Brugge, ken me gamezert!
Tijdens de herfstvakantie kreeg een dagje Brugge een heel andere invulling wegens de regen en werden we gedwongen om in namiddag schuilplaatsen op te zoeken. Per toeval, en nadien met wat opzoekwerk, kwamen we terecht op zeer fijne plekjes. Vorig jaar bezochten we samen met Marco en Iris de stad Gent. Dat was voor mij en Marie een eerste, aangename kennismaking en dit jaar besloten we samen om Brugge eens te bezoeken. Enkele jaren geleden kwam ik er bijna elke twee weken. Ik kwam dan niet als toerist maar om mijn favoriete voetbalploeg Club Brugge aan te moedigen. Destijds kwamen we slechts enkele malen in het (toeristische) stadscentrum per “seizoen”. We gingen dan vooral terrasjes doen, bezochten de Brugse Gin Club, gingen eens lekker eten of vierden mee de landstitel. Na de lockdown en de coronacrisis zijn heel wat adresjes helaas verdwenen maar zijn er ook heel wat nieuwe zaken ontstaan. Ons oorspronkelijke doel was om een soort van stadsspel te doen vooraleer we de lokale horeca gingen verkennen. Van ons voorgenomen plan bleef er bijzonder weinig over …
De Garre
Per toeval, geloof het of niet, was onze eerste halte om te schuilen De Garre. Ik heb de tripel en voornamelijk de sfeervolle locatie al vaak zien passeren op bierfora maar was er helaas zelf nog nooit beland. Het bier zelf heb ik slechts eenmaal gedronken. Je kon deze online bestellen tijdens de lockdown. De Garre is een sfeervolle staminee in een verborgen steegje midden in de binnenstad. Sinds 1987 schenken ze er 140 verschillende (streek)bieren. Eenmaal binnen besef je dat dit echt wel een unieke setting is én dat de tijd hier precies is blijven stilstaan. Wat ons nog opviel was dat er enorm veel (Engelstalige) toeristen binnenin aanwezig waren.
De menukaart moest ik echter niet zien, mijn keuze lag al vast bij het betreden van de staminee. Marco en ik namen zonder twijfel het huisbier namelijk de tripel. Het bier is een zeer goede tripel maar van ’t vat nog gevaarlijker wegens het zachte, romige gehalte. Het bier is stevig want tenslotte heeft het een percentage van 11% ABV maar drinkt het wel erg smooth en snel weg. Niet voor niets dat je er slechts drie mag nuttigen. Na deze deugddoende, droge stopplek, hoopten we dat de regen was gaan liggen en zonder plan verlieten we deze unieke plek.
’t Brugs Beertje
Toen we buitenkwamen, merkten we dat de regen nog niet opgehouden was. Integendeel zelfs, het regende net veel feller. Marco en ik besloten op goed geluk iets tegen te komen maar dat was volgens de vrouwen geen goed idee (achteraf hadden ze meer dan gelijk!). Marie nam haar gsm en vroeg of ik de volgende locatie reeds kende. Het stond namelijk op nummer één van de lijst (bier)cafés in Brugge. De naam had ik al vaker gehoord en zien passeren op ‘Straffe Streekbieren’ dus besloten we om snel door te stappen naar de volgende kroeg. We zakten af naar ’t Brugs Beertje. Tot mijn grote verbazing had je hier enorm veel keuze maar vooral erg divers. Naast enkele tapkranen had je een uitgebreid boek met een serieuze waslijst van bieren per provincie en op het einde een hele reeks vintage bieren (De Cam, Cantillon, 3Fonteinen, …) “Wauw” was een terechte indruk en ik werd er gewoon stil van …
Ik was op zoek naar iets lokaal en iets onbekend. Ik zag op de kaart ’t Brugs Bierinstituut waarvan ik nog geen enkel bier kende. Ik vroeg aan de barman wat hij zou nemen en hij raadde me ‘Den IJzeren Arm’ aan. Ik neem niet snel spontaan een tripel maar deze had een leuke toevoeging waar ik erg benieuwd naar was. Naast een volmondige viergranentripel met kruidige aroma’s zat er ook mosterdzaad en fenegriek in verwerkt. Het was een zeer speciale en specifieke tripel dankzij dat mosterdzaad maar ik proefde vooral selderijzout. Deze was echt een atypische tripel en dat siert. Hier kom ik zeker terug want er was zoveel keuze!
Le Trappiste
De plannen die we vooraf hadden gemaakt, schoven we aan de kant voor een andere keer. We wandelden richting ‘Le Trappiste’ waar ik al vaker was geweest. Het is een bijzonder mooie setting in een prachtige kelder met erg veel tapkranen en ook een zeer uitgebreide bierkaart. Op vat heel wat Belgische klassiekers dat ideaal is voor toeristen om onze Belgische bieren te promoten en om mee uit te pakken. Ik nam een Geuze van Cantillon en nadien nog ‘De Poes Foncéé – whiskey infused’. Deze laatste was jammer genoeg zeer koud geserveerd waardoor ik vooral veel karamel proefde met daarnaast wat warme, alcoholische toetsen. In ieder geval viel deze plek ook zeker in de smaak bij de vrouwen wegens de gezelligheid en de aangename warmte qua temperatuur. De tijd vliegt altijd voorbij op zo een dag en we moesten nog even wandelen naar onze laatste plek waar we gingen dineren.
Cézar
De dag hebben we afgesloten in Restaurant Cézar waar we niet specifiek voor het bier gingen maar vooral op basis van de foto’s, de menukaart en de recensies. Het is gelegen net buiten het centrum in de Jeruzalemstraat. Op de site staat ook vermeld dat deze locatie een beetje is als thuiskomen waarbij gezelligheid en sfeer de grote troeven zijn. Helaas kwamen we wat verkleumd aan maar werden zeer warm ontvangen door de gastvrouw die ons trouwens de ganse avond met een grote glimlach heeft bediend. Ik nam het ‘menu Cézar’ en koos daarbij wat lekkers waarin ik voornamelijk zin had. Naast de keuze uit 20 diverse bieren hadden ze ook een uitgebreide wijnkaart. Mijn menu zag er als volgt uit:
– Oude Geuze Boon als aperitief
– Rundscarpaccio van Black Angus+ Orval
– Vlaamse stoverij in ‘Straffe Hendrik Quadrupel’ met een slaatje en frietjes + Bourgogne des Flandres
– Chocolademousse met een koffie en een Cognac als degustief
Kortom een zeer smaakvolle afsluiter van de dag!
De titel van het blogverhaal omvat eigenlijk de ganse dag. Ondanks het weer heb ik me weer zeer goed geamuseerd. Plan B was minstens even goed dan ons oorspronkelijke doel. Jammer genoeg hebben we misschien te weinig van de stad gezien maar bij deze heb ik weeral enkele adresjes die ik graag met jullie deel en die het vermelden zeker waard zijn! De dag zelf hebben we ook beslist om er een traditie van te maken om een dagje met vier op pad te gaan in de herfstvakantie. We zijn er nog niet uit wat we volgend jaar gaan doen maar de kans is groot dat we weer wat nieuws gaan ontdekken! Bedankt, Iris en Marco!
Cheers
