaast met zicht op de kleine werkplaats. Aan een zeer snel tempo zag je iemand de schil van de citroenen schillen met daarnaast iemand die flesjes machinaal aan het afvullen was en nog één andere zag je handmatig stickers kleven op de flessen. We sloten onze citroenendag af met het kopen van een lokale fles limoncello met dé Amalfi citroenen (!) die we thuis met veel plezier gaan opdrinken! Moest je dus op reis gaan naar Amalfi of in de buurt zijn, kan ik deze twee uitstapjes zeker aanbevelen.
​
Cheers!

We keren even terug naar de afgelopen paasvakantie. Een periode waarbij we, met BAR-N, normaal volop bezig zijn met het aankleden van het terras, het opmaken van de menukaart voor de zomerbar, op prospectie gaan naar andere (gin)bars, … maar deze keer was het allemaal wat “saaier” en met minder perspectieven. Mariska en ik zakten af naar Antwerpen en deze keer gingen we niet voor de gezellige cafés, bars of de restaurants maar gingen we naar een (belevings)museum genaamd ‘Chocolate Nation’.

Zoals jullie, als liefhebbers, allemaal wel weten, staat onze Belgische chocolade wereldwijd hoog aangeschreven. Als je op reis bent en je komt in contact met lokale mensen of andere toeristen dan gaat het al erg snel over friet, bier en chocolade als zij het land ‘België’ horen vallen. 

Dit bezoek stond al langer op onze planning en het was die dag ook ideaal museumweer. We werden zeer coronaproof ontvangen en kregen een individuele audiogids die in elke kamer wat extra uitleg gaf. In de eerste kamers werden deze automatisch geactiveerd bij het betreden van een nieuwe ruimte maar naarmate de tour vorderde, kon je zelf heel wat codes “scannen” om meer informatie te verkrijgen indien gewenst.
​
Op het einde van de tour kwam je terecht in de aangenaam geurende shop waarbij je heerlijke chocolade in alle vormen en smaken kon verkrijgen. Mijn oog viel meteen op enkele chocoladebiertje die ik (uiteraard?!) heb gekocht om ze te proberen voor een nieuw blogverhaal. Hieronder mijn bevindingen over de twee speciaalbieren.

Frambuesa y Chocolate
Dit bier is van de Belgische brouwerij 'Hof ten Dormaal' en valt onder de categorie 'fruited sour' met een alcoholpercentage van 7%. Het bier is donker en heeft geen schuimkraag en lijkt dood in het glas. Het bier is eigenlijk de traditionele lambiek 'De Zure van Tildonk' maar dan met frambozen en pure chocolade. Het heeft eerst een jaar op vat gerijpt en vervolgens zes maanden op frambozen en chocolade. In de neus heeft het wat weg van een (Vlaams) Oud Bruin waarbij ik telkens spontaan watertanden krijg. In de smaak valt vooral het fruitige op met een erg subtiele bittere toets van de chocolade maar met een heerlijk, aangenaam zuurtje in de afdronk. De frambozensmaak is erg overheersend in de nasmaak en zorgt voor een langdurige smaakervaring. Dit bier is erg mooi gemaakt en een leuke ontdekking! Naar mijn mening heb ik nog te weinig gedronken (voorlopig) van 'Hof ten Dormaal'. Dit smaakt naar meer! 

Lola
Het tweede bier was weer van Belgische makelij namelijk uit Herent (Vlaams-Brabant). Eerlijk gezegd, had ik nog nooit van brouwerij 'La Grand d'Ame gehoord dus was ik al erg gelukkig om iets niets te ontdekken. Ik dronk deze keer een stout van 7,5%. Het bier is ontstaan uit liefde voor chocolade en bier (prachtig toch?). Bij het inschenken merk je meteen een donkere kleur met roodbruine tinten en een mooie beige schuimkraag. In het aroma valt vooral koffie, (zoete) chocolade en karamel op wat je vaak waarneemt in een stout. Het heeft een vrij dun mondgevoel voor een stout voor dit percentage maar wel erg veel smaak. Hij is zeker en vast niet complex maar je hebt een geslaagde combinatie van koffie en chocolade met een lichtromige afdronk. Volgens de makers is dit mooi te combineren met zowel bittere, zoete, gebrande als lichtzure smaken zoals bij verschillende chocoladeceaties. Misschien iets voor een volgende keer? Deze stout is vrij toegankelijk naar mijn mening.

Chocolate Nation is een absolute aanrader voor jong en oud. Het is een interactief en aantrekkelijk museum. Je maakt kennis met de rijke geschiedenis, het proces, de smaken, wist-je-datjes, … Het is erg leerrijk, boeiend maar ook vooral bijzonder mooi aangekleed. Je hebt tijdens de tour af en toe zelfs een Efteling-gevoel.

Wegens COVID-19 en de huidige maatregelen waren er geen workshops maar je kreeg wel een zakje chocolade met de tien smaken die aan bod kwamen tijdens het bezoek mee zoals: Ruby, Madagskar, Arriba, Satongo, … Een leuke attentie die achteraf thuis erg in de smaak viel!

​Cheers!
 
https://www.chocolatenation.be/nl?gclid=Cj0KCQjw4v2EBhCtARIsACan3nyQESFbR4e-kY3CFr0en76aJPuUnSRdvM8rvMSoEg8Hwo34HNKSMAsaApAkEALw_wcB

https://hoftendormaal.com/

​https://www.lagrandedame.be/nl/home/

Normaal gezien gingen Tim, mijn broer, en ik tijdens de paasvakantie naar IJsland. Jammer genoeg is het voor de tweede keer op rij geannuleerd maar hierdoor hebben we een heel andere planning gecreëerd. Zoals je in het vorige verhaal kon lezen, was ik op paasmaandag al het wijndomein Walterus en hun stokerij gaan bezoeken. Op donderdag stond er een dagje Ieper en de Westhoek op de planning. Impulsief zoals we wel eens kunnen zijn, sloten we onze dag af en gingen we op bezoek bij onze vriend Dennis. Hij is een tijdje geleden verhuisd naar (het verre) Emelgem (deelgemeente van de stad Izegem) en woont op slechts één kilometer afstand van de brouwerij Vanhonsebrouck.

Aangezien de huidige coronamaatregelen nog van tel zijn en er geen horeca open was, namen we nog snel een bezoekje bij de bierboetiek. Onlangs hebben zij via de media de bierwereld letterlijk door elkaar ‘geschud’. Ze lanceerden twee Nitro Infused speciaalbieren: de Nitro Noir en de Nitro Blond. De term hoor je steeds vaker en ik kwam er enkele jaren geleden voor het eerst mee in contact op het koffiefestival in Amsterdam.  We kregen toen een proevertje nitro koffie getapt en die positieve ervaring is me steeds bijgebleven.

Nitro komt van het Engelse woord ‘nitrogen’, wat stikstof betekent. Normaal gezien gebruikt de brouwer koolzuurgas maar bij een nitro bier vervangt de brouwer dit gas door stikstof. Je merkt het verschil vooral bij het uitschenken waarbij de stikstof losbarst in je glas. Hierdoor ontstaat een erg stevige schuimkraag wat altijd wel erg mooi oogt. Daarnaast beweren ze ook dat het zorgt voor een zijdezacht mondgevoel en een volle smaak én dat het beter verteerbaar is. De Nitro Noir kan je erg gemakkelijk verkrijgen bij de drankenhandels maar als je bij de bron zelf bent, heb je het geluk dat je heel het assortiment kan kiezen. Tijd om te ontdekken hoe deze Nitro bieren uit blik smaken!

Tot nu toe had ik al wel enkele goede ervaringen met Nitro bieren (zowel van de tap, uit blik of op de fles). Ik moest even kijken op mijn Untappdaccount en zag dat ik onder andere deze nitro versies al had gedronken:

• Taxandria Copper Nitro (flesje)
• Nitro Coldblooded  en Nitro Caribbean Chocolate Cake 2020 van brouwerij Siren (blikjes)
• Nitro Nemesis V3 – Banana en Nitro Nemesis V5 mango van brouwerij Kompaan (flesjes)
• Petrus Cherry Chocolate Nitro Quad (flesje) – De Brabandere en de Petrus Sour Framboise (was toen heerlijk van ’t vat bij café Ernst)
• Nitro IPA - Guiness (blik)

De keuze, bij Vanhonsebrouck, voor blik is ook erg bewust. Zoals je al in een eerder verhaal (Dikke lul, 3 bier) op onze blog kon lezen, heeft een blik heel wat voordelen. Eén van de grootste troeven is dat er geen licht en/of zuurstof de smaak van het bier gaat beïnvloeden. Daarnaast koelt het zes (!) keer sneller in de koelkast dan een flesje en heeft het heel wat ecologische voordelen.

Vooraleer we de bieren gingen degusteren, moest je enkele stappen ondernemen om de stikstof te activeren voor een optimaal smaakgenot.

• driemaal het blikje zachtjes schudden 
• blik voorzichtig openen
• het bier in één vlotte beweging uitschenken

​Bacchus Nitro Flemisch Old Brown
Het bier heeft een mooi donkerbruin met rode, transparante schijn met een bijzonder uitnodigende schuimkraag. Qua aroma zoetzuur en de smaak heeft een heerlijke frisse zuurheid en een karameltoets. Deze is meer aanwezig dan als je hem zou schenken uit een flesje. Het zuurtje is ook heel kort aanwezig maar heeft een erg zachte afdronk. Oud Bruin is een enorm lekkere stijl die vaak ondergewaardeerd wordt jammer genoeg. De naam klinkt misschien niet zo hip of sexy maar ik vind dit persoonlijk een heerlijke dorstlesser.

​Kasteel Nitro Rouge
Wederom heeft het bier een prachtige kleur met een lichtroze schuimkraag. Tijdens de zomerbar schenken we standaard de Kasteel Rouge en hierbij verdwijnt de schuimkraag altijd erg snel. De Rouge ruikt erg fruitig in de neus. De toevoeging van kersenlikeur maakt het automatisch zoeter maar bij deze versie ebt het zoete over naar het romige. Je creëert toch een andere smaakbeleving dan uit fles. Je hebt altijd wel mensen die "kritiek" uiten op de Rouge maar je weet vooraf waaraan je begint en dat je iets zoeter kan verwachten. Deze versie verlangt naar een zomers terrasje! 

​Kasteel Barista Chocolate Quad
Bij het inschenken komt er een enorm krachtig aroma vrij. (even terzijde.... maar is dit glas geen pareltje?) Tonen van geroosterde mout, beetje koffie maar vooral de melkchocolade is erg overheersend. Wat me ook opviel was dat er een mindere schuimkraag was dan bij de twee andere versies of lag het aan mij? Ik had nochtans het blik drie keer geschud en het glas vooraf goed gereinigd. Als eerste smaakindruk een lekker chocoladebittertje dat snel overgaat naar een zoetige - en romige smaak. Ik moet toegeven dat deze versie echt een fluweelzachte afdronk en mondgevoel heeft. Voor 11% gaat hij gevaarlijk 'smooth' binnen. Wat een topper binnen de Belgische quadrupels! 

Na drie Nitro bieren van brouwerij Vanhonsebrouck gedronken te hebben, kan ik alvast concluderen dat Nitro echt wel effect heeft op de smaak én de beleving. Daarom beslis ik om de andere bieren nog even opzij te houden voor een andere gelegenheid en om deze blog niet te lang te maken. Voor diegenen die mijn bevindingen hierover nog willen lezen, raad ik aan om onze Instagrampagina te volgen of mijn Untappdaccount 'SamLeemans'. 

Ook nog een nieuwtje of een leuk weetje is dat er op elk etiket zeer duidelijk ‘to recycle, tear here’ staat met een ritssluiting afgebeeld. Je kan de "jas" van het blikje zeer eenvoudig verwijderen en dan krijg je achteraf op het blikje de tekst ‘Thank you for recycling’. Een vooruitloper in de bierwereld waardoor nog vele andere biermerken en brouwers hun voorbeeld zullen volgen. Sterk bezig, Vanhonsebrouck! 

https://www.vanhonsebrouck.be/
​https://www.vanhonsebrouck.be/bezoek/bierboetiek/

Cheers!

We gaan eventjes terug naar de zomer van 2019. Steven (die al eens aan bod kwam bij eerdere blogverhalen) en ik hadden toen al een fijne zaterdagnamiddag achter de rug en we sloten die dag af op de gekende Bollekesfeesten in Antwerpen. We maakten daar kennis met een zeer gepassioneerd koppel die daar toen stond met een kraampje. Ze stonden daar met enkele van hun wijnen en drie gins waar ik toen nog niet van had gehoord. Aan het accent kon je heel eenvoudig afleiden dat ze van de Kempen waren en dat wekte natuurlijk nog meer interesse op. We kregen enkele proevertjes maar vooral de passie die zij beiden uitstraalden is me vooral bijgebleven. Eerlijk gezegd hadden we die dag al wat gedronken maar gelukkig had ik een kaartje met de gegevens meegenomen omdat ik hier een erg goed gevoel bij had en hier zeker eens naartoe wou gaan.

Normaal gezien was het wijndomein één van mijn haltes afgelopen herfstvakantie. Voor diegenen die BAR-N (of mij) al wat langer volgen, weten dat ik toen ik met mijn bakfiets een hele tour had uitgestippeld in de Kempen. Jammer genoeg is dat bezoek er niet van gekomen dus boekten we hoopvol een wijnproeverij in februari. Je kan het al raden… Corona besliste weeral anders en weer werd onze afspraak uitgesteld. Afgelopen maandag is het me dan eindelijk gelukt om ‘Domein Walterus’ te kunnen bezoeken. Ik werd hartelijk ontvangen door Annick en Reinout in Poederlee bij hun huis waar ik al meteen de eerste druivelaars kon spotten.

Ze had me vooraf al “gewaarschuwd” om voldoende tijd te voorzien voor mijn bezoekje want er stond heel wat op de planning. Toen zij het huis kochten, hadden ze niet meteen de intentie om een wijngaard te bouwen maar wel om hun eigen wijn te voorzien voor hun familie en vrienden. Dit smaakte letterlijk naar meer en dankzij de nodige cursussen en de bijhorende passie werd het een uit de hand gelopen hobby (enorm herkenbaar).. Het mooie ervan is dat ze een erg complementair duo vormen die er vol voor willen gaan.

Aan het huis zelf hadden ze in 2010 een testveld van een 200 druivelaars aangelegd. In 2013 hebben ze wat verderop een tweede wijngaard aangeplant en vorige zomer zelfs een derde wijngaard. Dit allemaal binnen de straal van enkele kilometers. Momenteel beschikken zij nu over 4200 druivelaars verdeeld over de drie domeinen. Je ziet echt een groot verschil met de eerste boompjes van tien jaar oud en de laatste nieuwe, prille boompjes die nog een mooie toekomst tegemoet gaan. Het was fijn om met eigen ogen de verschillen te mogen ontdekken onder begeleiding van de boeiende uitleg van Annick. 

Het was afwachten hoe de druivelaars het doen op de Kempische grond met voornamelijk veel zand. Ze hebben zowel rode – als witte druivensoorten aangeplant. Ze hebben gekozen voor volgende soorten: Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Cortis, Sauvignon Blanc en Solaris. Sorry, Annick, hiervoor moest ik toch eventjes terug spieken op de site want het was een enorme hoeveelheid aan informatie die ik kreeg. Tijdens de rondleiding viel me op wat er allemaal bij kwam kijken van taken, onderhoud, regeltjes, kennis, … Dit zien wij als consument natuurlijk niet. Wij zien (of drinken) het eindproduct en genieten van deze prachtige creaties.

Het bezoek sloten we af in de stokerij terug naast hun huis. Naast de wijnen, maken ze ook hun eigen spirits waaronder enkele (private) gins, grappa, bierbrand, … Naast de uitleg over de werking en het proces was het tijd voor enkele proevertjes (altijd leuk bij dergelijke rondleidingen). Ik maakte kennis met een private gin namelijk ‘9520’. Deze was op basis van heel wat kruiden, kweepeer en frambozen. Een heerlijk, uitnodigend kruidig aroma met een frisse frambozenafdronk. In de neus deed het me wat denken aan Gin Mare en O’live gin. Deze was enorm lekker zeg en dit legde al meteen een standaard qua verwachtingen.

Vervolgens proefde ik nog ‘Wintergat’, een bierbrand, in opdracht voor de Kastelse biervereniging (normaal gezien ook een halte tijdens mijn Kempische tour). Het was nog maar een tweede kennismaking met een distillaat van puur bier maar voor mij tot nu toe de lekkerste. Hij had een erg mooie, uitnodigende kleur dankzij de toevoeging van houten snippers en was complex in de smaken met een mooi mondgevoel. Na deze lekkere start was het tijd om wat wijn te proeven. Rechtstreeks vanuit het vat konden we een ‘Linde Barrique 2019’ proeven die nog niet helemaal op punt was want er waren nog heel wat zuurtjes te bespeuren maar wel eens fijn om het proces te ervaren. We sloten af met het eindproduct en hun paradepaardje waar ze zelf erg fier op zijn (én terecht): ‘Linde Barrique 2018’. Een Kempische rode wijn dat twaalf maanden gerijpt heeft op een Frans eiken vat. Mmmh heerlijk zeg… hiervan moest ik nog een flesje meenemen om eens te delen met Marie.

Schandalig eigenlijk dat het mijn eerste keer was dat ik een Belgisch wijndomein heb bezocht. Als je op reis bent, doe je dergelijke uitstappen veel sneller en gemakkelijker. Momenteel zijn groepsrondleidingen niet mogelijk maar na de Corona is het zeker een aanrader om eens te doen met vrienden of familie. Kan je toch niet wachten dan heb je de mogelijkheid om online te bestellen in hun webshop. Uiteraard hebben we ons assortiment thuis weer aangevuld met de drie gins van ‘EMS’ voor onze zomerbar. Drie gins met fruit uit eigen streek, ongefilterd en niets van kleur- of smaakstoffen aan toegevoegd.

• DIVINITY (op basis van kweepeer en hop)
• ORENDA (bosvruchten en pruimen)
• TRINITY (aardbei en aalbes)

Welkom om deze te proeven in onze zomerbar of in onze volgende take away shop (om mee te nemen in miniflesjes).

Eigenlijk zou ik nog zoveel meer kunnen vertellen over dit leuke bezoek maar ik raad je aan om zelf eens te gaan. Je krijgt enorm veel respect voor de wijnbouw, het ambachtelijke, de kennis, ... Annick en Reinout, hartelijk dank voor jullie warme ontvangst en graag tot een volgende keer want er gaat nog heel wat lekkers verschijnen ...

Cheers!

​https://www.domeinwalterus.be/ 

Wat een schitterende, zonnige dag om deze proeverij te organiseren. Enkele weken geleden deden we met BAR-N een oproep op social media. We zochten een eerlijke, objectieve (bier)liefhebber met een gezellige babbel. We kregen heel wat originele en grappige reacties, waarvoor onze dank! Natuurlijk waren er heel wat vrienden bij die graag nog eens iets samen wilden drinken maar er waren ook enkele onbekenden bij. Eén motivatiebrief stak er echt bovenuit. Hij was zeer goed geschreven en kwam wat overeen met mijn ervaringen en groei in het “wereldje”. Jimmy Janssens was de gelukkige en hij mocht enkele bieren mee degusteren.

Enkele weken terug maakten we (Dries, mijn neef, en ik) kennis met de zeer gastvrije, vriendelijke Jeremy (Sulzbacher). Het was een spontane, impulsieve beslissing om hem te bezoeken op een zondagochtend maar achteraf gezien een erg goede ingeving van ons. Misschien zegt de naam je niets maar heb je toch het laatste seizoen van ‘Reizen Waes’ gezien in Antwerpen. Jeremy had Tom toen uitgenodigd om zijn koosjer bier eens te komen proeven. Deze nanobrouwerij maakt bier maar hij zei ons als je een echte Belg bent, kan je het officieel geen bier noemen. Als zestig procent van de koolhydraten niet van tarwe of gerst komt, dan mag je het eigenlijk geen bier noemen. Maar dat houdt ons gelukkig niet tegen om te degusteren en te genieten van zijn creaties. Jeremy heeft een reeks alcoholische gemberbieren gemaakt die vergist worden met de beste natuurlijke gember, hop en suikers.

Tijdens het bezoekje in Antwerpen konden Dries en ik al wat proeven maar we namen uiteraard enkele flesjes mee voor een nieuw blogverhaal. Eerlijk gezegd waren we toen allebei nog niet echt superfris van de dag vooraf (we hadden deelgenomen aan 'Taste Togheter' een online bierevent) én bovendien hadden we nog niets gegeten die ochtend. Nu we gaan degusteren voor de blog, waren we iets beter voorzien. Hieronder onze line-up van de avond en onze bevindingen.

Tipple Hop – ginger IPA 7%
We gingen van start met het eerste gemberbier ter wereld met twee verschillende hopsoorten namelijk 'Cascade' en 'Brewers Gold'. Wat meteen opviel, was de frisse, scherpe gember in het aroma. Bij velen zou dit aroma al afschrikken en dat is erg herkenbaar als ik in de zomerbar een gin voorstel met de aanwezigheid van gember. Je bent er resoluut voor of tegen. Wat betreft de smaak heb je een leuke combinatie van fris en hoppig. Je ervaart dit allesbehalve 7%, je zou eerder denken dat het een frisdrankje is omdat het erg toegankelijk is. Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dankzij het goede weer. Een leuke, frisse start die naar meer verlangde.

Spice & Ginger – 7%
Het etiketje met deze naam, schepte verwachtingen. Gember en pittig slaan we niet af dus openden we snel het flesje. De gember viel nog harder op dan bij de 'Tipple Hop'. Je merkte hierbij echt weeral de scherpte van gember. Deze keer is het een mix van biologische, Chinese gembers. De smaak vonden we wat te flets omdat het aroma zo aanwezig was. We misten wat body en wat meer spice had gemogen in onze mond. Het bier wordt aanbevolen bij vette gerechten zoals paté, moussaka, ... Laten we dat een volgende keer proberen en het een nieuwe kans geven.

Ginger Tipple – 8 %
Bij onze derde proever was er meteen een heel ander aroma. Deze keer was het een stuk neutraler met een heerlijk vleugje citrus. Dit bier had veel smaak en een krachtige afdronk. Bij deze versie hadden we beiden een echt biergevoel. Dit was tot nu toe de beste van de drie in ons rijtje! Dit was enorm fris, dorstlessend en heerlijk op zo een "zomerse" avond!

Ginger Kriek – 8%
Dit vond ik bij het bezoek bij Jeremy de meest verrassende omdat ik de geslaagde combinatie eerlijk gezegd niet had verwacht. Het grote voordeel bij deze Ginger Kriek is dat hij helemaal niet te zoet is maar eerder friszuur met een klein bittertje. Persoonlijk hou ik niet zo van zoet (en Jimmy gelukkig ook niet). Om deze versie te maken wordt er gebruik gemaakt van Belgische morelkersen en Noordkrieken. Deze worden in een maand oude Ginger Tipple gefermenteerd. Vervolgens wordt het twee maanden later gebotteld met een toevoeging van biologische honing en verder twee weken gefermenteerd. Dit proces neemt meer tijd in beslag in tegenstelling tot zijn andere alcoholische gemberbieren. Deze Kriek bevestigde mijn passage bij Jeremy zelf. Dit is een erg goede (Ginger) Kriek!

Strongest Ginger Tipple – 13%
We sloten de avond af met een stevige rakker. Deze was zoals verwacht vrij stevig maar ook complexer. We proefden naast gember ook een moutig karakter met een lekker zuurtje. Maar is dit 13%?! Deze was erg vlot doordrinkbaar maar tegelijkertijd erg geslaagd.  Voor dit bier kozen ze twee ongewone ingrediënten: 'kokosbloesemsuiker' en 'appel- en perensiroop'. Wat ook meteen opviel, was dat er gebruik werd gemaakt van een ander etiket dan bij de andere flesjes. Het is een verwijzing naar een aura van klasse en kracht. Ze bevelen dit bier aan bij een kaasplankje en deze combinatie lijkt me ook erg lekker.

Top 5 - Jimmy

1. Strongest Ginger Tipple
2. Ginger Tipple
3. Ginger Kriek
4. Tipple Hop
5. Spice & ginger

Top 5 - Sam

1. Ginger Tipple
2. Strongest Ginger Tipple
3. Ginger Kriek
4. Tipple Hop
5. Spice & ginger

​Of het nu onder de categorie bieren mag vallen, laat ik echter in het midden. Een fan van gember zijn, is wel een voorwaarde om deze biertjes te waarderen. Het was weer een leuke, gezellige avond waarbij we kennis mochten maken met Jimmy. Dankjewel nogmaals voor je inzending en voor de sharing en we gaan elkaar ongetwijfeld nog wel eens zien. Het idee om een "gast" uit te nodigen en om wat te delen in een bepaald thema, gaan we ongetwijfeld nog eens doen. Wil je graag eens kandidaat zijn of alvast een leuk idee hebben, stuur ons gerust een berichtje (via info@bar-n.be of via de social media kanalen).

Cheers!

In plaats van een proeverij te geven, volgde ik deze keer zelf eens een virtuele tasting. Deze avond werd georganiseerd door DH17, een drankenspecialist in Bergen op Zoom, en Bobby’s. Voor de ginliefhebbers onder ons, kennen Bobby’s gin ongetwijfeld. Hij maakt al deel uit vanaf ons eerste menu en is steeds een vaste waarde in ons assortiment. Momenteel is hij al in 53 (!) landen verkrijgbaar. Het event kwam ik per toeval tegen via social media én was tevens een ideale donderdagavondinvulling.
​
De avond werd aaneen gepraat door David, de kleinzoon van Bobby. De naam van de gin is vernoemd naar hun grootvader, Jacobus Alfons, bij zijn vrienden en familie beter bekend als Bob of Bobby. Het was zijn recept dat hen inspireerde. Elise, de gin- en cocktailspecialiste  van DH17, maakte de cocktails en gaf ons wat extra informatie. We dronken deze avond vier cocktails waarvan drie met de gekende gin en zelfs ééntje met de Bobby’s jenever. Hieronder een opsomming wat je nodig hebt voor elke cocktail en een persoonlijke, korte bevinding. 

G&T

• 50 ml Bobby’s Dry Gin
• Ijsblokjes
• 75 à 125 ml (volledig persoonlijk) Indian Tonic
• Appelsienschijfje
• Kruidnagel (je kan er drie prikken in de appelsienschijf)

Starten met een klassiekertje is nooit verkeerd... De gekende gin tonicversie was voor mij niet nieuw. Ik vind het aroma telkens enorm aantrekkelijk. Bij het opendoen van de fles, vliegen de aroma’s naar je toe. Wat vooral opvalt is citroengras dat zeer sterk aanwezig is en je ruikt ook de warmte van peper. Sommigen kunnen zelfs venkel en kaneel waarnemen. Persoonlijk ben ik niet zo een fan van kruidnagel als garnituur omdat het erg overheersend is qua geur. Deze keer probeerde ik uiteraard de combinatie en ik moet zeggen dat deze helemaal niet stoorde! De gin tonic blijft op zich een erg eenvoudige maar vooral een bijzonder lekkere cocktail! Deze is alvast erg verfrissend, dorstlessend en je proeft het gebruik van de Indonesische specerijen. Voor de Indian Tonic kozen ze deze keer ‘Franklin & Sons’. Deze versie bevat minder suiker (dan vele andere merken) en meer koolzuur en gaat erg mooi samen met deze gin.

​Bobby’s & Rose

• 1 deel Bobby’s gin
• 1 deel siroop (in dit geval ‘Pinky Rose Spiced Lemon’)
• 5 delen soda
• ijsblokjes
• limoen

Als tweede drankje van de avond gingen we een cocktail maken met een toevoeging van een siroopje. Ik ben vooral gekend met bieren en gins dus liet ik me graag verrassen. Deze cocktail doet me meteen denken/verlangen naar een zomers terrasje. De siroop is puur erg geconcentreerd en enorm zoet. De soda daarentegen was bijzonder “droog” en bevatte veel koolzuur dat voor een tintelend mondgevoel zorgde. De combinatie van alles samen was wel erg toegankelijk en volgens mij ook erg “gevaarlijk” doordrinkbaar. Persoonlijk ben ik een mindere fan van zoetere dranken dus keek ik stiekem al uit naar de volgende cocktail.

Grandson

• Bobby’s Dry Gin
• Ijsblokjes
• Premium rode vermouth
• Orange Bitter
• Appelsienzeste

Als derde cocktail van de avond dronken we een variant van de gekende ‘Negroni’. Bij het aanhalen van deze woorden, werd ik al erg enthousiast. Ik ben een grote fan van dit drankje en was benieuwd wat we gingen maken. In onze box zat een flesje afgevuld met rode vermouth: ‘Del Professore’. Elise had de vermouth vooraf al behandeld met een touch van een bitter. In dit geval had ze gebruik gemaakt van een ‘Gin Barrel Aged Orange Bitter’ van 9% ABV. De toevoeging van een bitter aan een cocktail kan je ervaren als een enorme smaakversterker in je glas. Het flesje vermouth rook bijzonder uitnodigend en complex. De cocktail was erg simpel. Je neemt een klein glas (bv. een tumbler) gevuld met wat ijs, een scheut gin, vermouth + de bitter en werk af met appelsienzeste. Jawel jawel… dit is hélemaal mijn ding! Het drankje was puur, krachtig, complex, bitter, kruidig, lichtzoetjes, citrusaroma, … Het was voor mij een echte smaaksensatie!

Jenever Spring

• Bobby’s Jenever
• Ginger Ale
• Munt

• Limoensap

We sloten de avond verrassend af met een jenevercombinatie. Enkele jaren geleden werd de opkomst/comeback van jenever(cocktails) voorspeld maar momenteel is dat enkel in de grotere (Nederlandse) steden het geval geweest. Als je de jenever van Bobby’s (trouwens weer een enorm mooie fles!) puur drinkt merk je meteen de zachtheid en proef je de kwaliteit. Deze jenever is echt geschikt om in een cocktail te verwerken. Ik moest toegeven dat ik deze combinatie enkele jaren geleden op een ginfestival al heb gedronken en ik was toen geschrokken hoe lekker dit was. Vanavond bevestigde deze geslaagde combo weer en het lijkt me toch interessant voor onze zomerbar… Voor dit drankje heb je ook bijzonder weinig nodig. Je neemt een longdrinkglas gevuld met ijs, 50 ml jenever en je werkt af met ginger ale en een vers takje munt. Eenvoud siert maar het is vooral gewoon erg lekker!
 
Dankjewel Elise en David voor de gezellige, leerrijke avond. Na deze gekke tijden wil ik zeker eens Schiedam bezoeken!

Voor de liefhebbers van de betere dranken (en voornamelijk voor de whisky en gin) raad ik zeker eens een bezoekje aan bij DH17. Waar ik enorm grote fan van ben, is hun kennis en persoonlijke benadering. Iets waar ik zelf erg veel belang bij hecht aan onze huidige take- away concepten.
​
Cheers, Sam

https://bobbysdrygin.com/ 
​https://www.dh17.nl/ 

Na een geslaagde virtuele proeverij met o.a. Frontaal, Amundsen, De Moersleutel, Bakunin,... was het nog eens tijd voor iets lokaal. Dankzij Steven, mijn neef, die al enkele jaren in de stad Antwerpen woont, had ik het geluk om via hem een vers, afgevulde crowler ‘Bolleke Hop’ te scoren van brouwerij De Koninck.

Een Bolleke, het Antwerpse icoon, maar deze keer met extra hop aan toegevoegd. Ik ging langs bij ‘Only Cheese’ van de gekende kaasaffineurs  ‘Van Tricht’. Ik gaf hen vrij spel en het vertrouwen om twee kazen aan te bevelen die bij het bier zouden passen. Ze kozen voor ‘kaasterkaas’ en ‘Alpencheddar’. Hieronder wat meer uitleg over de kazen, mijn bevindingen van aroma en smaak en de combinatie met het bier.

Kaasterkaas
'Deze kaas wordt gemaakt door kaasmakerij ’t Groendal in Rumbeke bij Roeselare. Hij wordt gemaakt uit gepasteuriseerde koemelk. Tijdens zijn rijping (gedurende drie à vier weken) wordt de kaas gewassen met een pekel (een roodbacterie), dit geeft de kaas zijn licht uitgesproken kaas. Qua smaak en structuur ligt hij tussen een Munster en een Reblochon.'

De kaas valt binnen de categorie onder de roodschimmelkazen. De korst is eetbaar zeiden ze maar hier kies je uiteraard zelf voor.

Aroma: de korst ruikt naar een stapel vodden die aan het wachten is in een volgepropte wasmand om op 90 graden gewassen te worden, eerder een muf en indringend aroma. Persoonlijk niet echt uitnodigend vond ik in tegenstelling tot de kern van de kaas die eerder zacht rook en wél toegankelijk.
Smaak: enorm zacht mondgevoel, lichtromige smaak, korst geeft naast het minder aantrekkelijk aroma ook een sterke bijsmaak die me persoonlijk minder stoort dan de geur, de kaas groeit naargelang de tijd dat je erover doet
Combinatie met bier: het bier neemt de overhand maar gaan erg mooi samen

Alpencheddar
'Deze kaas is ontstaan uit een unieke samenwerking van 2 kaasmakers: kaasmakerij Kraus uit de Allgau in zuid Duitsland en Quickes in Engeland. Albert voegt bij de wrongel van zijn bergkaas gemalen cheddar farmhouse. Zo krijg je een aardse cheddarsmaak.'
 
Aroma: umami, champignons,
Smaak: hartig, zilterig, volle smaak
Combinatie met het bier: zeer mooi, het hoppige van het bier op de voorgrond en nadien de kaas die overstijgt en lang én erg aangenaam blijft hangen

Bolleke Hop
Voor dit Antwerps icoon hebben ze extra hop gebruikt. Na de gisting, wanneer het bier koud is, voegden ze extra hop toe met de zogenaamde ‘hop gun’. Het bier heeft een erg mooie amberkleur met een witte/lichtbeige, volle schuimkraag. In tegenstelling tot het klassiek Bolleke waarbij de moutige smaak met karameltoets overheerst, proeft deze versie gewoon erg vers, fris en bitterder dan de gewone. De karamel is lichtjes aanwezig in de smaak.

Ik vind het een mooie aanwinst voor 't stad en zijn ruime, lekkere bierassortiment! Voorlopig is het een tijdelijk brouwsel van 'De Koninck'. Het concept van crowlers van één liter is trouwens ideaal om te delen met je gezelschap.   Ik verlang al naar deze doordrinker op een zonnig terrasje… Dat die horeca maar snel terug open kan en mag want wat missen wij het toch!

Weeral een erg fijn bier leren kennen en twee lekkere, bijhorende kazen. 

Cheers, Sam

uitleg kazen: http://www.kaasaffineurs-vantricht.be/ 
meer info over het bier/brouwerij en de crowlers: https://www.dekoninck.be/nl 

In vuur en vlam
Het is alweer krokusvakantie en traditiegetrouw ga ik jaarlijks op reis  met een maat deze tijd van het jaar. Deze keer jammer genoeg niet maar we willen onze routine niet verbreken. We houden dan maar een tweedaagse waarbij we de focus leggen op het verkennen van heerlijke bieren en wat ontspanning. Na al enkele verhalen rond foodpairing gaan we bier deze keer eens met iets helemaal anders combineren… Voor dit verhaal verlaat ik mijn comfortzone en ga ik bier combineren met een bijhorende sigaar.
​
“Sam en een sigaar?” Ik heb me een beetje laten (ver)leiden door de combo die ik de laatste tijd meermaals zag passeren op bierforums. Het toeval wil dat een nieuwe collega, Jochen genaamd, gepassioneerd bezig is met sigaren in zijn vrije tijd. Ik ken er helemaal niets van maar ik ben onder de indruk van zijn uitleg, combinaties (zie zijn Instagramkanaal) en het bijhorende genot. Voor mijn omgeving die mij goed kennen, weten dat ik gevoelig ben voor mensen met een uitgesproken passie en zeker voor diegenen het dan nog eens smakelijk kunnen brengen. Tijdens de zomerbar heb ik ook al enkele levensgenieters mogen ontmoeten die de combinatie prijzen (maar dan wel vaak met whisky). 

#VAT33
Mijn maat ontdekte dit opvallende bier op de webshop van Mr. Hop en hij stuurde meteen de link door. Volgend tekstje triggerde ons om deze aan te schaffen en om uit te proberen:

“Uit betrouwbare bronnen weet ik dat deze whisky niet bij naam genoemd mocht worden door juridische kwesties. Dat dit een briljant staaltje inkoop is bij Berghoeve staat buiten kijf. Een vat uit 1952 vind je niet vaak. Verwacht een rokerige smaak.”

Het bier is afkomstig van onze noorderburen van de ‘Berghoeve Brouwerij’. Deze is gelegen in Den Ham (Overijssel moest je dit meer visuele betekenis geven om te kunnen situeren op de kaart). De ‘Zwarte Snorre Barrel Aged Very Rare Old Islay Whisky’ is trouwens ook mijn eerste bier van deze brouwerij.
Het flesje is bijzonder sober en zou totaal niet opvallen bij ‘den brouwer’. Visueel springt het er allesbehalve uit maar het achtergrondverhaal compenseert volledig de nieuwsgierigheid. Dit bier zou ik graag willen combineren met een sigaar. Ik gaf deze informatie door aan Jochen en gaf hem vrij spel. Ik vertrouwde op zijn voorkennis en ik keek uit naar wat hij ging presenteren.

Vegafina Magnificos Benelux
Wat sigaren betreft ben ik een echte leek maar ik zet graag wat productinformatie, voor de liefhebbers, hieronder. Ik heb nog wat achtergrond meegekregen via Jochen en het internet.

“De VegaFina Exclusivo Benelux is een sigaar die exclusief verkocht zal worden in de landen België, Nederland en Luxemburg, vandaar de naam BeNeLux. Het maakt gebruik van een Mexicaanse criollo-wikkel over een Dominicaanse olor bindmiddel en vulstoffen uit de Dominicaanse Republiek - olor en piloto - en Connecticut.”

​Productinformatie:
Ringmaat: 56
Lengte: 152mm
Dekblad: Criollo Mejicano
Binnengoed en omblad: Dominicaanse Repubiek en Connecticut
Herkomst: Dominicaanse Republiek
Productiewijze: Volledig met de hand gemaakte longfiller.

Pairen maar!
Na het inschenken van het bier verdwijnt ook bijzonder snel de schuimkraag zoals je wel kan zien op de foto. Een bijzonder donkerzwart bier maar met een dunne, lichte body. Voor zijn 11% ABV had ik wat meer dikte in de textuur verwacht. Wat meteen opvalt bij het aroma is de typische geur van Islay. Niet dat ik zoveel van whisky ken maar heb enkele jaren geleden eens de 'Whisky Experience Tour' gevolgd in Edinburgh wat een bijzonder aangename en interactieve rondleiding was. Als je terug kan en mag reizen, zeker eens de moeite waard om deze tour te doen!

Even terug naar de smaakbeleving van deze combinatie. Het bier was bijzonder zacht in de mond en zorgde voor een rokerige, warme smaak. De samenwerking tussen bier en sigaar versterkten elkaar. Volgens ons was het een zeer toegankelijke sigaar. Geen poespas maar gewoon inzetten op kwaliteit. Het is erg moeilijk om een sigaar te analyseren als je totaal niet bekend bent in dat wereldje. We hebben wel uitgebreid de tijd genomen om van dit harmonieus duo buiten te genieten  met een vleugje achtergrondmuziek. Dankjewel Jochen voor de geslaagde keuze!

PS: Als niet-roker moet ik achteraf wel toegeven dat ik de volgende dag bij het drinken van mijn ochtendkoffie toch nog de sigaar proefde. ... Wat me ook opviel was de schrikwekkende boodschap op de verpakking 'roken is dodelijk' zowel op het gesloten zakje als de sigarenhoes. Het doet toch wat met je! 

www.misterhop.com (heerlijke webshop met een tof dynamisch aanbod!)
https://halfwheel.com/vegafina-exclusivo-benelux-released/287270/ (achtergrondinformatie over de sigaar)
https://www.instagram.com/connossieurj/ (om de combinaties van Jochen te kunnen volgen)

Sours for the win!
Het werd nog eens tijd voor een nieuw blogverhaal want het was al een hele poos geleden. Nochtans stonden deze drie toppers van bieren al een tijdje veelbelovend in de koelkast wachtende op het juiste moment. Met een verlengd weekend in zicht in combinatie met het balende gevoel dat de horeca nog steeds verplicht gesloten is, leek het ons een juiste moment om deze flesjes open te trekken. Deze keer geen solo ervaring maar Marie degusteerde mee aangezien dit normaal gezien in haar straatje ging passen.
​
Voor diegenen die Marie kennen, zullen zich misschien afvragen: “Huh? Marie en bier?!” Ze heeft recentelijk ontdekt dat ze wel eens kan genieten van een Geuze of van een Lambicbier. Eigenlijk hoe zuurder hoe beter voor haar net zoals haar voorkeur voor zure cocktails met vaak veel vers limoensap als gevolg. De “typische biersmaak” zoals zij altijd beschrijft, overheerst vaak bij de meeste bieren die ze (al dan niet “verplicht”) nipt van mijn glas. Ik had voor ons drie bieren geselecteerd die een hoge zuurtegraad aangaven maar waarbij ik ook telkens een goed gevoel bij heb bij de brouwer als ik zijn bieren aanschaf. 

​Mijn keuze viel voor brouwerij ‘Alvinne’ met de gekende leuze ‘dare to go wild’. De brouwerij is gelegen in Moen, bij Zwevegem, vlakbij de Waalse taalgrens en op een 15 kilometer van Kortrijk. Ze brouwen (zure) bieren van wereldniveau en zijn vooral gekend dankzij hun eigen huisgist genaamd ‘de Morpheusgist’. Zij pakken uit met de stijl ‘Flemish Sour Ale’ waardoor ze de Vlaamse bierstijlen nieuw leven ingeblazen hebben. Ze maken bieren van blond tot bruin, regelmatig met vers fruit en ik heb al heel wat aangename zuurtjes van hen op. Hopelijk heb ik de juiste gekozen en kan ik Marie aangenaam verrassen.

​De eerste twee bieren waren gebaseerd op het basisbier ‘Berliner Ryesse’. Dit is een blond, zuur en dorstlessend bier met een licht alcoholgehalte (4%). Bij de ‘raspberry’ hebben ze uiteraard verse frambozen aan toegevoegd aan de basis. Bij het uitschenken zag je al dat mooie, rosé tot amberkleur in je glas verschijnen. Een zeer fruitig maar vooral een uitnodigend aroma. Het bier had zeer kleine, fijne koolzuurpareltjes en een erg kleine schuimkraag die snel verdween. De framboos was erg mooi aanwezig in zowel de geur als smaak dat aangevuld werd met een lekker, scherp zuurtje die heel het gehemelte deed tintelen van ‘contentement’. Het bier eindigde met een lichtzoetige toets die mooi aansloot bij de andere smaaknotities. Wat een geslaagd begin van de avond!

​Deze keer geen verse frambozen maar werd er gebruik gemaakt van bosbessen. Omdat fruit uiteraard seizoensgebonden is, zijn de bieren beperkt verkrijgbaar. Gelukkig had ik nog een flesje kunnen bemachtigen via de webshop ‘Gedeelde Vreugde’. Qua uitzicht wat donkerder en net zoals daarjuist een zeer beperkte schuimkraag die meteen verdwijnt. In tegenstelling tot het vorige aroma is het een stuk minder fruitig in de neus. In de smaak ook minder complex en fruitiger maar is de bosbes eerder op de achtergrond aanwezig en wat subtieler dan de framboos. Wat ons weer opviel, was dat het heerlijk, scherp zuurtje weer van de partij was! Oeeh wat maakt Alvinne toch lekkere bieren zeg! 

​Bij dit bier had ik gemengde verwachtingen… Op aanraden van mijn neef, Steven ook een grote bierliefhebber, wou ik deze zeker eens proberen maar ik kon ze nergens bemachtigen. Hij zei me dat dit écht een zeer zuur bier was tegen het azijnachtige aan. Als hij dit al zegt, moet het dan ook echt zuur geweest zijn. Hij is namelijk een grote liefhebber van sours. Dit triggerde natuurlijk nog meer mijn nieuwsgierigheid (hoewel ik dit kleine duwtje meestal niet nodig heb). Gelukkig heb ik deze nog kunnen scoren bij de bierwinkel ‘BorgerBottles’, het was daar toen ook het laatste flesje. Op het etiket staat inderdaad aangegeven bij de zuurtegraad een 5 op 5, dat moest iets voor Marie zijn! Bij de beschrijving op Untappd stond er: 'aangezien we niet kon kiezen over de blend, maakten we er een megablend van verschillende bieren'. Dit staat ook op het etiket ‘couldn’t decide on the  blend’. Een spottende verwijzing naar de langdurige, politieke heisa.
Maar naast deze (rand)informatie over het bier werden we wel omver geblazen van het heftig zuurtje. Een erg mooie, heldere kleur weeral zonder schuimkraag. In de neus valt meteen het fris, scherpe zuur op. De smaak blijft bijzonder lang hangen en prikkelt zowel de tong als heel het gehemelte. Al onze smaakpapillen moesten er aan geloven maar we konden het wel handelen. De opbouw naar dit bier was erg mooi en het bier scoorde boven mijn verwachtingen! Uiteraard is dit geen alledaags bier wat je spontaan zou drinken maar zo eens een smaakbeleving op een vrijdagavond: heerlijk!

​https://www.alvinne.com/
https://www.gedeeldevreugde.be/
http://borgerbottles.be/


​Cheers!
​