Maurice
De laatste weken heb ik heel wat nieuwigheden ontdekt: nieuwe adresjes, lekkere (onbekende) bieren, heerlijke varianten van een cocktail, een zalig bierfestival, lekkere kazen, … Sommige van voorgaande zaken zijn reeds neergeschreven of gedeeld via een blogverhaal of op onze social media. Maar in dit korte verhaal wil ik jullie weer graag een culinaire tip geven. Twee weken geleden zijn we nog eens goed gaan tafelen. Samen met Marie, Fraa en Steven hadden we gereserveerd bij ‘Maurice’ op een woensdagnamiddag na ons werk Goh… er zijn inderdaad veel slechtere opties om je woensdag te spenderen ;)! Ze zijn eigenlijk nog maar pas vanaf begin september geopend maar we zagen al heel wat leuks maar vooral lekkers passeren op hun Instagramkanaal.
Op basis van de informatie die ik op hun website (onderaan ook vermeld) kon vinden, kan ik afleiden dat de keuken zich focust op seizoensgebonden ingrediënten en enkele streekproducten. Naast enkele klassiekers kan je ook terecht voor de iets meer creatievere bereidingen. De naam van het restaurant is een verwijzing naar hun kat. Deze staat centraal in hun leven maar ook als symbool voor “thuiskomen”. Ze willen de mensen ontvangen op een warme en gezellige manier. De combinatie van deze informatie en de foto’s deed ons alvast watertanden op voorhand.
We werden zoals vooraf beschreven warm ontvangen en begeleid naar onze tafel. Kaatje kwam wat suggesties geven om als aperitief te nemen en ik was meteen verkocht bij het horen van de Oude Geuze van 3Fonteinen. Steven sloot meteen aan bij het idee en de vrouwen namen de gins die ze hadden aanbevolen. De ‘MM Antverpia Gin’ had ik zelf nog niet op maar ik heb toch even genipt. We kregen al snel drie prachtige amuses die bijzonder mooi waren gepresenteerd.
– toast met huisgemaakte kop, xo-crème en pickels (linkse foto)
– dip van mole verde met geraspte broccoli en gepofte zonnebloempitjes (midden)
– makreel met crème van avocado en ceviche (rechtse foto)
De toon was gezet… Het was muisstil aan tafel en we genoten met kleine hapjes van deze kunstwerkjes. Dit schepte natuurlijk wel verwachtingen voor het lunchmenu. Voor mij was verrassend genoeg de dip de lekkerste van de drie met een minimale voorsprong op de andere twee. Als voorgerecht kregen we ‘Labneh met gepekelde tomaatjes en olie van sumac’. Ik ben grote fan van tomaten dus dit was vooraf al een winnaar voor me. Wederom was dit een geniale combinatie! Ik had trouwens nog nooit van ‘Labneh’ gehoord. Blijkbaar is het een verse kaas gemaakt van uitgelekte yoghurt dat ze vaak gebruiken in de Libanese keuken. Volgens mij heb ik een (persoonlijk) record verbroken in de categorie ‘om ter traagst je bord leeg eten’. In deze setting en met deze keuken kon ik niet anders dan de aangepaste wijnen nemen. Bij het voorgerecht kreeg ik een Italiaanse wijn genaamd ‘La Monacesca Verdicchio di Maatelica 2020’. Bij de eerste slok dacht ik een toegankelijke, frisse wijn maar de harmonie tussen het gerecht klopte volledig. Ze haalden beiden het beste in elkaar naar boven wat natuurlijk zeer aangenaam is.
Bij het hoofdgerecht heb ik eigenlijk te weinig genoteerd en opgeslagen. Ik was zodanig aan het genieten dat de rest even bijzaak was. We kregen hertenfilet met een heerlijke jus en eekhoorntjesbrood. Normaal gezien ben ik van champignons en paddenstoelen geen fan (sorry aan alle liefhebbers maar ik blijf het kansen geven!) maar deze waren opvallend smaakvol en passend bij al de rest. Bij dit gerecht werd de Franse ‘Château d’Oupia Les Barons Minvervois 2017′ geschonken. Het was een vrij stevige, droge wijn met aroma’s van hout en gedroogd (rood) fruit. Naast het nemen van kleine happen was het ook nippen en genieten van elke slok wijn.
Bij het nagerecht was er geen aanpaste wijn maar kon je eigenlijk zelf kiezen wat je graag wou: Porto, een Madeira, een andere degustief of een dessertwijn. Het laatste vind ik vaak te zoet, te kleverig of te eenzijdig maar de gastvrouw overhaalde me toch omdat ze overtuigd was dat de combinatie ging matchen. We kregen weeral een plaatje geserveerd en deze keer was het: ‘Valrhona Caramelia, kalamansi en pastinaak. Het eerste is eigenlijk het merk van de chocolade en kalamansi ken ik eigenlijk alleen maar door bepaalde frisse citrusgins. De crunchy toets in het nagerecht was hemels. De combinatie van chocolade, karamel en iets zouts werkt toch elke keer! De dessertwijn had weer een Franse afkomst en heette ‘Jurancon Moelleux Clos Lapeyre’ en was zoals ik gehoopt had niet te zoet. Ik was oprecht zeer blij met mijn keuze.
Zo dat was een woensdagnamiddag goed besteed zeg! Met een voldaan gevoel en met enkele nieuwigheden ontdekt, keerden we terug naar huis. Fraa, Steven en Marie dankjewel voor jullie gezelschap!
Kaatje en Karl, ook een welgemeende dankjewel voor al dit lekkers! Proficiat met jullie prachtige zaak en doe zo verder! Ik kom graag eens terug voor een diner (met aangepaste wijnen)! Wilt u ook graag eens de beleving meemaken of eens lekker gaan tafelen? Reserveren kan je via deze link.
Geniet ervan en laat het smaken!
