Normaal gezien gingen Tim, mijn broer, en ik tijdens de paasvakantie naar IJsland. Jammer genoeg is het voor de tweede keer op rij geannuleerd maar hierdoor hebben we een heel andere planning gecreëerd. Zoals je in het vorige verhaal kon lezen, was ik op paasmaandag al het wijndomein Walterus en hun stokerij gaan bezoeken. Op donderdag stond er een dagje Ieper en de Westhoek op de planning. Impulsief zoals we wel eens kunnen zijn, sloten we onze dag af en gingen we op bezoek bij onze vriend Dennis. Hij is een tijdje geleden verhuisd naar (het verre) Emelgem (deelgemeente van de stad Izegem) en woont op slechts één kilometer afstand van de brouwerij Vanhonsebrouck.

Aangezien de huidige coronamaatregelen nog van tel zijn en er geen horeca open was, namen we nog snel een bezoekje bij de bierboetiek. Onlangs hebben zij via de media de bierwereld letterlijk door elkaar ‘geschud’. Ze lanceerden twee Nitro Infused speciaalbieren: de Nitro Noir en de Nitro Blond. De term hoor je steeds vaker en ik kwam er enkele jaren geleden voor het eerst mee in contact op het koffiefestival in Amsterdam.  We kregen toen een proevertje nitro koffie getapt en die positieve ervaring is me steeds bijgebleven.

Nitro komt van het Engelse woord ‘nitrogen’, wat stikstof betekent. Normaal gezien gebruikt de brouwer koolzuurgas maar bij een nitro bier vervangt de brouwer dit gas door stikstof. Je merkt het verschil vooral bij het uitschenken waarbij de stikstof losbarst in je glas. Hierdoor ontstaat een erg stevige schuimkraag wat altijd wel erg mooi oogt. Daarnaast beweren ze ook dat het zorgt voor een zijdezacht mondgevoel en een volle smaak én dat het beter verteerbaar is. De Nitro Noir kan je erg gemakkelijk verkrijgen bij de drankenhandels maar als je bij de bron zelf bent, heb je het geluk dat je heel het assortiment kan kiezen. Tijd om te ontdekken hoe deze Nitro bieren uit blik smaken!

Tot nu toe had ik al wel enkele goede ervaringen met Nitro bieren (zowel van de tap, uit blik of op de fles). Ik moest even kijken op mijn Untappdaccount en zag dat ik onder andere deze nitro versies al had gedronken:

• Taxandria Copper Nitro (flesje)
• Nitro Coldblooded  en Nitro Caribbean Chocolate Cake 2020 van brouwerij Siren (blikjes)
• Nitro Nemesis V3 – Banana en Nitro Nemesis V5 mango van brouwerij Kompaan (flesjes)
• Petrus Cherry Chocolate Nitro Quad (flesje) – De Brabandere en de Petrus Sour Framboise (was toen heerlijk van ’t vat bij café Ernst)
• Nitro IPA - Guiness (blik)

De keuze, bij Vanhonsebrouck, voor blik is ook erg bewust. Zoals je al in een eerder verhaal (Dikke lul, 3 bier) op onze blog kon lezen, heeft een blik heel wat voordelen. Eén van de grootste troeven is dat er geen licht en/of zuurstof de smaak van het bier gaat beïnvloeden. Daarnaast koelt het zes (!) keer sneller in de koelkast dan een flesje en heeft het heel wat ecologische voordelen.

Vooraleer we de bieren gingen degusteren, moest je enkele stappen ondernemen om de stikstof te activeren voor een optimaal smaakgenot.

• driemaal het blikje zachtjes schudden 
• blik voorzichtig openen
• het bier in één vlotte beweging uitschenken

​Bacchus Nitro Flemisch Old Brown
Het bier heeft een mooi donkerbruin met rode, transparante schijn met een bijzonder uitnodigende schuimkraag. Qua aroma zoetzuur en de smaak heeft een heerlijke frisse zuurheid en een karameltoets. Deze is meer aanwezig dan als je hem zou schenken uit een flesje. Het zuurtje is ook heel kort aanwezig maar heeft een erg zachte afdronk. Oud Bruin is een enorm lekkere stijl die vaak ondergewaardeerd wordt jammer genoeg. De naam klinkt misschien niet zo hip of sexy maar ik vind dit persoonlijk een heerlijke dorstlesser.

​Kasteel Nitro Rouge
Wederom heeft het bier een prachtige kleur met een lichtroze schuimkraag. Tijdens de zomerbar schenken we standaard de Kasteel Rouge en hierbij verdwijnt de schuimkraag altijd erg snel. De Rouge ruikt erg fruitig in de neus. De toevoeging van kersenlikeur maakt het automatisch zoeter maar bij deze versie ebt het zoete over naar het romige. Je creëert toch een andere smaakbeleving dan uit fles. Je hebt altijd wel mensen die "kritiek" uiten op de Rouge maar je weet vooraf waaraan je begint en dat je iets zoeter kan verwachten. Deze versie verlangt naar een zomers terrasje! 

​Kasteel Barista Chocolate Quad
Bij het inschenken komt er een enorm krachtig aroma vrij. (even terzijde.... maar is dit glas geen pareltje?) Tonen van geroosterde mout, beetje koffie maar vooral de melkchocolade is erg overheersend. Wat me ook opviel was dat er een mindere schuimkraag was dan bij de twee andere versies of lag het aan mij? Ik had nochtans het blik drie keer geschud en het glas vooraf goed gereinigd. Als eerste smaakindruk een lekker chocoladebittertje dat snel overgaat naar een zoetige - en romige smaak. Ik moet toegeven dat deze versie echt een fluweelzachte afdronk en mondgevoel heeft. Voor 11% gaat hij gevaarlijk 'smooth' binnen. Wat een topper binnen de Belgische quadrupels! 

Na drie Nitro bieren van brouwerij Vanhonsebrouck gedronken te hebben, kan ik alvast concluderen dat Nitro echt wel effect heeft op de smaak én de beleving. Daarom beslis ik om de andere bieren nog even opzij te houden voor een andere gelegenheid en om deze blog niet te lang te maken. Voor diegenen die mijn bevindingen hierover nog willen lezen, raad ik aan om onze Instagrampagina te volgen of mijn Untappdaccount 'SamLeemans'. 

Ook nog een nieuwtje of een leuk weetje is dat er op elk etiket zeer duidelijk ‘to recycle, tear here’ staat met een ritssluiting afgebeeld. Je kan de "jas" van het blikje zeer eenvoudig verwijderen en dan krijg je achteraf op het blikje de tekst ‘Thank you for recycling’. Een vooruitloper in de bierwereld waardoor nog vele andere biermerken en brouwers hun voorbeeld zullen volgen. Sterk bezig, Vanhonsebrouck! 

https://www.vanhonsebrouck.be/
​https://www.vanhonsebrouck.be/bezoek/bierboetiek/

Cheers!

We gaan eventjes terug naar de zomer van 2019. Steven (die al eens aan bod kwam bij eerdere blogverhalen) en ik hadden toen al een fijne zaterdagnamiddag achter de rug en we sloten die dag af op de gekende Bollekesfeesten in Antwerpen. We maakten daar kennis met een zeer gepassioneerd koppel die daar toen stond met een kraampje. Ze stonden daar met enkele van hun wijnen en drie gins waar ik toen nog niet van had gehoord. Aan het accent kon je heel eenvoudig afleiden dat ze van de Kempen waren en dat wekte natuurlijk nog meer interesse op. We kregen enkele proevertjes maar vooral de passie die zij beiden uitstraalden is me vooral bijgebleven. Eerlijk gezegd hadden we die dag al wat gedronken maar gelukkig had ik een kaartje met de gegevens meegenomen omdat ik hier een erg goed gevoel bij had en hier zeker eens naartoe wou gaan.

Normaal gezien was het wijndomein één van mijn haltes afgelopen herfstvakantie. Voor diegenen die BAR-N (of mij) al wat langer volgen, weten dat ik toen ik met mijn bakfiets een hele tour had uitgestippeld in de Kempen. Jammer genoeg is dat bezoek er niet van gekomen dus boekten we hoopvol een wijnproeverij in februari. Je kan het al raden… Corona besliste weeral anders en weer werd onze afspraak uitgesteld. Afgelopen maandag is het me dan eindelijk gelukt om ‘Domein Walterus’ te kunnen bezoeken. Ik werd hartelijk ontvangen door Annick en Reinout in Poederlee bij hun huis waar ik al meteen de eerste druivelaars kon spotten.

Ze had me vooraf al “gewaarschuwd” om voldoende tijd te voorzien voor mijn bezoekje want er stond heel wat op de planning. Toen zij het huis kochten, hadden ze niet meteen de intentie om een wijngaard te bouwen maar wel om hun eigen wijn te voorzien voor hun familie en vrienden. Dit smaakte letterlijk naar meer en dankzij de nodige cursussen en de bijhorende passie werd het een uit de hand gelopen hobby (enorm herkenbaar).. Het mooie ervan is dat ze een erg complementair duo vormen die er vol voor willen gaan.

Aan het huis zelf hadden ze in 2010 een testveld van een 200 druivelaars aangelegd. In 2013 hebben ze wat verderop een tweede wijngaard aangeplant en vorige zomer zelfs een derde wijngaard. Dit allemaal binnen de straal van enkele kilometers. Momenteel beschikken zij nu over 4200 druivelaars verdeeld over de drie domeinen. Je ziet echt een groot verschil met de eerste boompjes van tien jaar oud en de laatste nieuwe, prille boompjes die nog een mooie toekomst tegemoet gaan. Het was fijn om met eigen ogen de verschillen te mogen ontdekken onder begeleiding van de boeiende uitleg van Annick. 

Het was afwachten hoe de druivelaars het doen op de Kempische grond met voornamelijk veel zand. Ze hebben zowel rode – als witte druivensoorten aangeplant. Ze hebben gekozen voor volgende soorten: Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Cortis, Sauvignon Blanc en Solaris. Sorry, Annick, hiervoor moest ik toch eventjes terug spieken op de site want het was een enorme hoeveelheid aan informatie die ik kreeg. Tijdens de rondleiding viel me op wat er allemaal bij kwam kijken van taken, onderhoud, regeltjes, kennis, … Dit zien wij als consument natuurlijk niet. Wij zien (of drinken) het eindproduct en genieten van deze prachtige creaties.

Het bezoek sloten we af in de stokerij terug naast hun huis. Naast de wijnen, maken ze ook hun eigen spirits waaronder enkele (private) gins, grappa, bierbrand, … Naast de uitleg over de werking en het proces was het tijd voor enkele proevertjes (altijd leuk bij dergelijke rondleidingen). Ik maakte kennis met een private gin namelijk ‘9520’. Deze was op basis van heel wat kruiden, kweepeer en frambozen. Een heerlijk, uitnodigend kruidig aroma met een frisse frambozenafdronk. In de neus deed het me wat denken aan Gin Mare en O’live gin. Deze was enorm lekker zeg en dit legde al meteen een standaard qua verwachtingen.

Vervolgens proefde ik nog ‘Wintergat’, een bierbrand, in opdracht voor de Kastelse biervereniging (normaal gezien ook een halte tijdens mijn Kempische tour). Het was nog maar een tweede kennismaking met een distillaat van puur bier maar voor mij tot nu toe de lekkerste. Hij had een erg mooie, uitnodigende kleur dankzij de toevoeging van houten snippers en was complex in de smaken met een mooi mondgevoel. Na deze lekkere start was het tijd om wat wijn te proeven. Rechtstreeks vanuit het vat konden we een ‘Linde Barrique 2019’ proeven die nog niet helemaal op punt was want er waren nog heel wat zuurtjes te bespeuren maar wel eens fijn om het proces te ervaren. We sloten af met het eindproduct en hun paradepaardje waar ze zelf erg fier op zijn (én terecht): ‘Linde Barrique 2018’. Een Kempische rode wijn dat twaalf maanden gerijpt heeft op een Frans eiken vat. Mmmh heerlijk zeg… hiervan moest ik nog een flesje meenemen om eens te delen met Marie.

Schandalig eigenlijk dat het mijn eerste keer was dat ik een Belgisch wijndomein heb bezocht. Als je op reis bent, doe je dergelijke uitstappen veel sneller en gemakkelijker. Momenteel zijn groepsrondleidingen niet mogelijk maar na de Corona is het zeker een aanrader om eens te doen met vrienden of familie. Kan je toch niet wachten dan heb je de mogelijkheid om online te bestellen in hun webshop. Uiteraard hebben we ons assortiment thuis weer aangevuld met de drie gins van ‘EMS’ voor onze zomerbar. Drie gins met fruit uit eigen streek, ongefilterd en niets van kleur- of smaakstoffen aan toegevoegd.

• DIVINITY (op basis van kweepeer en hop)
• ORENDA (bosvruchten en pruimen)
• TRINITY (aardbei en aalbes)

Welkom om deze te proeven in onze zomerbar of in onze volgende take away shop (om mee te nemen in miniflesjes).

Eigenlijk zou ik nog zoveel meer kunnen vertellen over dit leuke bezoek maar ik raad je aan om zelf eens te gaan. Je krijgt enorm veel respect voor de wijnbouw, het ambachtelijke, de kennis, ... Annick en Reinout, hartelijk dank voor jullie warme ontvangst en graag tot een volgende keer want er gaat nog heel wat lekkers verschijnen ...

Cheers!

​https://www.domeinwalterus.be/ 

Wat een schitterende, zonnige dag om deze proeverij te organiseren. Enkele weken geleden deden we met BAR-N een oproep op social media. We zochten een eerlijke, objectieve (bier)liefhebber met een gezellige babbel. We kregen heel wat originele en grappige reacties, waarvoor onze dank! Natuurlijk waren er heel wat vrienden bij die graag nog eens iets samen wilden drinken maar er waren ook enkele onbekenden bij. Eén motivatiebrief stak er echt bovenuit. Hij was zeer goed geschreven en kwam wat overeen met mijn ervaringen en groei in het “wereldje”. Jimmy Janssens was de gelukkige en hij mocht enkele bieren mee degusteren.

Enkele weken terug maakten we (Dries, mijn neef, en ik) kennis met de zeer gastvrije, vriendelijke Jeremy (Sulzbacher). Het was een spontane, impulsieve beslissing om hem te bezoeken op een zondagochtend maar achteraf gezien een erg goede ingeving van ons. Misschien zegt de naam je niets maar heb je toch het laatste seizoen van ‘Reizen Waes’ gezien in Antwerpen. Jeremy had Tom toen uitgenodigd om zijn koosjer bier eens te komen proeven. Deze nanobrouwerij maakt bier maar hij zei ons als je een echte Belg bent, kan je het officieel geen bier noemen. Als zestig procent van de koolhydraten niet van tarwe of gerst komt, dan mag je het eigenlijk geen bier noemen. Maar dat houdt ons gelukkig niet tegen om te degusteren en te genieten van zijn creaties. Jeremy heeft een reeks alcoholische gemberbieren gemaakt die vergist worden met de beste natuurlijke gember, hop en suikers.

Tijdens het bezoekje in Antwerpen konden Dries en ik al wat proeven maar we namen uiteraard enkele flesjes mee voor een nieuw blogverhaal. Eerlijk gezegd waren we toen allebei nog niet echt superfris van de dag vooraf (we hadden deelgenomen aan 'Taste Togheter' een online bierevent) én bovendien hadden we nog niets gegeten die ochtend. Nu we gaan degusteren voor de blog, waren we iets beter voorzien. Hieronder onze line-up van de avond en onze bevindingen.

Tipple Hop – ginger IPA 7%
We gingen van start met het eerste gemberbier ter wereld met twee verschillende hopsoorten namelijk 'Cascade' en 'Brewers Gold'. Wat meteen opviel, was de frisse, scherpe gember in het aroma. Bij velen zou dit aroma al afschrikken en dat is erg herkenbaar als ik in de zomerbar een gin voorstel met de aanwezigheid van gember. Je bent er resoluut voor of tegen. Wat betreft de smaak heb je een leuke combinatie van fris en hoppig. Je ervaart dit allesbehalve 7%, je zou eerder denken dat het een frisdrankje is omdat het erg toegankelijk is. Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dankzij het goede weer. Een leuke, frisse start die naar meer verlangde.

Spice & Ginger – 7%
Het etiketje met deze naam, schepte verwachtingen. Gember en pittig slaan we niet af dus openden we snel het flesje. De gember viel nog harder op dan bij de 'Tipple Hop'. Je merkte hierbij echt weeral de scherpte van gember. Deze keer is het een mix van biologische, Chinese gembers. De smaak vonden we wat te flets omdat het aroma zo aanwezig was. We misten wat body en wat meer spice had gemogen in onze mond. Het bier wordt aanbevolen bij vette gerechten zoals paté, moussaka, ... Laten we dat een volgende keer proberen en het een nieuwe kans geven.

Ginger Tipple – 8 %
Bij onze derde proever was er meteen een heel ander aroma. Deze keer was het een stuk neutraler met een heerlijk vleugje citrus. Dit bier had veel smaak en een krachtige afdronk. Bij deze versie hadden we beiden een echt biergevoel. Dit was tot nu toe de beste van de drie in ons rijtje! Dit was enorm fris, dorstlessend en heerlijk op zo een "zomerse" avond!

Ginger Kriek – 8%
Dit vond ik bij het bezoek bij Jeremy de meest verrassende omdat ik de geslaagde combinatie eerlijk gezegd niet had verwacht. Het grote voordeel bij deze Ginger Kriek is dat hij helemaal niet te zoet is maar eerder friszuur met een klein bittertje. Persoonlijk hou ik niet zo van zoet (en Jimmy gelukkig ook niet). Om deze versie te maken wordt er gebruik gemaakt van Belgische morelkersen en Noordkrieken. Deze worden in een maand oude Ginger Tipple gefermenteerd. Vervolgens wordt het twee maanden later gebotteld met een toevoeging van biologische honing en verder twee weken gefermenteerd. Dit proces neemt meer tijd in beslag in tegenstelling tot zijn andere alcoholische gemberbieren. Deze Kriek bevestigde mijn passage bij Jeremy zelf. Dit is een erg goede (Ginger) Kriek!

Strongest Ginger Tipple – 13%
We sloten de avond af met een stevige rakker. Deze was zoals verwacht vrij stevig maar ook complexer. We proefden naast gember ook een moutig karakter met een lekker zuurtje. Maar is dit 13%?! Deze was erg vlot doordrinkbaar maar tegelijkertijd erg geslaagd.  Voor dit bier kozen ze twee ongewone ingrediënten: 'kokosbloesemsuiker' en 'appel- en perensiroop'. Wat ook meteen opviel, was dat er gebruik werd gemaakt van een ander etiket dan bij de andere flesjes. Het is een verwijzing naar een aura van klasse en kracht. Ze bevelen dit bier aan bij een kaasplankje en deze combinatie lijkt me ook erg lekker.

Top 5 - Jimmy

1. Strongest Ginger Tipple
2. Ginger Tipple
3. Ginger Kriek
4. Tipple Hop
5. Spice & ginger

Top 5 - Sam

1. Ginger Tipple
2. Strongest Ginger Tipple
3. Ginger Kriek
4. Tipple Hop
5. Spice & ginger

​Of het nu onder de categorie bieren mag vallen, laat ik echter in het midden. Een fan van gember zijn, is wel een voorwaarde om deze biertjes te waarderen. Het was weer een leuke, gezellige avond waarbij we kennis mochten maken met Jimmy. Dankjewel nogmaals voor je inzending en voor de sharing en we gaan elkaar ongetwijfeld nog wel eens zien. Het idee om een "gast" uit te nodigen en om wat te delen in een bepaald thema, gaan we ongetwijfeld nog eens doen. Wil je graag eens kandidaat zijn of alvast een leuk idee hebben, stuur ons gerust een berichtje (via info@bar-n.be of via de social media kanalen).

Cheers!