"Gin is niet zo’n interessante spirit. Wel, daar zijn wij het niet mee eens." was de openingszin van Meug, smaakbureau gespecialiseerd in drankbeleving, bij de aankondiging van een nieuwe online tasting. Net zoals ik me graag blijf verdiepen in bieren, wijn, ... ben ik ook steeds op zoek naar nieuwe, leuke gins. Jammer genoeg bestaan hier weinig cursussen voor en is het vaak terugvallen op het lezen van wat lectuur maar vooral door te proeven en zelf op ontdekking te gaan.

De liefhebbers die onze zomerbar reeds bezochten, kunnen allemaal (denk ik) bevestigen dat ik de mensen graag nieuwe smaken/dranken laat ontdekken. Ik kom maar al te graag met enkele flessen aan tafel om ze één voor één voor te stellen om vervolgens een geschikte keuze te maken. De drank 'gin' heeft een erg boeiende geschiedenis en enkele leuke anekdotes en daar ging het deze avond vooral over met natuurlijk de combinatie van enkele gin tonics te nuttigen tijdens de uitleg van Jeroen (Van Dyck). Hij houdt ook van pure smaken, geen soepjes, geen tralala in het glas, ... Fijn om met dezelfde, gedeelde visie aan de avond te starten.

Le Gin + Thomas Henry
Deze Franse gin was al gekend voor me want we hebben deze een tijdje geleden ook in de zomerbar geschonken. Nu beschikken we enkel nog over de gelimiteerde, speciale (Carmina en Pira) versies die ik via DH17 heb kunnen bemachtigen. De originele fles zorgt voor de link met Calvados waarmee Christian Drouin vooral mee bekend is. De touch van appeltjes was aanwezig maar eigenlijk erg subtiel. De deelnemers hadden hier ook erg gemengde reacties bij of ze het nu proefden of niet. Wat mij vooral opviel was de frisheid en de aanwezigheid van gember en citroen. Een ideale gin tonic om mee te starten en erg mooi passende bij de Thomas Henry tonic.

Kyrö + Fentimans
​Ook deze was al meermaals gedronken en geschonken in onze bar maar dan nog onder de naam 'Napue'. Deze gin is van Finse makelij door enkele jonge, ambitieuze mannen met een hoek af (als je de startpagina van hen ziet in combinatie met de slogan 'naked ambition' kan je dit zeker voorstellen). De warme kruidigheid van de gin viel me meteen op dankzij de rogge. Verder proefde ik enkele florale, kruidige tonen. Voor mij was deze gin puur lekkerder dan de combinatie met tonic. Uiteraard is hier niet iedereen fan van. Kyrö Distillery maakt voornamelijk whisky's maar heeft daarnaast ook enkele gins. Als ik de site goed bekijk, zie ik enkele leuke barrel aged varianten en een gin met een passend Scandinavisch tintje. Misschien wel iets voor onze volgende zomerbar?

Sorgin + Double Dutch Cranberry
Deze Franse gin kende ik nog niet en is een distillaat van een Sauvignon wijn. Wat meteen mijn aandacht trok, was een aards, warm en peperig aroma. Naarmate je meer bleef ruiken kwam het geparfumeerde sterk naar voren. De rozenblaadjes (link ik helaas met wc-verfrisser) kon ik niet meer uit mijn hoofd houden en zorgde er misschien wel voor dat ik deze het minste vond van alle zes op het einde van de avond. Deze gin was erg aromatisch en vroeg daarom ook voor een stevige mixer. Hij werd gecombineerd met een tonic uit het ruime assortiment van Double Dutch. Afgelopen zomer hadden we hier ook enkele mixers van op onze kaart. Het is wel een gin met een hele achtergrond en een hommage aan Frankrijk en de bijhorende wijncultuur maar hij kon me niet overtuigen. Terwijl dit voor sommigen die avond net juist de winnaar of de ontdekking was.

London N°1 + Erasmus
Als je deze gin uitschenkt, valt er al meteen één zaak op: de kleur. De gin had een turquoise blauwe kleur die verkregen wordt door de rijping met Gardenia bloemen. Voor mij was de gin erg zacht, smaakvol en veel citrus met een florale afdronk. Mijn persoonlijke mening was dat hij erg toegankelijk was en helemaal niet te complex. Jeroen gaf ons ook de tip dat hij ideaal was om Negroni's mee te maken (en dat klinkt natuurlijk als muziek in mijn oren!). De Erasmus tonic was een leuke toevoeging en vond ik er erg goed bijpassen. Deze tonic ben ik eerlijk gezegd nog maar weinig tegengekomen maar ga ik zeker eens uitproberen met enkele andere gins uit ons assortiment.

NOG! + Fentimans Light
Voor mij dé ontdekking van vanavond. Bij aankondiging van de "line-up" van de online tasting dacht ik eerst dat NOG een verwijzing was naar een nog onbekende gin. Eéntje die ze wilden houden als verrassing maar eigenlijk staat de naam voor 'No Ordinary Gin'. Daarnaast is het ook ludiek bedoeld als van "doe mij nog gin". Bert Bruyneel is de man achter het project en ook eigenaar van de Belgische whisky bottelarij 'Asta Morris'. Mijn kennis rond whisky is (bewust) erg beperkt maar deze naam zag ik al meermaals op social media passeren. Waarom ik het liever beperkt houd? De reden is heel simpel en dat is omdat ik nogal gevoelig ben voor nieuwe hobby's. Deze gin was puur het lekkerste van de zes deze avond. Het aroma had duidelijk een whiskyvat gezien met wat frisse hints. Vervolgens had het ook wat karameltoetsen in de smaak en een lange, complexe afdronk. Het leuke eraan is dat elke batch anders is en erg kleinschalig. Hier wil ik letterlijk NOG van! 
.
Scapegrace Gold + Fever Tree Indian
De avond sloten we af met een Nieuw-Zeelandse gin namelijk een Navy Strength van 57%. Hier keek ik erg naar uit omdat we thuis zelf de Scapegrace dry gin en de Scapegrace black gin hebben én omdat ik deze beiden erg lekker vind. Wat meteen opviel was een vrij neutraal en zeker niet te uitgesproken aroma. Daarnaast viel logischerwijs het hoger alcoholgehalte en de bijhorende warmte op. Deze versie heeft een toevoeging gehad van zeste van mandarijn en dat zorgt voor een zeer frisse citrussmaak. Het verhaal achter Scapegrace is erg leuk maar dat kan je de volgende keer ongetwijfeld bij ons horen hier in de bar.
​

Jeroen, dankjewel voor de enthousiaste en gepassioneerde uitleg! Mijn kennis is weer verruimd en heb weer enkele nieuwe, lekkere gins mogen ontdekken. Mijn top drie van deze avond was.

1. Scapegrace Gold
2. NOG!
3. Le Gin

Cheers,
​Sam

"Het cider naar uit dat er hier gedronken gaat worden vanavond! Laat het smaken!" was de winnende inzending op onze facebookactie dankzij Timmy Nelen. Voor het eerste verhaal in een reeks van ondergewaardeerde zaken, wou ik me verder verdiepen in cider. Volgens 'Van Dale' kan je het zeer kort samenvatten als mousserende appelwijn. Bij Wikipedia gaan ze iets verder en weten ze ons te vertellen dat het een alcoholische drank is die traditioneel gemaakt wordt van appelsap. In principe wordt het geproduceerd zonder toevoeging van extra suiker. Er zijn eigenlijk zeer weinig ingrediënten nodig om een goede cider te maken. Ze maken de vergelijking met de productie van wijn die van enkel druiven wordt gemaakt

Ook voor dit blogverhaal (en dankzij de aangeraden tips voor een eventuele foodpairing van Cideris) ging ik enkele sterke kazen halen bij het kaashuis in Roosendaal. We aten drie kazen naast elkaar in combinatie met de drie verschillende ciders.

• Cidre Demi-Sec: Deze zat in een erg mooie fles (foto links onderaan) en bevat volgens de beschrijving  een toegankelijke, open smaak. Hij bevat weinig zuren en is vrij zoet met een licht bittere tegentoets. Wij hebben hem als vrij neutraal en zacht ervaren en als beste in combinatie met de Camembert Rustique! 
• Cidre Fermier Biologique Brut: Het flesje en bijhorend etiket zag er vrij saai en goedkoop uit maar de smaak was allesbehalve dat! Een uitgesproken cider zowel qua aroma als smaak. Hij was wat zoetig en tegelijkertijd droog met een leuke bitterheid achteraf. Net zoals voorgaande ciders was deze ook niet kleverig en zelfs een beetje wrang op het einde. Deze ging mooi samen met de drie aangepaste kazen! 
• Cidre Houblonné: We hadden beide hoge verwachtingen aangezien we erg graag IPA's en hoppige bieren drinken. Deze cider was subtiel gehopt en vrij droog met de beschrijving dat er fruitige toetsen vrijkwamen door de toegevoegde hop. Helaas was dit voor ons de minste zowel puur als in combinatie met de kazen. Hij was eerder droog en vrij bitter. Hij was vrij doods en wat karakterloos. Ik maakte misschien de "onvriendelijke" vergelijking met een ice tea zonder prik. 

​Als afsluiter dronken we de Cidre La Petite Douceur. Een mooie, zachte Normandische cider met voldoende diepgang. Ideale compagnon voor bij dessert en vandaar de macarons. Iets wat ik zelf nooit eet of kies en het moest lukken dat het voor Timmy ook een ontdekking was. Ik had de dag ervoor zes verschillende smaken (strawberry cheesecake, pistache, raspberry, speculoos, salted caramel, lemon (van links naar rechts op de foto)) gekozen bij Multivlaai in Roosendaal. De lemon was onze favoriet in combinatie met het drinken en de speculoos was helemaal af als dessert! We werden beiden erg enthousiast van de smaken (wellicht dankzij het verloop van de avond). De cider zelf was erg fris en had veel schuim waardoor het een stevig bittertje verkreeg in de smaak. Hij was slechts 3.5% maar je kreeg hier wel erg veel smaak voor. Deze was beduidend minder zoet maar was hierdoor ideaal complementair bij de dessertjes. We vonden hem puur lichtjes beter dan de combo.

Toch een leuke ontdekking die ciders (en macarons) dankzij het eerste verhaal van 'ondergewaardeerde zaken'. Bedankt, Timmy, voor de gezellige avond! Je stond open voor allerlei nieuwe zaken en smaken en je gaf steeds je duidelijke mening en persoonlijke smaakbeleving. Op naar nog meer ongekende en ondergewaardeerde smaken en naar een tweede deel voor 'Juin & Oud Bruin'! Wie weet ben jij onze volgende gast wel ... 

Cheers,
Sam​

www.cideris.be 
​www.kippie.nl
www.facebook.com/kaashuisroosendaal/
www.​multivlaai.nl/multivlaai-roosendaal