|
Sours for the win! Het werd nog eens tijd voor een nieuw blogverhaal want het was al een hele poos geleden. Nochtans stonden deze drie toppers van bieren al een tijdje veelbelovend in de koelkast wachtende op het juiste moment. Met een verlengd weekend in zicht in combinatie met het balende gevoel dat de horeca nog steeds verplicht gesloten is, leek het ons een juiste moment om deze flesjes open te trekken. Deze keer geen solo ervaring maar Marie degusteerde mee aangezien dit normaal gezien in haar straatje ging passen. Voor diegenen die Marie kennen, zullen zich misschien afvragen: “Huh? Marie en bier?!” Ze heeft recentelijk ontdekt dat ze wel eens kan genieten van een Geuze of van een Lambicbier. Eigenlijk hoe zuurder hoe beter voor haar net zoals haar voorkeur voor zure cocktails met vaak veel vers limoensap als gevolg. De “typische biersmaak” zoals zij altijd beschrijft, overheerst vaak bij de meeste bieren die ze (al dan niet “verplicht”) nipt van mijn glas. Ik had voor ons drie bieren geselecteerd die een hoge zuurtegraad aangaven maar waarbij ik ook telkens een goed gevoel bij heb bij de brouwer als ik zijn bieren aanschaf.  AlvinneMijn keuze viel voor brouwerij ‘Alvinne’ met de gekende leuze ‘dare to go wild’. De brouwerij is gelegen in Moen, bij Zwevegem, vlakbij de Waalse taalgrens en op een 15 kilometer van Kortrijk. Ze brouwen (zure) bieren van wereldniveau en zijn vooral gekend dankzij hun eigen huisgist genaamd ‘de Morpheusgist’. Zij pakken uit met de stijl ‘Flemish Sour Ale’ waardoor ze de Vlaamse bierstijlen nieuw leven ingeblazen hebben. Ze maken bieren van blond tot bruin, regelmatig met vers fruit en ik heb al heel wat aangename zuurtjes van hen op. Hopelijk heb ik de juiste gekozen en kan ik Marie aangenaam verrassen. Berliner 'Raspberry'De eerste twee bieren waren gebaseerd op het basisbier ‘Berliner Ryesse’. Dit is een blond, zuur en dorstlessend bier met een licht alcoholgehalte (4%). Bij de ‘raspberry’ hebben ze uiteraard verse frambozen aan toegevoegd aan de basis. Bij het uitschenken zag je al dat mooie, rosé tot amberkleur in je glas verschijnen. Een zeer fruitig maar vooral een uitnodigend aroma. Het bier had zeer kleine, fijne koolzuurpareltjes en een erg kleine schuimkraag die snel verdween. De framboos was erg mooi aanwezig in zowel de geur als smaak dat aangevuld werd met een lekker, scherp zuurtje die heel het gehemelte deed tintelen van ‘contentement’. Het bier eindigde met een lichtzoetige toets die mooi aansloot bij de andere smaaknotities. Wat een geslaagd begin van de avond!  Berliner 'Blueberry'Deze keer geen verse frambozen maar werd er gebruik gemaakt van bosbessen. Omdat fruit uiteraard seizoensgebonden is, zijn de bieren beperkt verkrijgbaar. Gelukkig had ik nog een flesje kunnen bemachtigen via de webshop ‘Gedeelde Vreugde’. Qua uitzicht wat donkerder en net zoals daarjuist een zeer beperkte schuimkraag die meteen verdwijnt. In tegenstelling tot het vorige aroma is het een stuk minder fruitig in de neus. In de smaak ook minder complex en fruitiger maar is de bosbes eerder op de achtergrond aanwezig en wat subtieler dan de framboos. Wat ons weer opviel, was dat het heerlijk, scherp zuurtje weer van de partij was! Oeeh wat maakt Alvinne toch lekkere bieren zeg!  Brett-x(h)it #NayBij dit bier had ik gemengde verwachtingen… Op aanraden van mijn neef, Steven ook een grote bierliefhebber, wou ik deze zeker eens proberen maar ik kon ze nergens bemachtigen. Hij zei me dat dit écht een zeer zuur bier was tegen het azijnachtige aan. Als hij dit al zegt, moet het dan ook echt zuur geweest zijn. Hij is namelijk een grote liefhebber van sours. Dit triggerde natuurlijk nog meer mijn nieuwsgierigheid (hoewel ik dit kleine duwtje meestal niet nodig heb). Gelukkig heb ik deze nog kunnen scoren bij de bierwinkel ‘BorgerBottles’, het was daar toen ook het laatste flesje. Op het etiket staat inderdaad aangegeven bij de zuurtegraad een 5 op 5, dat moest iets voor Marie zijn! Bij de beschrijving op Untappd stond er: 'aangezien we niet kon kiezen over de blend, maakten we er een megablend van verschillende bieren'. Dit staat ook op het etiket ‘couldn’t decide on the blend’. Een spottende verwijzing naar de langdurige, politieke heisa. Maar naast deze (rand)informatie over het bier werden we wel omver geblazen van het heftig zuurtje. Een erg mooie, heldere kleur weeral zonder schuimkraag. In de neus valt meteen het fris, scherpe zuur op. De smaak blijft bijzonder lang hangen en prikkelt zowel de tong als heel het gehemelte. Al onze smaakpapillen moesten er aan geloven maar we konden het wel handelen. De opbouw naar dit bier was erg mooi en het bier scoorde boven mijn verwachtingen! Uiteraard is dit geen alledaags bier wat je spontaan zou drinken maar zo eens een smaakbeleving op een vrijdagavond: heerlijk!  Podium Sam
Podium Marie
0 Comments
|